EFR

Gisteren had ik het gevoel dat mijn hersenen aangebrand waren. Het live bloggen en het verdere denkwerk de rest van de vorige week hadden gisteren een duidelijke impact op mij. Het leek alsof ik het signaal kreeg dat het genoeg was geweest. No more information. Tijd voor iets anders.

Op de duikschool gaven ze gisteren een update van het EFR-diploma (Emergency First Response). Dat diploma is verplicht voor Padi duikers met het diploma van ‘rescue diver’ of hoger. Het omvat technieken rond primaire verzorging (oa. reanimatie en Automated External Defibrillator training) en secundaire verzorging (aanleggen van verbanden, wonden verzorgen etc.) Het voordeel is dat het ook buiten een duikomgeving een erkende cursus is, die gelijk staat met andere EHBO-opleidingen. De update kwam voor mij op het geschikte moment. Reanimatie is gelukkig niet mijn dagelijkse bezigheid, maar omdat je die technieken niet toepast, vergeet je ze ook weer. Een opfrissing was dan ook meer dan noodzakelijk.

De aanleiding voor mij om de update te volgen was de uitbreiding van het assortiment test-poppen en de beschikbaarheid van een AED-oefen toestel.

Het eerste deel van de opfrissing waren de reanimatie technieken. Ik had al geoefend met de volwassenen versie, maar nu waren ook het kind en de baby aanwezig. Elk hebben ze een andere aanpak nodig. Evident is het toch allemaal niet. Met de druktechnieken op het hart mag je niet te hard duwen, maar te weinig druk heeft dan weer geen effect. Het gevaarlijkste is nog het beademen. Stel dat er braaksel in de luchtwegen zit, dan zou je die in de longen kunnen blazen (maagzuur vreet de longen weg). Als je te hard blaast, dan kan het zijn dat je de maag opblaast (en als je dan op de buik duwt, dan zegt de opgeblazen maag: knal). Blaas je niet hard genoeg, dan is er weer te weinig resultaat.

Het tweede speelgoed waar ik nog nooit met geoefend had, was het AED-toestel. Het gebruik ervan is bij ons is eerder beperkt, maar in de VS hangt het standaard naast het brandblusapparaat. AED’s zijn toestellen die er voorzorgen dat het hart weer regelmatig gaat samentrekken door het toedienen van een elektrische schok. Het is eigenlijk een sprekende doos die jou vertelt wat je moet doen (elektroden aanbrengen), die de werking van het hart analyseert en jou het bevel geeft om op een knop te duwen (= stroom toedienen). Ik denk trouwens dat de stem van het toestel die van Anne Ceurvels was.

Tijdens de sessie kwam er een vraag naar boven waar we niet echt het antwoord op wisten: moet je bij reanimatie de BH bij een vrouw verwijderen of niet. In een situatie waar iemand zijn leven op het spel staat, zou dat geen issue moeten zijn. Maar toch vraag ik mij af wat het advies hiervoor in medische kringen is. Iemand?

Bij de AED wordt ook standaard een scheermesje geleverd. Mannen, type bosbeer (moet ik geen tekening bij maken hé), die gereanimeerd moeten worden, moet je namelijk eerst nog scheren op de plaats waar je de elektroden van de AED wilt aanbrengen. En dat leek mij toch niet zo evident in een noodsituatie. In een sfeer van paniek en adrenaline in je lichaam, moet je dus eerst nog de borstkas scheren.

Het belangrijkste na zo een cursus is te weten wat je wel en niet kan. Volgens mij is dat (voor de primaire zorg) beperkt tot reanimatie bij een hartstilstand in “cleane” omstandigheden. Ik denk dat ik van een zwaar bebloed of gehavend iemand afblijf. Met dat borsthaar daarentegen komt het wel goed. Misschien moeten we dat in de volgende update ook eens oefenen?

Bedankt Peter voor alweer een interessante cursus.
Meer info: bubbledreamers of Bubble & Dive.