Archive for September, 2004

  • Een echt circus: update

    De openstelling voor het publiek van het wintercircus door het Huis van Alijn was, zoals we gisteren zelf hebben vastgesteld, een succes. De terechte verontwaardiging voor de toestand van het gebouw en het gerucht dat de Stad Gent het wil slopen, bezorgde het circus de noodzakelijke aandacht.
    (zie ook 08/09)

    De toekomst van het gebouw staat nog niet vast, zoals we vandaag kunnen lezen in De Morgen: "Vorige week raakte bekend dat de stad Gent Circus Mahy had gekocht om het daarna te slopen, maar dat spreekt Van Rouveroij nu tegen. … Dat het circus, eenmaal aangekocht, onder de sloophamer zou verdwijnen, is verre van zeker. "We moeten eerst onderzoeken of het oude gebouw, dat inderdaad in zeer slechte staat is, wel gesloopt moet worden", zegt Van Rouveroij. "Het groot theater met de prachtige koepel willen we alleszins behouden, ofwel met renovatie ofwel als nieuwbouw." Wat de stad met het Circus Mahy van plan is, is niet duidelijk. "Daarvoor moeten we de discussie over het Forum voor Muziek, Dans en Beeldcultuur afwachten", zegt Van Rouveroij. …"(De Morgen, maandag 13 september 2004)

    Wordt vervolgd…

  • Tram naar het verleden

    Op monumentendag verlieten enkele oude trams in Gentbrugge nog is de stelplaats. Ze mochten een dag fotogeniek wezen naast het Gravensteen. Je zag heel wat oudere mensen herinneringen ophalen aan hoe het vroeger was. Bij de terugkeer naar de stelplaats werd de tram uitgewuifd onder een luid applaus. Ik dacht dat die eer vooral nieuwe producten toe kwam. Maar dit was anders: de tram als medestaander/overlevende bij herinneringen uit het verleden.

  • Bloggen: enkele handige regels

    Ik heb ondertussen meer dan 100 blogjes geschreven. Uit eigen ondervinding kan ik zeggen dat je “moet groeien” in bloggen. Dit geldt zowel voor het lezen als het schrijven van een weblog. In februari las ik nog maar 3 weblogs (zie 19/02), vandaag zijn er dat al meer dan dertig. Over het schrijven van een weblog heb ik een aantal regels gevonden, bedacht en vooral zelf ervaren.
    Enkele gouden regels voor het schrijven van een persoonlijke weblog:

    Registreer je eigen domeinnaam:

    • Het risico is groot dat een blogservice ooit van strategie veranderd, overkop gaat, een naamswijziging doorvoert etc…
    • Verander nooit de url:
      Een publiek opbouwen is moeilijk, wie de url verandert, verliest gegarandeerd lezers, heropbouwen kost tijd.
    • Denk goed na over welke blogservice je gaat gebruiken:
      In juni 2004 hield blogservice weblogs.com er totaal onverwacht met op. Drieduizend bloggers verloren zonder waarschuwing hun weblog.
    • Gebruik RSS:
      Een nieuwsbrief is totaal verouderd. Met een RSS reader bepaalt de lezer zelf waarop hij inschrijft en wanneer hij leest. meer info
    • Kies een onderwerp dat je ligt:
      Of je nu gaat voor een onderwerp waar jij specialist in bent, of eerder een heel breed spectrum beschrijft, je enthousiasme voor het onderwerp zal het succes van de blog bepalen.
    • Verwijs naar andere bloggers:
      Door regelmatig te linken naar andere bloggers, breng je je weblog onder aandacht van andere bloggers. Een link terug betekent meestal nieuwe en andere lezers.
    • Vermeld je bronnen:
      Dit zou eigenlijk een evidentie moeten zijn.
    • Maak je blog bekend bij vrienden, familie, collega’s etc:
      Wie een blog schrijft doet dit met het doel om gelezen te worden. Indien alleen jij zelf de lezer wilt blijven, schrijf je beter een dagboek.
    • Publiceer regelmatig:
      Mensen wil zijn waar het nieuws is. Een site waar niets gebeurt is gedoemd om te verdwijnen.
    • Interactiviteit hoort bij het medium. Een blog met veel reacties is meestal een succesvolle blog.

    Als ik mijn eigen weblog toets aan deze regels, dan moet ik vooral stilstaan bij het onderwerp en het verwijzen naar andere bloggers.
    Ik zie in de statistieken dat erg veel mensen mijn blogs over Gent lezen, en vooral die over de horeca. In het begin heb ik nog getwijfeld of ik alleen over Gent zou schrijven of alleen over mijn werk. Wie in het ene interesse heeft, zal misschien afhaken bij het andere onderwerp. Het maakt vooral een verschil in de perceptie: het verschil tussen een blog met leuke verhaaltjes of een blog die je professioneel lezen wil om op de hoogte te blijven.

    De keuze is gemaakt en ik beschouw mijn blog als een lifestyle blog (zie journalinks). Als ik op een dag over een specifiek onderwerp wil gaan schrijven, dan begin ik of een nieuwe blog of moet ik deze website wijzigen.

    Ik verwijs regelmatig (maar niet veel) naar andere blogs en heb ook al links gevraagd aan andere bloggers, maar ik zet niet graag een waslijst van bloggers op mijn eigen weblog. Toch lijkt dit de meest efficiënte methode te zijn om meer lezers te krijgen. En zo ben ik weer bij het begin. Ik denk dat een publiek iets is… “dat moet groeien”. Gelezen worden, daar doe je het uiteindelijk voor.

    Note: zie ook how to start a blog en Scobleizer’s corporate weblog manifesto.

  • Marketing in de stad

    "Lust u graag koekjes?" vroeg een wat wanhopige jobstudente op de korenmarkt. "Wilt u aub meedoen aan een enquête?" Geen probleem, ik ben altijd te vinden voor een consumentenonderzoek. De juffrouw stond al 4 uur te bedelen op de korenmarkt voor een proeftest van Sultana koekjes, en ik was pas de 5e persoon die wou deelnemen. Lusten Vlamingen geen koekjes dan?

    "Heeft u onlangs een Sultanta koekje gegeten?", was de eerste vraag. Inderdaad, ik heb die handige verpakking van drie koekjes altijd bij als ik ga fietsen. Toevallig had ik gisteren nog zo een pakje open gedaan. Het koekje was helemaal verpulverd en duidelijk over datum, maar ik at de boel op met de gedachte dat rozijnen niet vervallen en toch de nodige suikers bevatten. Noem het misschien beroepsmisvorming, maar ik heb altijd interesse in de manier waarop mensen vragen stellen. De vraagstelling is zo suggestief en de interpretatie van de antwoorden zo onjuist, dat ik meestal mijn bedenkingen heb bij de waarde van zo een onderzoek. De koekjes waren niet bijzonder, maar vele bedankingen van de jobstudente waren mijn deel en ik kreeg ook nog een groot pak Sultana koekjes mee naar huis.
    Read more

  • Een echt circus

    Ik vroeg me al jaren af welk gebouw er verstopt zat achter een met affiches beplakte gevel in de Lammerstraat. De laatste dagen heb ik daar in verschillende publicaties het antwoord op gevonden: het wintercircus of ook bekend als garage Mahy.

     

    Het circus werd gebouw in 1894, brandde af in 1920 en werd heropgebouwd in 1923. De laatste voorstelling dateert al sinds 1944. Het circus kwam in privé-bezit en garage Mahy bracht er lange tijd haar oldtimers onder. Sinds 1978 is het gebouw een beschermd stadsgezicht. Dit gebouw werd beschouwd als één van de mooiste en meest innoverende circusgebouwen in Europa.

     

    Er is behoorlijk weinig informatie beschikbaar over het gebouw en over haar toekomst. Zondag 12 september 2004 zal het publiek voor het eerst sinds dertig jaar terug het gebouw een bezoekje kunnen brengen via het huis van Alijn. Het is onbegrijpelijk dat de stad Gent dit gebouw verloren zou laten gaan. Wie een huis laat verkrotten moet daar gelukkig sinds enkele jaren voor betalen. Het is jammer dat een stad ongestraft zo met haar cultureel patrimonium mag omgaan.

     

    Voor meer foto’s zie ook Forgotten Places en Lab-Wan photography.

    Foto’s boven: Foto van een foto van de toenmalige tribune en foto binnenkant van het gebouw waar de tribunes waren.

    Foto’s onder: voorkant gebouw in de Lammerstraat en dak van het gebouw.