Uit de nieuwsbrief van het Comité Muinkparkwijk (mijn wijk in Gent), oktober 2009:
‘Tegen verzuring’ en ‘voor een verdraagzame maatschappij’: het zal u niet ontgaan zijn dat de media er de mond vol van hebben. Wanneer de woondensiteit in onze wijk toeneemt, zijn dit geen loze kreten. We zijn ons ervan bewust dat onze verdraagzaamheid in de toekomst meer dan ooit op de proef gesteld zal worden.
Want dat onze wijk steeds dichter bevolkt wordt, gaan we de komende jaren aan den lijve ondervinden: in een straal van een kilometer rond het Muinkpark worden er momenteel meer dan 200 woningen bijgebouwd. Het aantal studenten dat onderdak zoekt in de schaduw van de boekentoren groeit. Daarbovenop komen dagelijks 4000 hoge- schoolstudenten en docenten naar de nieuwe campus Kantienberg en binnenkort ook naar het Crombeeninstituut.
Het wijkcomité heeft zich de laatste jaren moeten heroriënteren. Het gevecht tegen Kinepolis, dat ooit de bestaansre- den van ons comité was, is wat vervaagd, maar de diverse nieuwe actoren die zich in onze wijk komen nestelen dwingen ons om de vinger aan de pols te houden.
Toen ik zes of zeven jaar geleden voor het eerst de nieuwsbrief in de bus kreeg, vond ik de schrijvers eerder ‘verzuurd’. De Kinepolis bezorgde vast overlast voor de omliggende straten, maar al bij al viel dat nog mee. Maar nu zeven jaar later heb ik medelijden met de mensen uit mijn buurt. Het aantal bewoners gaat hier nog spectaculair stijgen de komende maanden en jaren en het is nu al zo volzet. Daarnaast maken de nieuwe verkeersstromen, met de komst van de Arteveldehogeschool en de nieuwe Sint-Pietersplein parking, deze buurt en ringweg tot een levensgevaarlijk gebied. Het laatste beetje zuurstof is hier echt bijna op.
Mede daardoor ben ik blij dat wij weldra deze buurt zullen verlaten en inwisselen voor een doodlopende straat in Mariakerke. Want na 2 jaar zoeken hebben we eindelijk het huis van onze dromen gevonden. Goodbye Muinkparkwijk, Mariakerke here we come.
