Het is een beetje laat, maar mijn duikseizoen 2006 is eindelijk begonnen. Om dat te vieren heb ik alvast een nieuwe bril gekocht, en die ziet er zo uit:
Ik heb zeker 30 foto’s genomen, maar ik slaag er niet in om deftig in de lens te kijken met zo een bril. Die vissen moeten nogal lol hebben onder water als ze al die duikers zien.
Het wordt tijd om mijn divemaster brevet af te werken. Kan ik eindelijk aangesproken worden met “Mevrouw de Divemaster”. Grijns.
Onze duikclub heeft een nieuwe website, maar nog geen naam. Er is vandaag twijfel tussen “Bubbledivers” of “Aquarion”. Misschien wil er wat volk van deze blog meestemmen? Denk eraan dat ik de naam waarschijnlijk op een t-shirt zal dragen en het met trots wil uitspreken. “Hallo, ik ben Cindy van De Anemoon” of “Hallo, wij zijn van Aqua”, daar voel ik mij een beetje blubblub bij. Meestemmen kan hier.
Na een verplichte winterstop, wegens een dikke dikke peesontsteking, probeer ik deze week weer wat te bewegen. Langzaam aan, want ik kan de ontstekingsremmers nog niet weglaten (zeer dat dat doet). Gisteren gaan fietsen (geen probleem), morgen met de bubbles zwemmen, en eigenlijk woensdag weer wat squashen. Langzaam aan, inderdaad.
Gisteren beslist om dit Playstation Game te kopen. Vanaf nu gaan we swingen in de living. Ik doe alvast de gordijnen dicht voor de kantoorgebouwen voor ons, en ik zal de buurvrouw verwittigen dat ik dagelijk wat “actie” onderneem boven haar living. Als ze geen 70+ was geweest, dan had ze kunnen meespelen.
Gisteren had ik het gevoel dat mijn hersenen aangebrand waren. Het live bloggen en het verdere denkwerk de rest van de vorige week hadden gisteren een duidelijke impact op mij. Het leek alsof ik het signaal kreeg dat het genoeg was geweest. No more information. Tijd voor iets anders.
Op de duikschool gaven ze gisteren een update van het EFR-diploma (Emergency First Response). Dat diploma is verplicht voor Padi duikers met het diploma van ‘rescue diver’ of hoger. Het omvat technieken rond primaire verzorging (oa. reanimatie en Automated External Defibrillator training) en secundaire verzorging (aanleggen van verbanden, wonden verzorgen etc.) Het voordeel is dat het ook buiten een duikomgeving een erkende cursus is, die gelijk staat met andere EHBO-opleidingen. De update kwam voor mij op het geschikte moment. Reanimatie is gelukkig niet mijn dagelijkse bezigheid, maar omdat je die technieken niet toepast, vergeet je ze ook weer. Een opfrissing was dan ook meer dan noodzakelijk.
De aanleiding voor mij om de update te volgen was de uitbreiding van het assortiment test-poppen en de beschikbaarheid van een AED-oefen toestel.
Het eerste deel van de opfrissing waren de reanimatie technieken. Ik had al geoefend met de volwassenen versie, maar nu waren ook het kind en de baby aanwezig. Elk hebben ze een andere aanpak nodig. Evident is het toch allemaal niet. Met de druktechnieken op het hart mag je niet te hard duwen, maar te weinig druk heeft dan weer geen effect. Het gevaarlijkste is nog het beademen. Stel dat er braaksel in de luchtwegen zit, dan zou je die in de longen kunnen blazen (maagzuur vreet de longen weg). Als je te hard blaast, dan kan het zijn dat je de maag opblaast (en als je dan op de buik duwt, dan zegt de opgeblazen maag: knal). Blaas je niet hard genoeg, dan is er weer te weinig resultaat.
Het tweede speelgoed waar ik nog nooit met geoefend had, was het AED-toestel. Het gebruik ervan is bij ons is eerder beperkt, maar in de VS hangt het standaard naast het brandblusapparaat. AED’s zijn toestellen die er voorzorgen dat het hart weer regelmatig gaat samentrekken door het toedienen van een elektrische schok. Het is eigenlijk een sprekende doos die jou vertelt wat je moet doen (elektroden aanbrengen), die de werking van het hart analyseert en jou het bevel geeft om op een knop te duwen (= stroom toedienen). Ik denk trouwens dat de stem van het toestel die van Anne Ceurvels was.
Tijdens de sessie kwam er een vraag naar boven waar we niet echt het antwoord op wisten: moet je bij reanimatie de BH bij een vrouw verwijderen of niet. In een situatie waar iemand zijn leven op het spel staat, zou dat geen issue moeten zijn. Maar toch vraag ik mij af wat het advies hiervoor in medische kringen is. Iemand?
Bij de AED wordt ook standaard een scheermesje geleverd. Mannen, type bosbeer (moet ik geen tekening bij maken hé), die gereanimeerd moeten worden, moet je namelijk eerst nog scheren op de plaats waar je de elektroden van de AED wilt aanbrengen. En dat leek mij toch niet zo evident in een noodsituatie. In een sfeer van paniek en adrenaline in je lichaam, moet je dus eerst nog de borstkas scheren.
Het belangrijkste na zo een cursus is te weten wat je wel en niet kan. Volgens mij is dat (voor de primaire zorg) beperkt tot reanimatie bij een hartstilstand in “cleane” omstandigheden. Ik denk dat ik van een zwaar bebloed of gehavend iemand afblijf. Met dat borsthaar daarentegen komt het wel goed. Misschien moeten we dat in de volgende update ook eens oefenen?
Bedankt Peter voor alweer een interessante cursus.
Meer info: bubbledreamers of Bubble & Dive.
Duiken in Gent. Dan kom je al gauw bij de Blaarmeersen uit.
“Het Sport- en Recreatiepark Blaarmeersen is de sportieve long van de Stad Gent”, aldus de website. Dat klopt en op zich is het ook een mooi domein. Behalve om te duiken.
Daar zijn een paar redenen voor: de zichtbaarheid is meestal erg beperkt en de domein faciliteiten laten eerder te wensen over. Voor de beperkte zichtbaarheid heb ik al verschillende theorieën gehoord: vervuiling door de (ondertussen opgeruimde) skipiste, een te warme zomer in het verleden etc. De faciliteiten is een ander verhaal. Op zich heb ik er geen probleem mee dat men toegangsgeld vraagt. Het enige wat je daarvoor krijgt is een parking die afgesloten is met een hefboom. Maar je moet wel op die parking geraken.
Deze zomer reden we op een zonnige dag het terrein op. We mochten ons niet begeven naar de duikplaats. Het was te druk zei een dolgedraaide man bij de ingang. We lieten ons abonnement zien en gaven aan dat de duikparking alleen voor badgehouders toegankelijk was. Nee, we mochten er niet op. De auto hebben we dan maar buiten geparkeerd en we zijn gaan kijken bij de plas. De parking was leeg. Uiteindelijk zijn we er na lang aandringen op geraakt. Eigenlijk komt het hierop neer: je moet ze gewoon afblaffen. Dat is het advies dat elke duiker geeft. Leuk is anders. En zo is het altijd wat. Een ander pijnpunt is dat ze de boel gewoon afsluiten omdat de brandweer moet oefenen. Daar sta je dan, meestal met geleend (en dus betaald) materiaal. Een beetje organisatie en personeel dat handelt volgens de regels, zouden alvast kunnen helpen. Soit.
Viking en ik moesten nog een oefening afwerken voor onze Divemaster opleiding: het maken van een onderwaterkaart. We hadden al ongeveer de helft gedaan tijdens een vorige duik, en het leek ons aangewezen om het vervolg af te werken voor het weer echt koud wordt. Op naar de Blaarmeersen dan maar.
En oh toeval, vandaag organiseert men net “Brandweerstoet 200 Jaar brandweer Gent” (voor coole foto’s zie hier of hier). En ja de stoet vertrok vanop de Blaarmeersen. De duikparking was gelukkig leeg.
Onze oefening hebben we afgewerkt. We zaten vooral tussen 6 en 9 meter, en daar was het 10C en donker. Het doel van de oefening is binnen een bepaald gebied de dieptes meten en eventueel de bodem omgeving weergeven (dat zouden elders ook rotsen, eilandjes, wrakken en zo kunnen zijn). Aangezien je niets ziet, moet je contact houden met de grond, want het is de bodemdiepte die gemeten moet worden. Ik voelde mij dus meer een slijkmossel dan een duiker vandaag. Erg leuk ook als je dan plots op 9 meter meter in het duister knal op een verkeersbord zwemt. Jawel, een verbodsbord om precies te zijn.
Oefening gedaan, en zowaar, de duikparking stond ondertussen vol met brandweerlui uit Izegem die kwamen oefenen. Bij het naar buiten rijden was het nogmaals prijs. De stoet was net vertrokken en wij zaten er midden in. Auto dan maar opzij gezet en een spaghetti gaan eten. Geef mij maar een tropisch water en een wrakske aub.
Sinds een paar dagen wordt mijn weblog overspoeld door Googlers die op zoek zijn naar informatie over een witte haai in Kroatië.
Enig speurwerk leverde overal dezelfde beknopte informatie op:
Het ministerie van Toerisme waarschuwt toeristen voor een witte haai voor de kust van het eiland Istrien. Het vier meter lange roofdier zwemt er rond en is een bedreiging voor de waterliefhebbers. (HLN, 06/07/05).
Ik heb zeker een tiental artikels gelezen en allemaal vermelden ze identiek dezelfde informatie. De informatie is zo beperkt dat ik mij begon af te vragen of het wel klopte. Op Engelstalige websites uit Kroatië kon ik niets vinden. Het enige bevestigende bericht staat op duikforum.nl:
Ik heb net inderdaad contact gehad met familieleden die in Croatië op vakantie zijn en die vertelden dus inderdaad dat er ook op de tv daar gewaarschuwd is voor de witte haai van 4 meter. Ze zijn met helikopters en vissersboten op zoek naar de haai.
Voor wie bang is, kan dit relativerende artikel misschien uitkomst bieden (via Geen Stijl).
Mij klinkt het allemaal als een urban legend (broodje aap zegt mn Hollander) in de oren. Maar als ik de toeristische dienst van Kroatië was, zou ik er wel aandacht aan besteden. Iemand een update gezien?