All posts in Wijn

  • Terroir. Over wijn en bier.

    De Fransen en hun liefde voor de eigen terroir en streekproducten. Ik blijf dat ontroerend mooi vinden.

    Eerst voor de duidelijkheid een woordje uitleg bij het woord terroir. Het begrip komt uit de Franse wijnwereld en omvat de bodem waar de druivenrassen groeien, maar ook het klimaat, de ligging van de wijngaard en de invloed van het menselijk handelen. Ga eender waar in Frankrijk naar een wijnboer, een lokale markt of een resto, en je zal merken hoe belangrijk zij hun terroir en streekproducten vinden. Dat is niet exclusief Frans, ook de Italianen (en bij uitbreiding Zuid-Europa mijn inziens) zijn hiervan doordrongen.

    Afgelopen weekend was er een mooie (Franse) wijnbeurs in Gent: Foire du Vin. Om eerlijk te zijn, het is de eerste wijnbeurs naar mijn gevoel die ook echt de sfeer ademt zoals je ze in Frankrijk tegenkomt: kleine wijnboeren en smakelijke wijnen aan eerlijke prijzen. Hier geen opgetutte dellen die kijken of je sacoche wel duur genoeg is om meer dan 2 druppels wijn te gieten in je proefglas (en vervolgens pissig kijken omdat je niets koopt). Neen, je krijgt op de Foire du Vin een passionele uitleg bij het product en een welgemeend “bonne dégustation” of “bonne continuation” als je je proeftocht verder zet. Een fijne plaats om een vin d’amis te kopen die geen zeer doet aan de portemonnee.
    (Note: voor wie interesse heeft, de organisatie doet meerdere Vlaamse steden aan gedurende het jaar)

    Ook bij ons zijn er terroir evangelisten. Twee weken geleden bezochten we de ‘Vrouwen en bier’-dag tijdens de week van de smaak in het hopmuseum in Poperinge. Deze dag werd georganiseerd in samenwerking met zythologe en biersommelier Sofie Vanrafelghem (Facebook, Blog, Twitter). Een dame met als doel om vrouwen kennis te laten maken met de bierwereld. Ze gaat in tegen de traditionele beeldvorming: ‘vrouwen houden alleen van fruitbieren’, ‘bier is een dikmaker’ en ‘alleen mannen weten waarom’. Het werd een interessante dag met het proeven van hoppige biertjes, een rondleiding in het hopmuseum, maar ook onverwachte proevertjes zoals biersoep, biercocktails en bierchocolaatjes. Maar wat mij vooral zal bijblijven is de uitleg over de hop, de hoppescheuten en de hopteelt. Hop is blijkbaar een product dat het moeilijk heeft vandaag om te concurren tegen de internationale alternatieven. Het zou in elk geval jammer zijn als wij dat stukje terroir zouden verliezen. Maar hé, volgens Sofie toont onderzoek aan dat vrouwen liever aromatige hopbieren drinken dan zoete fruitbieren. U weet wat u te doen staat bij het volgende bezoek aan de drankencentrale, de supermarkt of gewoon op café 😉

  • St Bernardus Abt 12 vs Westvleteren 12

    Enkele jaren geleden kreeg ik enkele flesjes Westvleteren 12. De gulle gevers vonden het gewoon geen lekker bier. We dronken de biertjes op, maar de smaak was ik anno 2011 wel vergeten. Het enige wat ik mij meende te herinneren was dat ik het allemaal niet zo bijzonder vond.

    Een tijdje geleden hoorde ik iemand van brouwerij Sint-Bernardus vertellen over hun St Bernardus Abt 12 bier. Dat zou sterk gelijken op de Westvleteren 12 en daar was een historische reden voor. Kort na de tweede wereldoorlog besloot Trappistenabdij St. Sixtus uit Westvleteren blijkbaar om de productie van hun bier uit te besteden aan brouwerij Sint-Bernardus. Pas in 1992 kwam daar een einde aan omdat de verschillende Trappistenbrouwerijen (vijf in België en één in Nederland) besloten hadden de kwalificatie “Trappistenbier” enkel nog toe te kennen aan bieren gebrouwen binnen de muren van de abdijen (bron: brouwerij Sint-Bernardus).

    Gezien mijn niet zo bijster positieve herinnering aan het bier, dacht geen haar op mijn hoofd eraan om ooit op bedevaart te gaan richting Sint-Sixtusabdij om toch maar enkele flesjes van het bier te bemachtigen. Ook de bouwsteenbox (6 flesjes voor het goede doel), misschien wel de marketingstunt van 2011, kon mij niet motiveren om er speciaal voor naar de Colruyt te gaan, maar, er belandde wel een exemplaar bij mij. En aldus kon ik eindelijk een blinde proeftest organiseren: St Bernardus Abt 12 vs Westvleteren 12.

    Vier mensen proefden blind beide bieren. Twee vragen dienden beantwoord te worden. Kunnen we één van beide bieren herkennen (herkenning of onbeslist, gokken werd uitgesloten). Welk bier smaakt het lekkerst?

    Het resultaat van de proeverij was interessant. Wat betreft de smaakherkenning proefde 1 iemand met zekerheid de Westvleteren, een andere proever de St Bernardus Abt 12 . Beiden motiveerden hun keuze omdat ze recent één van beide bieren gedronken hadden en de smaak duidelijk herkenden. En toen werd het beste bier gekozen. Het werd 3-1 in de battle van St Bernardus Abt 12 versus Westvleteren 12.

    Op zich hoeft het niet te verbazen dat Westvleteren 12 de strijd verloor. Ik vind het zelf een ernorm smaakvol bier, met veel mout, karamel en kruiden en bittere smaken zoals chocolade en tabak. Maar helaas, het is ook een alcohol-bom die enorm zwaar op de maag ligt. Ik kan het wel smaken, maar niet meer dan een half flesje en liefst ook met wat kaas of een dessert erbij. De St Bernardus Abt 12 is duidelijk lichter en drinkt makkelijker weg.

    Het was leuk om ze tegen elkaar te zetten, maar ik hoef de komende jaren niet zonodig nog eens een Westvleteren te drinken.

  • Francis Ford Coppola Winery

    Afgelopen zomer, in Chicago, kwam er een fles Francis Ford Coppola Director’s Cut – Dry Creek Valley Zinfandel (2007) op tafel. Een mental note werd gemaakt.

    De wijn bleef zo hardnekkig hangen eigenlijk, dat ver elke fles die ik afgelopen zomer gekocht heb, een Zinfandel uit Californië was. Maar helaas zal ik een collega gelijk moet geven: “er zit veel brol in de Zinfandel-productie”. Het werd dan ook snel duidelijk: als ik nog eens een lekkere Zinfandel wou drinken, was het eerder aangeraden om de wijn van Coppola te zoeken.

    Tot mijn grote vreugde was dat geeneens zo moeilijk. In het Gentse zijn deze wijnen te verkrijgen bij wijnhandel  Rouseu in Sint-Martens-Latem. Bijna alle wijnen van Coppola zijn er te verkrijgen, en dus besloot ik om er een paar uit te kiezen en te kopen (kwestie van niet met de volledige collectie thuis te komen).

    Zoals u waarschijnlijk al begrepen had uit de omschrijving van de wijn, plakt er de naam op van een celebrity (er zijn er nog), in dit geval Hollywood regisseur Coppola. Bekt en verkoopt vast lekker, maar mij gaat het nog altijd om wat er in de fles zit. Al moet het toch ook gezegd dat de website én de etiketten op de fles van Coppola ,een voorbeeld zijn van hoe het ook kan.

    Maar soit, de wijn dus. Een aantal proefglaasjes (met uitspuwen, was met de auto) bij Rouseau bevestigden mijn herinnering: de wijnen van Coppola hebben veel body en veel tannines. In de neus dan ook voornamelijk veel zwarte bessen, tabak, pruimen en peper. De enige uitzonderingen hierop bleken hun wijnen te zijn waarvan de wijngaarden boven San Francisco liggen. En hoewel wij eigenlijk recent een beetje ons goesting hadden van zware wijnen, heb ik toch 5 flessen ter degustatie (dwz niet ter bewaring :-)) gekocht.

    Wanneer drinken? Bij gegrild vlees en gekruide gerechten of ter degustatie.
    Wat kost dat? Tussen de 15 en de 20 euro per fles, voor het Rubicon Estate gamma mag u op een veelvoud rekenen. Ik hoop die laatste eens op een proeverij te proberen.

    crossposted op wijdrinkenwijn.be

  • Restaurant Dôme

    Het is crisis. En dus letten we op ons budget. En als we geld uitgeven, dan doen we dat in een resto waar je waar krijgt voor je geld. Ik had mij laten vertellen dat 1-ster Michelin restaurant Dôme in Antwerpen zo een resto was.

    Het restaurant bevindt zich in een oude tearoom (die helemaal geronoveerd werd) en heeft een bijzondere ronde eetzaal. Aan het fornuist staat de Fransman Julien Burlat, die samen met zijn Belgische vrouw ook de brasserie Dôme sur mer uitbaat, aan de overkant van de straat. Beide zaken liggen ongeveer op 600 meter van het treinstation Antwerpen Berchem in de Zurenborg wijk.

    Wij waren de laatsten (ietsjes over 20u) en werden hartelijk verwelkomd door de dame des huizes. We telden 36 couverts binnen en hadden 3 maanden eerder bij het reserveren het laatste tafeltje kunnen bemachtigen. Hoezo crisis?

    We besloten voor het menu Carte Blanche (8 gerechten aan 78€) te gaan met aangepaste wijnen (26€ of 32€ met dessertwijnen erbij).

    Als aperitief stelde de sommelier een ongefilterde (en waarschijnlijk bio-dynamische) cava voor (gisting op de fles, 7,5€). Een mooi begin en alvast duizend keer origineler dan de zoveelste huischampagne. Bij de cava kwam een broccoli-dip met zelfgemaakte grissini’s en een stoverij van rundswangetjes.

    Wat volgde was een fijne en verfijnde wandeling tussen heerlijke gerechten, telkens voorzien van een mooie portie groenten. Op het bord kwamen onder meer griesmeelpap met saffraan, zeepaling, baars, foie gras, melklam, kaas, een dessert van aardbeien en de huisgemaakte chocoladetaart.

    Over de sommelier niets dan goeds. Vooral zijn manier van werken was verfrissend: hij schonk steeds de wijnen in, om pas na afloop te vertellen was er in de fles zat. We onthielden vooral de pinot blanc uit de Anjou die een perfect huwelijk maakte met de zeepaling. De dessertwijnen sloeg ik zelf over, maar bij mijn tafelgenoot (die na afloop te voet naar huis kon) werd ondermeer een 5 jaar oude Madeira geschonken (bij de chocoladetaart natuurlijk). De wijnen werden correct bijgeschonken en bijna elk gerecht had ook zijn aangepaste wijn.

    Alles bij elkaar (apero, menu, wijnen en water) betaalden wij 120€ per persoon. En dat was geen cent te veel. Een absolute aanrader.

    Meer info: Dôme, Grotehondstraat 2, 2018 Antwerpen

  • ‘t Truffeltje

    Het begon allemaal veelbelovend in 1-ster Michelin restaurant ‘t Truffeltje in Dendermonde. We kwamen aan om 19u en stelden tegen 19u30 vast dat ongeveer alle tafeltjes bezet waren. Niet slecht voor een woensdagavond.

    Er was een jarige in ons gezelschap die besloten had te trakteren. We namen onze plaatsen in en overhandigden een kortingsbon van 60 euro aan de gastvrouw. Je zou verwachten dat er vervolgens een menu komt, maar dat was niet het geval. Nu was er telefonisch bij de reservatie al melding gemaakt van het “korte menu”, maar dat werd niet eens gecheckt. Er werd gewoon meegedeeld: als voorgerecht is er vis, als hoofdgerecht vlees. Punt.

    Voor het aperitief bestelden we champagne, maar kregen een aperitief maison. Het werd rechtgezet, maar het illustreert alvast de teneur van mijn verhaal.

    Als voorafje kwam er een vissoepje met geklopt ei en een zalmpraline.

    Onze frustratie begon pas echt bij het voorgerecht. De vis werd opgediend, helaas niets bijzonder, met alweer opgeklopt ei. Een witte wijn werd in ons glas geschonken, zonder boe of ba. Pas bij de 2e ronde kon ik vragen wat we gekregen hadden, “een Franse muscat” luidde het korte antwoord. De wijn had zoveel zuren, dat hij ofwel extreem goedkoop was, ofwel was er toch echt sprake van een fout.

    Het hoofdgerecht was dan weer héél erg lekker. Maar de wijn die erbij kwam, sloeg alles. Het ging om een Portugese wijn uit de Dao-streek. In de nasmaak zat er bijvoorbeeld een vervelende snoepjessmaak die ik pas weg kreeg met 3 tassen koffie.

    Maar wat mij nog het meest heeft gestoord was het feit dat alleen wij die bewuste witte en rode wijn kregen. En dan vraag ik mij af. Waarom? Omdat we een bon bij hadden van 60 euro? Aanvaard dan geen bonnen zou ik zeggen. De andere tafels die ook een bon bij hadden en een kort menu namen, kregen namelijk wél andere wijn. Uiteindelijk hebben wij wel 150 euro voor aangepaste wijnen gegeven en dan verwacht ik toch iets meer dan regelrechte brol.

    Ook de service was beneden alle peil. We hadden niet alleen het raden naar de wijn, ook de gerechten werden amper gemompeld, wat in het beste geval door één persoon aan ons tafel werd opgevangen.

    Ik heb ook in het gastenboek gezet dat de wijn en de service geen 1-ster waard waren. Als het aan mij had gelegen, dan was er ook geen fooi geweest. En als ik u een advies mag geven: er zijn nog tientallen Michelin restaurants, laat Dendermonde dus vooral links liggen. De kans is vrij groot dat u beter bediend gaat worden in uw vertrouwde resto om de hoek.