All posts in Fictie

  • Keffer

    Ik zag een vrouw met een grote hond aan de leiband en een hondenspeeltje in de hand. En daarnaast een kefferachtig iets. Een foutje van de evolutie als u het mij vraagt, want alleen overleeft dat geen week.

    Toen ik dichterbij kwam gereden bleek de vrouw in discussie met de keffer. Ze schrok een beetje toen ik voorbij kwam. Zou ik ook doen als ik zo een gesprek met een keffer aan het houden was.

    De grote hond keek wat verveeld naar zijn baas. Je zag hem zo denken “geef mij nou toch mijn speeltje terug en laat die vlooienbal met rust”. Arme hond.

  • Winterprik in Hockai

    HockaiDe eerste winterprik liet zich gelden afgelopen weekend. In Hockai, een gehucht van Stavelot in de Ardennen (dat niet eens over zijn eigen Wikipedia pagina beschikt), kwamen Gerard, Pierre en Christiane in het holst van de nacht samen. Het was aan het sneeuwen buiten en het bleef gelijk nog liggen ook. Pierre nam een meetlat en stelde buiten vast dat er toch al 3 cm verse sneeuw lag. Toen wisten ze het zeker: “morgen zouden ze de langlaufpistes, ‘les pistes de ski de fond’ voor de Franstaligen, open verklaren”.

    Vroeg in de ochtend werden de langlauflatten van de zolder gehaald. Alle nonkels en tantes waren ondertussen opgetrommeld om mee de verhuur te regelen. Buiten moest er ook nog gewerkt worden. De zich-op-latten-verplaatsende toeristen zouden door een aantal weien van bevriende boeren trekken en daar dienden nog enkele prikkeldraden neergehaald te worden. Hekken werden geopend, paaltjes neergelegd. Toen dat allemaal achter de rug was en de verhuur bijna kon beginnen, bedacht Christiane plots dat er nog geen bewijzering was aangebracht. De oudste kinderen werden de wei in gestuurd om snel wat pijlen her en der neer te poten. Het was koud buiten, en in geen tijd waren alle wijzers gepland.

    Read more

  • Moestache, A Cat Comic

    A comic cat comic 1

    A comic cat comic 2

    A comic cat comic 3

    A comic cat comic 4

    A comic cat comic 5

    By Simon & De Smet

  • Een ons kaas

    Gisteren ben ik gaan winkelen, gewapend met mijn winkelwagenmuntje (zwarte S, witte achtergrond, oranje cirkel) en mijn Bonus kaart. Normaal zou nu 30% van mijn bezoekers een “AH(a)-gevoel” moeten hebben.

    AH shopping

    Ik kwam thuis met Choco kruidnoten (mmm), gevulde speculaas en speculaas brokken (het is toch bijna Kerst nietwaar? Ik wens die vroege kerstplanners eigenlijk stiekem een late oktober hittegolf toe). In de voorraadkast ligt er opnieuw mie, naan- en shoarmabrood, ontbijtkoek, light dranken in verschillende smaakjes en stroopwafels.

    Read more

  • Bertha

    “Er is iemand vermoord zondagmiddag” zei buurman (en trouwe bloglezer) Daniel daarnet. “Bertha nog wel”.

    Dat was tijdens open monumentendag (waar ik was), dus ik had niets gezien of gehoord. Maar Bertha blijkt een duif te zijn. En die kwam altijd bij de buren middagmalen. Naar het schijnt was Bertha een dikke duif die nooit haar geheim over het privĂ©-resto doorverteld heeft aan andere duiven. Zondagmiddag sloeg het noodlot toe. In de vorm van een torenvalk. Die snoodaard had dus zijn oog laten vallen op Bertha. Hij onderschepte haar in de lucht en even later sloeg ze te pletter. Bertha was eerst nog een hoop pluimen en nadien… euhm… niks meer.

    Eerder deze week had ik een duif zelfmoord zien plegen. Ze fladderde wat ter plaatse, terwijl er een auto aankwam. Een paar seconden later zag ik het autowiel de duif plat strijken.

    Net zoals Els vroeg ik mij even af of onze gevleugelde vrienden misschien het voorteken van iets kunnen zijn. Maar nu blijkt iedereen rondom mij raar gevogelte te zien. Ik ben dus een beetje gerust gesteld.

    Duif zijn. Dat is blijkbaar niet simpel.