Tiscaligate: een verhaal van pek en veren?

Vandaag een tijdje zoet geweest met de Tiscaligate weblog (via BVB op DS blog).

Het onderwerp kort samengevat: het echtpaar Ruud Huisman (tot voor kort bestuursvoorzitter van de Tiscali groep) en Patricia Spuijbroek (tot voor kort CEO van Tiscali Nederland) werden beiden afgezet en vervangen in hun functie omdat ze verdacht worden van mogelijk belangenvermenging (voor meer info, kan ik dit artikel en het vervolg erop aanraden op de FEM weblog).

Terug naar de Tiscaligate weblog. Deze wordt bijgehouden door Patric Roctus, een fiscaal adviseur die 5 ex-zakenpartners van Ruud Huisman zou vertegenwoordigen. Vorige week deed Ruud Huisman aangifte wegens afpersing tegen deze Patric Roctus. Als reactie daarop (mijn vermoeden) werd de Tiscaligate blog opgestart.

De hele affaire en de blog interesseert mij omwille van 2 redenen: persoonlijk (als ex-Tiscali werknemer onder de besproken betrokkenen) en als case. De eerste reden is niet interessant, maar de case is dat wel.

Ik verwacht dat de Tiscaligate weblog mogelijk enige jurisprudentie zal veroorzaken. Eén partij in dit dispuut publiceert namelijk bewijsstukken in het nadeel van de andere. Indien de bewijsstukken juist blijken te zijn, dan wordt dit een pijnlijk verhaal voor het echtpaar Huisman-Spuijbroek. In het omgekeerde geval verwacht ik dat de meneer Roctus een aardige schadeclaim mag verwachten.

Ik heb ook dubbele gevoelens bij deze weblog. Enerzijds moet de waarheid aan het licht komen, anderzijds wordt dit soort van publieke confrontaties (en bij uitbreiding het gebruik van social software in het algemeen voor dit soort van conversaties) mogelijk een nachtmerrie voor vele mensen. De “traditionele” pers heeft dit soort van info altijd al gepubliceerd, maar ik verwacht dat betrokkenen harder voor elkaar zullen zijn.

De Tiscaligate blog zit in mijn aggregator (RSS-feed). Volgens mij is dit het ideale scenario voor de partij zonder blog: spreek de waarheid en niets anders dan de waarheid. Start een blog met je eigen verhaal, maar met respect voor de andere én met het dispuut in het achterhoofd (ik zou wel willen weten of juristen én PR verantwoordelijken dit ook zo zien).

Ik hoop dat de waarheid mag winnen, maar laten we ons niet verleiden om terug te keren naar de tijd van “pek en veren”.

Update: 2008