All posts in Gent

  • Suikerkat

    Zondag kwam ook het laatst ontbrekende decorstuk thuis, met name onze vierpoot. We hadden hem een weekje naar zijn vast logeeradres gedaan om hem de verhuisstress te besparen.

    Ons katbeest is de voorbije maanden jammer genoeg een zorgkat geworden. Na meerdere bezoeken bij de dierenarts in de buurt, besloten we na een tijdje naar een meer gespecialiseerde arts te gaan. Die meneer sloeg bijna onmiddellijk de nagel op de kop: “ik denk dat uw kat suikerziekte heeft”. Enkele bloedtesten later, bleek dat vermoeden geheel terecht.

    De behandeling van kattensuiker is vrij gelijkaardig aan die van de mens. Twee keer per dag geven we hem nu een spuitje. We letten er ook op dat zijn voedselopname min of meer gelijk is en dan hij geen hypoglykemie krijgt (tekort aan suiker in de bloedbaan).

    Als ik dat aan mijn grootvader zaliger had verteld, zou hij mij ongetwijfeld vierkant uitgelachen hebben. In zijn beleving moest een kat alleen muizen vangen en daarmee over en uit. Ik had eerst ook mijn twijfels bij een dergelijke behandeling voor katten, maar uiteindelijk neemt een spuitje geven niet veel meer tijd in beslag dan een blik eten openen.

    Ondanks de behandeling ziet het er toch niet zo goed uit, want hij lijkt insuline-resistent te zijn. Vanochtend was er nog een hoop stoutigheid te bespeuren, dus het einde zal nu ook niet voor morgen zijn, maar ik vrees dat hij toch niet lang meer zal meegaan. In elk geval, eens de achteruitgang definitief is ingezet, zullen we het einde niet rekken. Maar tot die tijd gaan we er goed voor zorgen. Na 12 jaar trouwe dienst heeft hij dat wel verdiend.

  • Verhuisd

    Het waren 5 drukke en vermoeiende dagen, maar de verhuis en bijna alle vooropgestelde verfraaiingen zijn een feit. Hoera! Nu zullen we wel nog een paar weken zoet zijn met uitpakken en afwerken hier en daar.

    Helaas moet ik al mijn examens nog verbeteren en de helft zelfs nog afnemen deze week. Dat zal de komende twee weken even prioriteit krijgen. Maar soit, ik kijk nu al uit naar de lente. En naar de muntplant op ons dakterras. En de tuin. En de barbecue. En iets minder naar het gras afdoen. Maar daarvoor kunnen we misschien de geit van de buren huren. Allemaal opties. Ik ga dat appartement niet missen denk ik.

  • Huis

    Het is zover, we hebben een huis. Ons eigen huis.

    Voor wie over bakstenen en magen wil beginnen: fout. Het is een staalconstructie. Maar vooral, een zeer cool huis.

    Als u mij nu wil excuseren, ik moet verder gaan inpakken en verhuizen.

  • Naald verloren

    Die ochtend bij de tandarts:

    Tandarts: “slecht nieuws… blabla… ontzenuwen van die tand is noodzakelijk”
    * een uur later *
    Tandarts: “oei, ai…” * lichte paniek *
    * 5 minuten gaan voorbij met verder sleuren en koteren *
    Tandarts: “Mijn naald is afgebroken in je tand en ik kan er niet meer aan. Er zit niets anders op dan het er te laten zitten. Maar dat kan geen kwaad, als is het natuurlijk beter dat het er niet zit”.

    Note to self: als het ooit gaat ontsteken, dan moet je naar een specialist in wortelkanaalbehandelingen, waarschijnlijk een endodontoloog.

    Echt gerust ben ik daar nu gelijk niet in. Brrr. Zijn er nog mensen met afgebroken naalden in de zaal?

  • In de remmen

    Op mijn to-do lijstje was een eenzaam puntje blijven staan: de mountainbike laten nakijken. U weet hoe dat gaat met de feestdagen in het vooruitzicht en een drukke eindsprint op het werk. Het is allemaal een kwestie van prioriteiten stellen en wat niet dringend is, dat blijft staan.

    Helaas, voor een nazicht was het dit weekend onherroepelijk te laat (winkel gesloten en nazicht alleen op afspraak). Dus zou ik maar zelf aan de slag gaan voor wat absoluut noodzakelijk was als ik volgende week wil fietsen: de remblokjes vervangen (want die waren helemaal op). Er was gelukkig nog een fietsenwinkel open gisteren zodat ik er een nieuw stel rubbertjes kon aanschaffen voor in de remblokjes. Demonteren was piece of cake, en ik zorgde ervoor dat ik alle vijzen netjes, en in de juiste volgorde, opzij legde.

    Eens voorzien van nieuwe rubbertjes dacht ik de 4 remblokjes er gewoon weer even in te draaien. Tarara. De remmen moesten helemaal herafgesteld worden. Een beetje draaien hier en daar bleek niet bepaald te helpen. Of hoe een paar vijzen plots wel een wereld van verschil maken.

    Oplossing A was hulp zoeken (en met de staart tussen de benen bekennen dat ik geen rem kan installeren) of B gewoon leren hoe dat moet. Dus gingen we maar You-tuben en keken afgelopen weekend gedurende zeker twee uur naar allerhande fix-zelf-uw-remmen videos (zie deze playlist). En zowaar, na afloop wist ik wat te doen. Vanochtend dan de theorie in de praktijk omgezet en vastgesteld dat het inderdaad maar een kwestie is van aan een paar vijzen te draaien. Maar dan wel in de juiste volgorde.

    De fiets laten nakijken (afspraak en vervoer inbegrepen) had mij veel minder tijd gekost. Maar ge hebt er geen gedacht van hoe veel voldoening en trots ik vandaag uit een paar vijzen heb gehaald.