• Ben & Jerry’s

    Om één of andere reden ben ik de laatste weken getik-takt om Ben & Jerry’s ijs te eten. Het moet ergens in Chicago in mijn onderbewuste doorgedrongen zijn, hoewel ik mij ginds alleen heb laten gaan voor de Coffee Frappuccino’s van bij Starbucks. Maar ik kwam wel thuis in de wetenschap dat ik graag een pint (B&J terminologie) Ben & Jerry’s “New York Super Fudge Chunk” wou kopen. Op de Gentse feesten zag ik hier en daar in nachtwinkels of kleinere eetzaken een koelkast met het lekkers staan, maar het was pas een week later in Stockholm dat het er van kwam. Daar is het merk ook echt prominent aanwezig in alle warenhuizen en heeft het 4 scoop shops in het centrum (bij ons heb ik er 2 in Antwerpen gevonden, één aan de zeedijk in Knokke en daarnaast zouden Mechelen en Sint-Niklaas er ook één hebben).

    De juiste pint met New York Super Fudge Chunk smaak was snel gevonden in Stockholm, de eerste portie werd verwachtingsvol geserveerd. Het ijs werd goed bevonden, maar ook niet meer dan dat om eerlijk te zijn. Mijn favoriete smaak blijft nog even Café van Carte d’Or. Ook belangrijk voor menig man of vrouw: de calorie-factor. Ik heb uitgerekend dat onze serving size ‘maar’ 200 calorieën bevat. Op een ‘actieve dag’ valt dat dus best wel mee.

    Ondertussen hebben we ook al een pint Chocolate Macadamia aangebroken, en heb ik mijn oog, ter verdere exploratie, laten vallen op de Coffee, Coffee BuzzBuzzBuzz. Maar die blijken ze alleen in een Ben & Jerry’s Scoop shop te verkopen. Slim.

    Hoewel Ben & Jerry’s in 2000 als bedrijf aan Unilever verkocht werd, blijft het merk sympathiek en met een authentieke smoel. Getuige daarvan de aandacht die besteed wordt aan de gebruikte ingrediënten en het bereidingsproces (bekijk het coole van cow-to-cone filmpje), het contact met de leveranciers, de introductie van de HubbyHubby flavour (ter ondersteuning van gay marriage in de VS) of de filmpjes over mogelijke Ben & Jerry’s smaken in enkele steden (bv. het Stockholmfilmpje).

    Ik heb op de internet fansites gelezen dat Ben & Jerry’s ijs bij ons in de meeste GB-filialen en Carrefour winkels te vinden is. Check. En euh, in Antwerpen hebben ze al 2 scoop shops. Kunnen ze daar bij Unilever als volgende locatie misschien Gent overwegen?

    Update. Ondertussen ook geproefd:Baked Alaska, Strawberry Cheesecake, Coffee, Coffee, BuzzBuzzBuzz and Caramel Chew Chew.

  • Truly local en beetje déjà-vu

    Er zat een mailtje in de mailbox. Twee weken geleden. Van ene Christophe. Een uitnodiging om wijn te proeven. Bij Magnus in Deurne. En ook iets over feedback geven over een website. Maar ik had vooral die ‘interactieve wijnreis rond de wereld’ onthouden. Dus ik gisteren naar Deurne. Vriendje Corto was ook mee, want wijn proeven doe ik graag in fijn gezelschap.

    Eerst de website presentatie. Truvo.com. Truly local. Truly yours.

    Truvo

    Read more

  • Lotus Root

    Last minute besloten we een tafeltje te boeken bij Lotus Root, het ‘California inspired cuisine’ resto van Jan Verhelst (keuken) en Caroline Buensalido (wijn en zaal) te Eke-Nazareth. De gerechten die je hier mag verwachten zijn een mix van Californische en Aziatische invloeden, ook wel fusion genaamd.

    Ons bezoek begon in majeur, maar eindigde in mineur. Laten we met het eerste beginnen.

    Het restaurant heeft een L-vormige eetzaal. De inrichting vond ik eerder klassiek aandoen met zijn robuuste houten meubels en met de paarse en beige hoofdkleuren. We werden verwelkomd door een vriendelijke ober die even later het vijfgangenmenu voorstelde: makreel, krab, tonijn, Iberico varken en dessert. Het was ook mogelijk om een 3- of een 4-gangen versie te nemen. We kozen voor het 4-gangen menu aan €55. Nadien restte ons nog de keuze tussen wereldwijnen of Californische wijnen. Aangezien die laatste €30 extra kosten en ik weinig toegevoegde waarde zie in het feit dat ze uit Californië komen, gingen we voor de wereldwijnen aan €20. Het viel ons op dat aan veel tafels beide opties werden genomen om “van alles te kunnen proeven”.

    We namen een aperitief van het huis en kregen een lekkere Italiaanse spumante van Chardonnay en Pinot Noir (€9). Nadien volgden enkele hapjes: oester met soja, gember en chili, een gefrituurd stukje kip en een eitje van de chef. Jammer genoeg was mijn eitje al bijna op, toen het mandje brood op tafel werd gezegd. Read more

  • De baai van de Somme en de Opaalkust

    De krokusvakantie is de sneeuwvakantie bij uitstek. Toch kriebelde het dit jaar niet bij ons om richting sneeuw te trekken, maar wel om na die lange wintermaanden terug iets buiten te doen. Daarom besloten we afgelopen week 2 mountainbike trips van reisorganisatie Cameleon bike aan elkaar te knopen: de baai van de Somme en de Opaalkust.

    Mountainbikes

    Op amper 3 uur rijden van Gent stonden we in Noyelles Sur Mer waar de B&B van Gilles en Catherine als vertrekpunt dient. Bij deze mountainbikereizen horen uitgestippelde routes via een fiets-GPS en gedetailleerde fietskaarten van de omgeving als backup. Voor ons was het de eerste keer dat we met een GPS reden, en het moet gezegd: dat is gewoon zalig. Je fietst de route via de GPS, maar je kan op elk moment probleemloos besluiten om bijvoorbeeld een stuk af te snijden of om ergens af te wijken en later weer aan te sluiten (wat we ook regelmatig gedaan hebben). Read more

  • ‘t Stoveke(n)s

    We zouden ergens gaan eten in één of ander hip kot in Gent. Ik probeer te reserveren om 20u, maar krijg aan de telefoon te horen dat het om 19u15 is of om 21u15. “In het weekend werken wij in schiften” zegt de meneer. Zucht. Daar ga ik nu bij voorkeur niet eten zie. Alleen de Amadeus kan zich dat permitteren vind ik.

    “Wat denk je van ‘t stoveke” zegt de vriend. En om mij helemaal over de streep te trekken: “maandmenu aan €75 en pas 1-ster Michelin gekregen”. Een reservatie wordt gemaakt.

    Wat gegoogle verder merk ik dat er 3 ‘t Stoveke(n)s (1, 2, 3) zijn. En ik heb de verkeerde gereserveerd. Oeps. Gelukkig tijdig opgemerkt, want er zit toch een 50 km tussen beide. We zouden daar lang kunnen wachten op elkaar.

    ‘t Stoveke. Dat is gelijk zaal Familia, parochiecentrum De Kring of café ‘t kerkske. Of restaurant Roma, Rimini, Firenze of Kreta. Als horeca-uitbater zou ik toch voor een originele naam gaan. Het zou zeker geen café “De Smet” of “Chez Smetty” zijn.