All posts in Nederlands

  • De tools van de wetenschapper: Slideshare

    Ik gebruikte social software tools als marketeer en lesgever, en nu ook als wetenschapper. Na twee jaar ploeteren in de wetenschappelijke akkers, wil ik het eens in een reeksje hebben over oude en nieuwe tools. Als eerste in de rij: Slideshare.

    Afgelopen week gaf ik, zoals u hier (NL) of daar (Eng) op mijn onderwijsblogs kon lezen, een presentatie tijdens de Surf Onderwijsdagen.

    Zodra een internetconnectie mij het toeliet, heb ik mijn presentatie op Slideshare.net gezet. De organisatie van de Onderwijsdagen zelf, zette ook alle presentaties op het net, maar dan met hun eigen account. Het enige minpunt daarbij als auteur, is dat er geen enkele link is tussen jezelf en je presentatie. Alle interessante feedback zoals comments, stemmen, views en favs gaan op die manier verloren. Dat wordt echter allemaal goedgemaakt door het feit dat een ruimer publiek via de organisatie je presentatie kan bekijken. Misschien toch iets voor de organisatie van de ICT-praktijkdagen om dit te overwegen?

    Ik moet eerlijk zeggen dat ik aangenaam verrast ben door de reacties op mijn presentatie. Al heb ik natuurlijk wel gezorgd voor een leesbare presentatie zonder de gebruikelijke statistiek en overvloedige wetenschappelijke verwijzingen. Aangezien de schrijftaal voor mijn doctoraat Engels is, heb ik de presentatie onmiddellijk vertaald in het Engels, opgeladen op Slideshare en geblogd + getweet. Maar gezien mijn volgers (voorlopig) vooral uit Nederland en België komen, en ik ook nog geen internationale presentaties heb gegegeven, hebben mijn Engelstalige schrijfels voorlopig nog iets minder views. Maar we werken eraan.

    Als lesgever was ik al overtuigd Slideshare gebruiker, als wetenschapper mag Slideshare zeker in mijn toolkit blijven zitten.

    Update: al mijn presentaties worden ook automatisch gepubliceerd op mijn LinkedIn-account

  • Naald verloren (III)

    Weet u nog die keer dat de tandarts zijn naald (vijl eigenlijk) verloor in mijn tandwortelkanaal? Niks aan de hand volgens hem. Geen 2 maanden later viel die tand in stukjes uit elkaar. Een meer gespecialiserde tandarts reconstrueerde de tand, maar was vrij pessimistisch over de lange termijn gevolgen. Over 6 maanden zullen we meer weten, gaf ze toen aan.

    Iets meer dan 6 maanden later krijgt ze helaas gelijk. Antibiotica waarmee ze volgens mij zelfs een paard genezen krijgen, zijn mijn deel. Maandag nemen ze foto’s, maar ik ben er nu al niet gerust in. Want die vijl geraakt er alleen maar uit met microchirurgie. Brrrr.

    Update: de tand is verloren, proberen redden heeft geen zin. Hij gaat eruit. En daar is een nog meer gespecialiseerde meneer voor nodig. * Bleih *

  • Haai

    “Uw tas”, vraagt de conducteur?
    “Neen”, zeg ik.
    “Dan ga ik ze moeten openen”, zegt hij.
    “Let op”, vul ik aan, “tegenwoordig durft daar al eens een krokodil insteken” (recent nieuwsbericht).
    Hij doet de tas open en haalt er een grote plastiek haai uit.
    In tegenstelling tot het krokodil-drama, bleef iedereen gewoon rustig zitten.

  • Voorlezen

    Het is boekenbeurs. Dat jaarlijkse boekenfestival in Antwerpen. Dit jaar gaan we eens langs, want we zijn hier thuis terug boeken gaan lezen (vakliteratuur wordt in deze post niet meegerekend én niet besproken).

    Het moet ergens een jaar geleden begonnen zijn. Ik las een stukje voor aan vrouwlief en dat vonden we beiden gelijk wel geestig. Ik voorlezen, zij luisteren. Het eerste boek werd “De eenzaamheid van de priemgetallen”van Paolo Giordano. Een bestseller, spannend, maar geen literaire topper. En het lezen hield niet op. Ik heb weet eigenlijk niet hoeveel boeken we sindsdien samen gelezen hebben. Even kijken: “Alleen maar nette mensen” van Robert Vuisje, “Het diner” van Herman Koch, “Vissen redden” en “Groener gras” van Annelies Verbeke, “De wetenschap van de liefde” van Mark Kinet, “Het einde van de psychotherapie” van Paul Verhaeghe en “Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won (en dat het me spijt)” van Ivo Victoria. Momenteel zijn we bezig in “De afschuwelijke eenzaamheid van Mawell Sim” van Jonathan Coe. Dat maakt dus negen boeken op een jaar tijd.

    Tijdschriften, eens de weekendkrant en natuurlijk veel online lectuur, consumeer ik op dagelijkse basis. Maar ik slaag er niet meer in om alleen een boek te lezen. Ook de aanschaf van een e-reader zou daar weinig aan veranderen denk ik. Maar voorlezen, dat werk wel. Het is ook ongelooflijk plezant om samen “in een boek te zitten”. Het zijn momenten geworden die we koesteren. Ik kan het u alleen maar aanraden om het zelf ook eens te proberen.

  • Schrijven

    Ik ben in een verlofstelsel gestapt voor mijn onderzoek. Tijd gekocht om te schrijven zeg maar. Mijn eerste 8 bladzijden, in de vorm van een conferentie paper (artikel dat opgestuurd wordt naar een conferentie met als doel er te mogen presenteren), zijn bij deze een feit. Er is nog feedback op komst, maar zodra die verwerkt is, gaat de paper de deur uit.

    Dergelijke wetenschappelijke papers schrijven is een leerproces heb ik ondertussen mogen ondervinden. Mijn versie vandaag bijvoorbeeld is absoluut nog niet goed genoeg om als artikel ingezonden te worden naar een wetenschappelijk tijdschrift. Dat wordt de volgende stap en zal nog een paar weken in beslag nemen.

    Niet onbelangrijk bij het schrijfproces is de feedback van collega’s. Ik heb ondertussen al begrepen dat die feedback mijn teksten enorm veel beter maken.

    Waar ik in de toekomst wel nog werk wil van maken, is het vertalen van mijn onderzoek naar teksten die door iedereen gelezen kunnen worden (mijn Engelstalige blog, open journal). Maar dat is voor later. Het eerst volgende punt op de agenda zijn de Surf Onderwijsdagen. Gezien ik zoveel stof heb doen waaien om te mogen presenteren, wil ik ook een echt goeie presentatie hebben. Wordt vervolgd.