Archive for December, 2005

  • 2005 geklikt

    2005Surf

    2005 was het jaar waarin ik samen met anderen Gentblogt en Edublogs.be opstartte. Het was ook het jaar van 3 blogdinners in eigen organisatie: geekdinner Gent (januari), blogdinner Gent (juni) en het edublogdinner Leuven (juli). Andere dinners: Scoble in Londen, Bloginner Brussel en het 2e edublogdinner in Utrecht (foto van mezelf op het edublogdinner in Utrecht, genomen door Pierre Gorissen).
    Scobledinner

    Het meest recente dinner was dat met Robert Scoble in december. Amper 20 geeks en geen gezaag of gezeur: het ging over software, hardware, blogs, trends, web2.0, podcasts, Les Blogs, Google, Microsoft en DopplerMobile Beta (Robert Scoble herkent u links in het midden).

    podcasting smetty

    In 2005 maakt ik mijn eerste podcast met Luc De Vos, de meest productieve periode werd ongetwijfeld de Gentse Feesten met oa. Alex Agnew (viking zijn favoriet). Eén podcast publiceerde ik alleen op deze blog (Ogilvy blogstorm), voor Edublogs.be kwamen ondermeer een bloggende klas en een live podcast tijdens een door mij gegeven podcastsessie aan de beurt. Een opname uit juli voor Edublogs.be is nog steeds niet gemonteerd geraakt… waarbij ook onmiddellijk duidelijk wordt wat de achillespees van deze erg fijne bezigheid is (foto genomen tijdens een ongelooflijke leuke opname met Katrien Ryserhove doorheen de Backstage).

    Vasa

    Het jaar 2005 begon in in het land van koning Gustav Vasa, maar helaas weerhield een logge appartement administratie er ons van om het jaar er ook te eindigen. De viking zette zijn Helga nadien nog 3 maal op een schip richting Stockholm (op de foto het standbeeld van Koning Vasa in het Nordiska Museet).

    crayfish party

    De leukste avond in stockholm was op een warme zomerdag in augustus. Rivierkreeften eten en dan helemaal Zweeds: veel drinken en zingen. Gelukkig moet je om te zingen geen Zweeds kennen (in augustus heb ik de tafelgenoten van de foto geknipt).
    Londen

    Net voor de bomaanslagen met Viking wezen geekdinneren in Londen, en net na de bomaanslagen met mijn ouders in Londen dat nog is over gedaan. Een bezoekje gebracht aan de speciale Frida Kahlo tentoonstelling in het Tate Modern. Allemaal niet geblogt, maar wel mijn cultureel event van het jaar 2005 (foto met als titel “Smetty gaat vliegen” genomen in het science museum).
    ErwinTheseDays

    Dit jaar mocht ik voor het eerst spreken op events en werd uitgenodigd om de Surf Onderwijsdagen te bloggen. Deze meneer, mede-eigenaar van These Days, had begrip voor mijn halftijds in het onderwijs en bood mij een job aan in zijn bedrijf. 2005 was een inloop periode, in 2006 gaan we er een lap op geven (foto van de These Days Erwin genomen tijdens het kerstfeest).

    Dit jaar verdere stappen gezet in de duikwereld door aan een opleiding tot Divemaster te beginnen. De cursussen en de praktijk zijn achter de rug, alleen een paar examens scheiden mij nog van het begeerde diploma. De geplande duikreis tijdens de zomermaanden viel in het water. In 2006 wil ik meer duiken: meer wrakken, meer nieuwe duikstekken (als het kant in een ver ver land) en groeien in mijn rol als Divemaster (op de foto viking half onder water tijdens een duikpartij in Nemo33 te Ukkel).

    Op naar 2006.

  • Post voor de winkelwagenmuntjes verzamelaars

    Mijn weblog loopt al een tijdje, ik schrijf over veel verschillende dingen en die 2 zaken maken dat ik vaak voor de meest rare trefwoorden hoog scoor in de zoekmachines. Een gevolg daarvan is dat ik bijna dagelijks een mailtje krijg waarin mensen mij om advies vragen. Vandaag kreeg ik onderstaand mailtje binnen. Ik dacht eventjes dat het een grap was, maar aangezien dat niet het geval is, zal ik hier antwoorden op de volgende vraag:

    Hallo, Ik las een artikel van je waarin je schreef dat je als relatiegeschenk een winkelwagenmuntje weggaf.Nu spaar ik winkelwagenmuntjes en wil dus vragen of ik er misschien ook 1 (of misschien wel een extra voor het ruilen met andere verzamelaars ) toegezonden kan krijgen? Alvast mijn hartelijke dank,

    (naam weggelaten)

    Holland

    De oorzaak was deze post op mijn blog met een comment die ik al lang vergeten was. Enige snorren op het web, bracht mij bij winkelwagenmunt.nl. Belangrijke vragen zoals: “waar komen de winkelwagenmuntjes vandaan?”, worden hier beantwoord. Ik citeer: “Met de komst van de grotere supermarkten in plaats van de buurtwinkeltjes, kwamen in deze supermarkten ook de winkelwagentjes. Omdat er veel wagentjes op deze wijze verdwenen en dit dus een kostbare zaak en grote verliespost was voor de supermarkten, is men begonnen met het muntjes-systeem. Na enige tijd kwamen de grote supermarkten ook met hun eigen “muntgeld”, omdat zij dit ontdekten als reclame.”

    Ik heb nog nooit een winkelwagenmuntje gekregen of gezien, dus ik denk dat het hier om een noorderburen fenomeen gaat. Wij gaan onder meer winkelen bij de Colruyt en daar doen ze aan dat hele muntjes gedoe niet mee. Daar doen ze aan niks mee eigenlijk. Noem ze maar gerust de “Vlaamse primitieven” onder de supermarkten. Toen ze overal het 10-jarig bestaan van de scanner begonnen te vieren, hebben ze daar eindelijk beslist om het kaarten systeem af te schaffen (per artikel een steekkaart, wat aan de kassa altijd problemen opleverde omdat je niet genoeg of de verkeerde kaarten had).

    Dus beste winkelwagenmuntjes spaarders, ik kan jullie niet helpen. Wij hebben die uitvinding nog niet ontdekt hier in Vlaanderen. Maar mocht iemand van jullie een mooi muntje te veel hebben, dan mag je het mij altijd sturen. Het zal mij zeker enig gepruts besparen als ik ergens muntjes nodig heb. En de dubbele ga ik ruilen. Beloofd.

  • Zwitsal

    “Mijn geboortekaartje is ‘geboortekaartje van de maand’ op de website van Zwitsal” liet het nichtje (en mama sinds 11 november) weten.
    Dat geboortekaartje hangt al een tijdje op mijn prikbord (tegen 2007 ruim ik het wel op) en het mag echt gezien worden. Ik vrees dat dat soort creativiteit nooit in mijn vingers zal zitten.

    Internet is dan weer wel mijn ding en dus maakte ik van de gelegenheid gebruik om een geboortekaartje voor deze weblog aan te maken. Het resultaat is redelijk mager en de creatie erg beperkt (een fout maken tijdens de creatie = nieuw kaartje). Bovendien kreeg ik een paar keer een foutmelding omdat ik de volgende twee tekens: “‘s”, uit Smetty’s Soapbox, blijkbaar niet mocht gebruiken. Wie geen ervaring heeft met database foutboodschappen of geen 100 keer wil proberen, zal hierop onvermijdelijk afknappen.


    Om het geboortekaartje te kunnen zien, moest ik natuurlijk een account aanmaken. Achter de login zit ongetwijfeld het interessantste deel verstopt. Er is het groei boekje, de verzorgingstips enz. Het groeiboekje en het geboortekaartje kunnen gedeeld worden met de buitenwereld, maar alleen na invitatie via mail.

    Naargelang de baby groeit, krijgt de mama andere informatie. Aangezien Smetty’s Soapbox ondertussen bijna 2 jaar oud is, krijg ik ook info voor die leeftijd. De (eerder algemene) vraag van de maand is: “Hoe behandel je de rode huid van de baby-billetjes ook wel luieruitslag genoemd?” De laatste 3 antwoorden klinken als:

    • Billetjes na iedere verschoning insmeren met Zwitsal Baby Zalf (crème met spatel uit pot halen en op de vingers aanbrengen)
    • Bij roodheid van de billetjes, Zwitsal Zinkzalf direct op de billetjes dun aanbrengen en meerdere keren per dag herhalen
    • Indien na 3 à 4 dagen de roodheid niet is verdwenen,
      stoppen met Zwitsal Zinkzalf en de huisarts raadplegen

    Jaja, Zwitsal stelt de juiste vragen en geeft daarop de Zwitsal-antwoorden. Het beste onderdeel vind ik de spaarproducten (“We kunnen ons voorstellen dat je niet kunt wachten met sparen voor al deze prachtige cadeautjes. Maar hoe spaar je nu het allersnelst? Natuurlijk, door iedereen mee te laten sparen. Familie, vrienden, kennissen, de buurvrouw, het maakt niet uit”). Ik weet niet hoe ik mijn buurvrouw (ergens een getal in de 70) kan laten meesparen (onder het motto baby shampoo is ook goed voor oudere mensen?), maar als ik ze toch zover zou krijgen, dan kan ze meehelpen voor een Zwitsal-knuffel, het Zwitsea-fotoalbum, het Zwitsal-rugzakje of de Zwitsal-Giraf-groeimeter.

    De hele website is volgens mij aan een opfrissing toe. Alles achter logins en wachtwoorden steken is zo… oud & out. Geef die nieuwe mama’s nu maar een Zwitsal blog zodat ze kunnen bloggen, podcasten en een link leggen naar hun Flickr foto’s (dit moet toch al bestaan niet?).

    Note: deze post staat intentioneel onder “marketing” en heel erg duidelijk niet onder “persoonlijke hints”.

  • Tiscaligate: een verhaal van pek en veren?

    Vandaag een tijdje zoet geweest met de Tiscaligate weblog (via BVB op DS blog).

    Het onderwerp kort samengevat: het echtpaar Ruud Huisman (tot voor kort bestuursvoorzitter van de Tiscali groep) en Patricia Spuijbroek (tot voor kort CEO van Tiscali Nederland) werden beiden afgezet en vervangen in hun functie omdat ze verdacht worden van mogelijk belangenvermenging (voor meer info, kan ik dit artikel en het vervolg erop aanraden op de FEM weblog).

    Terug naar de Tiscaligate weblog. Deze wordt bijgehouden door Patric Roctus, een fiscaal adviseur die 5 ex-zakenpartners van Ruud Huisman zou vertegenwoordigen. Vorige week deed Ruud Huisman aangifte wegens afpersing tegen deze Patric Roctus. Als reactie daarop (mijn vermoeden) werd de Tiscaligate blog opgestart.

    De hele affaire en de blog interesseert mij omwille van 2 redenen: persoonlijk (als ex-Tiscali werknemer onder de besproken betrokkenen) en als case. De eerste reden is niet interessant, maar de case is dat wel.

    Ik verwacht dat de Tiscaligate weblog mogelijk enige jurisprudentie zal veroorzaken. Eén partij in dit dispuut publiceert namelijk bewijsstukken in het nadeel van de andere. Indien de bewijsstukken juist blijken te zijn, dan wordt dit een pijnlijk verhaal voor het echtpaar Huisman-Spuijbroek. In het omgekeerde geval verwacht ik dat de meneer Roctus een aardige schadeclaim mag verwachten.

    Ik heb ook dubbele gevoelens bij deze weblog. Enerzijds moet de waarheid aan het licht komen, anderzijds wordt dit soort van publieke confrontaties (en bij uitbreiding het gebruik van social software in het algemeen voor dit soort van conversaties) mogelijk een nachtmerrie voor vele mensen. De “traditionele” pers heeft dit soort van info altijd al gepubliceerd, maar ik verwacht dat betrokkenen harder voor elkaar zullen zijn.

    De Tiscaligate blog zit in mijn aggregator (RSS-feed). Volgens mij is dit het ideale scenario voor de partij zonder blog: spreek de waarheid en niets anders dan de waarheid. Start een blog met je eigen verhaal, maar met respect voor de andere én met het dispuut in het achterhoofd (ik zou wel willen weten of juristen én PR verantwoordelijken dit ook zo zien).

    Ik hoop dat de waarheid mag winnen, maar laten we ons niet verleiden om terug te keren naar de tijd van “pek en veren”.

    Update: 2008

  • Visual Hugo slashdotted

    Visual Hugo got slashdotted with his article about the fine Jurgen Verstrepen received last week for podcasting (and broadcasting in the beginning) his program “Zwart of Wit”.

    I do believe our country made a big mistake here and I do feel the government is censoring our freedom of speech. So yes, in my opinion, Jurgen Verstrepen has the right to say there is no freedom of speech and he has been censored and punished by the government for this.

    I do support the freedom of speech, although I don’t support the political party Vlaams Belang or Jurgen Verstrepens personal political point of view. As a reaction on the fine, he did a call on his blog to file complaints against all the other Belgian podcasters (not only the politicians or the government institutions). That’s no my idea of how a politician should act.

    Update: VH on Adam Curry’s weblog. Who’s next? The New York Times?