All posts in Onderwijs

  • Verlof in zicht

    Het einde van het schooljaar is in zicht. Gisteren namen we afscheid van de afgestudeerden en van de meeste collega’s. Morgen is dan ook officieel de laatste dag dat de lesgevers aanwezig moeten zijn bij ons op school. Al op reis vertrekken is tegenwoordig geen goed idee meer, want behoorlijk wat collega’s moeten nog opdraven voor een herdeliberatie van studenten die een klacht ingediend hebben.

    De administratie is ook nog niet met verlof. Bijna al mijn directe collega’s moeten volgende week nog solliciteren. En omdat een vergadering daardoor uitgesteld werd, werd onze laatste werkdag verschoven naar volgende week woensdag. Er zit steeds meer ‘rek’ op dat verlof van ons.

    Maar bon, ik mag met mijn 6 weken waarschijnlijk niet klagen van u. Dit jaar gaan we dat indelen als: 1 week om te rommelen, 2 weken werken aan het doctoraat en 3 weken echt verlof.

    Bij deze wens ik iedereen toe dat het een mooie zomer moge worden blijven.

  • Mijn lila sjacoche

    Paarse sjacoche

    Ik heb een handgemaakte sjacoche gekregen van de Chinese collega. En dat vind ik bijzonder sympathiek.

    Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat ik even schrok van de kleur. Het deed mij ook spontaan denken aan deze meneer:

    Al snel ontspon er zich een dicussie op Twitter over het verschil tussen purper en paars. Na kleurenadvies van Gudrun en lamazone, houd ik het zelf bij lila. Dat het een schoon kleur is, werd wel duidelijk toen een collega haar lichtblauw exemplaar wou ruilen voor de mijne. Natuurlijk gaan we daar niet op in. Na enig gegoogle, heb ik trouwens geleerd dat violet-paars-purper en lila doorheen de geschiedenis staan voor: koninklijk, priesterlijk, macht en nobelen.

    De Chinese collega heeft zelf een bruin exemplaar en gebruikt het effectief als sjacoche. Ik heb eventjes getest of ik de mijne daar ook voor kan gebruiken, maar ik krijg er net mijn portefeuille niet in. Jammer. Maar niet getreurd, ik ben al lang op zoek naar een mooie pennenzak en ik denk ik dat ik hem nu gevonden heb. In elk geval, en dat meen ik, ik ben er erg blij mee en het is zeer lief van haar om ons telkens iets mee te brengen uit China.

    Morgen neem ik mijn sjacoche al mee naar de deliberatie. En als ik hem dan uit mijn rugzak haal, zing ik zonder aarzelen “bag, bag, bag, bag, woehoe”.

  • Motto

    Vandaag las ik op het schoolbord in mijn examenlokaal bij de instructies van mijn voorganger:

    dit examen wordt afgelegd onder het motto ‘kik noch blik’.

    Ik heb het zelf nog nooit zo mooi in 3 woorden kunnen uitleggen.

  • Examen gezocht

    Deze voormiddag had ik 25 studenten die een examen kwamen afleggen, deze namiddag 31. We zitten dan in het grootste computerlokaal omdat de andere lokalen die capaciteit niet aankunnen. Ik vond 25 studenten examineren redelijk relax, maar vreemd genoeg vond ik 6 koppen erbij behoorlijk stresserend. De uitdaging is en blijft toch steeds om een examen in een computerlokaal sereen en vlot te laten verlopen. Afleidingen en dingen die fout kunnen lopen genoeg, weet u wel.

    Nadat de laatste studente buiten was, telde ik voor de zekerheid alle stukken die ik nodig had nog eens na:

    * 31 keer deel 1 (check)
    * 31 keer deel 2 (check)
    * 30 keer het digitale exemplaar (hartaanval)

    Een beetje logisch denken later had ik de ontbrekende naam gevonden en nog iets later de computer gespot waarvan ik hoopte dat het ontbrekende exemplaar erop zou staan. En prijs. Oef.

    Als ik een fout maak, dan moet de student daar natuurlijk niet voor opdraaien. Maar ik zou het zelf lullig vinden als zou blijken dat mijn examen verloren is gegaan en dat ik daarom zo een goeie score gekregen heb. Het is mijn ervaring dat onze studenten daar ook nog zo over denken. Gelukkig maar.

  • Weledelgeleerde vrouwe

    Momenteel zit ik in het vragenlijsten-stadium (versturen en ophalen) binnen mijn onderzoek. Tijdens het bellen met de directie, is het mij opgevallen dat zij veel belang hechten aan het gebruiken van de juiste titels. Bij het opsturen van de vragenlijsten, heb ik mij dan voor de zekerheid maar even verdiept in het juiste gebruik van titulatuur (de wijze van aanschrijven van personen waarop zij op grond van hun titel, predikaat, rang, maatschappelijke positie e.d. aanspraak kunnen maken). Bij het doorlezen daarvan, viel mijn oog op de academische titulatuur. Ik wist geeneens dat dat bestond.

    Wat veel mensen niet weten is dat professor geen titel is, maar een functieaanduiding en een aanspreekvorm is die hoort bij het ambt van hoogleraar. Hoe moet u dan iemand aanschrijven met een academische titel? Voor een doctor is het ‘ weledelzeergeleerde’, bij een meester en ingenieur mag u aanzetten met ‘weledelgestrenge’, en voor een doctorandus (de vroegere licentiaten, nu masters) kan het met ‘weledelgeleerde’. Op Wikipedia staan al deze aanspreekvormen ook opgelijst.

    Titulatuur is al lang uit de mode. Maar nu weet ik wel hoe ze mij in de jaren 50 hadden aangeschreven: ‘weledelgeleerde vrouwe’. Hehe.