Mijn lila sjacoche

Ik heb een handgemaakte sjacoche gekregen van de Chinese collega. En dat vind ik bijzonder sympathiek.

Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat ik even schrok van de kleur. Het deed mij ook spontaan denken aan deze meneer:

Al snel ontspon er zich een dicussie op Twitter over het verschil tussen purper en paars. Na kleurenadvies van Gudrun en lamazone, houd ik het zelf bij lila. Dat het een schoon kleur is, werd wel duidelijk toen een collega haar lichtblauw exemplaar wou ruilen voor de mijne. Natuurlijk gaan we daar niet op in. Na enig gegoogle, heb ik trouwens geleerd dat violet-paars-purper en lila doorheen de geschiedenis staan voor: koninklijk, priesterlijk, macht en nobelen.

De Chinese collega heeft zelf een bruin exemplaar en gebruikt het effectief als sjacoche. Ik heb eventjes getest of ik de mijne daar ook voor kan gebruiken, maar ik krijg er net mijn portefeuille niet in. Jammer. Maar niet getreurd, ik ben al lang op zoek naar een mooie pennenzak en ik denk ik dat ik hem nu gevonden heb. In elk geval, en dat meen ik, ik ben er erg blij mee en het is zeer lief van haar om ons telkens iets mee te brengen uit China.

Morgen neem ik mijn sjacoche al mee naar de deliberatie. En als ik hem dan uit mijn rugzak haal, zing ik zonder aarzelen “bag, bag, bag, bag, woehoe”.