Ongeveer 1 keer per jaar stap ik een sterrenrestaurant binnen. In het verleden was dat bijvoorbeeld de Comme chez Soi in Brussel of De Karmeliet en Hertog Jan in Brugge, om een paar van de bekendste te noemen. Gisteren stond in de wulf (1 ster Michelin) te Dranouter op de agenda.
Het eten is er goddelijk had vriend Corto vooraf al aangekondigd, de wijn en de omkadering zijn minpunten. Hij vond het er in elk geval lekker genoeg om er nog eens met mij te gaan eten.
Het was prachtig weer gisteren, dus we begonnen onder een mooi avondzonnetje met het aperitief in de tuin. Nadien verhuisden we naar de eigenlijke eetzaal binnen. We kregen een tafel die eerder ongelukkig stond vond ik. De ene persoon had een overzicht op het volledige resto en de tuin, de andere plaats bood zicht op een witte muur. Gelukkig stemden ze in met mijn verzoek om de tafel te draaien. “Wij letten niet meer op het uitzicht” zei de dame. Ikke wel.
Op tafel kwamen een lange reeks van de lekkerste hapjes (het menu kan u hier bekijken). Elk bord was steeds opnieuw zeer kleurrijk en een smaaksensatie.
Helaas scoorde het resto op 2 belangrijke punten eerder matig tot slecht voor mij: de wijn en de bediening.
In het glas kwamen 3 witte wijnen en 1 rode: een Italiaanse IGT, een Elzaser, een Loire en een Bourgogne. Het eerste glas wijn werd te laat uitgeschonken: ons gerecht was al op. De wijn was eerder middelmatig en voegde niets, maar dan ook niets toe aan het eten. Voor een 1 ster Michelin zou dat toch niet mogen.
De bediening werd uitgevoerd door zeer jong en Franstalig personeel. Bij elk nieuw gerecht kondigen ze aan wat er op het bord ligt, maar ik moest vaak op de menu gaan kijken omdat ik niet begrepen had wat ze zeiden. Een ander negatief punt was ook de snelheid waarmee de gerechten op tafel kwamen. ”Als ze zo verder doen”, zei vriend Corto op een bepaald moment, ”dan zijn we hier na 2 uur alweer buiten”. We hebben dan ook op een bepaald moment besloten om een gerecht een tijdje onaangeroerd op tafel laten staan. De boodschap was duidelijk en werd doorgegeven aan de keuken.
In totaal betaalden we €326 (menu + wijn: €280, 2 glazen champagne: €24, twee koffie: €14 en water: €8).
Mijn eindoordeel: in de wulf is een mooi gelegen restaurant met een fantastische keuken. De bediening is niet helemaal op niveau en men zou er beter Nederlands mogen spreken. Het valt eerder aan te raden om bij een menu geen passende wijnen te nemen, maar zelf een wijntje uit de wijnkaart te kiezen (ik heb de wijnkaart niet gezien, maar kan mij niet inbeelden dat er niets leuks tussen zit). Gezien de gezellige tuin lijkt het mij ook een leuke plaats om eens te gaan lunchen.