Archive for January, 2008

  • GTD: internet overleven

    Ik kan leven zonder internet. Zeker weten. Maar dan zou ik van werk moeten veranderen en waarschijnlijk ook ergens anders gaan wonen. In mijn huidig leven zie ik mij niet leven zonder internet.

    Ik ben een intensieve gebruiker. Op school, thuis, op mijn portable, mijn Mac Mini en mijn GSM. Toch zijn er mensen die internet proberen te overleven. Daar gaat deze post over, naar aanleiding van een boek dat ik las van Cor Molenaar: Internet overleven, van flowerpower tot Second Life (ISBN:978-90-430-1537-0).

    Het boek analyseert wat er de laatste 2 a 3 generaties in onze maatschappij gebeurd is, met een focus op een selectie van veranderingen en de impact ervan op ons én op onze huidige maatschappij.

    Telefoon Cuba

    Verklaringsgronden waarop Molenaar zijn visie baseert:

    Read more

  • Het rookanekdote spel

    Eind november kreeg ik een pakje in de bus van BuzzParadise. Ik ben ingeschreven op hun acties voor bloggers. De inhoud zag er als volgt uit: een geurkaars, een monddoekje en ademverfrisser.

    Buzz 1

    In de begeleidende brief stonden motiverende woorden om op zoek te gaan naar het waarom van de inhoud, alsook om er iets creatiefs met te doen. Volgens mij zat de clue hem in in het combineren van de geurkaars met de ademverfrisser. Als je die twee samen in de fik steekt, dan moet je een monddoekje voordoen bij het blussen. Voila. Ik ben altijd al goed geweest in raadseltjes.

    Deze week zat er een nieuw pakketje in de bus. De oplossing was nabij. Ik zou nu eindelijk te weten komen of ik de lucifers mocht aansteken. En toen vond ik dit: Read more

  • Hondenissen

    Elke dag kom er voorbij mijn raam een hond voorbij met een bejaarde madame aan de lijn. Niet omgekeerd. Neen.

    De hond is niet groot, maar groot genoeg om niet met scheldwoorden als “mormel” of “dikke rat” door het leven te moeten gaan. Het beest loopt altijd een paar meter voorop. Achter hem komt dan de oude mevrouw met haar looprek (of hoe noem je zoiets). Waarschijnlijk houdt de hond die mevrouw in goede gezondheid, want ze is altijd in lichte draf.

    Elke dag snuffelt de vierpoot aan dezelfde paal. Elke dag volgt er een plas. Ook honden hebben recht op hun routine.

    Afgelopen zomer in the true north vroeg een dame met 2 jonge, grote honden of ik bang was en of ze naast ons mocht komen zitten. “Zet u”, dacht ik, “maar laat uw honden ophouden met zo verlekkerd naar mijn ontbijt te kijken”. De dame ging stoer zitten met koffie en krant, de honden vastgebonden aan de tafel. Het vredig tafereel hieldt op zodra er een andere hond aan kwam lopen. Toen heb ik voor het eerst een tafel alleen de straat zien oversteken om vervolgens onder een geparkeerde auto te verdwijnen.

    Ik ben elke dag benieuwd wat er gaat gebeuren als de hond met looprek een andere hond zal tegenkomen. Zie ik de madame dan een spurtje trekken? Of zullen ze op de verkeersradio een gevaarlijk, wild looprek op de ring rond Gent signaleren?

  • To Snowboard. Aauw.

    Net terug van een weekje Winterberg, een Duits skidorp op 5 uur rijden van Gent (net geen 400 kilometer ver).

    Zoals alle lager gelegen skigebieden leent het dorp zicht tot een mix van winteractiviteiten: ski, snowboard, langlauf, wandelen en rodelen (met liftjes speciaal voor sleeën, wel cool). Jammer genoeg lag er geen echte sneeuw zodat langlaufen niet op ons programma kon staan. Gelukkig worden de pistes er wel besneeuwd via sneeuwkannonen en dat gaf mij wel de gelegenheid om sneller dan voorzien: te leren snowboarden…

    Bij de Nederlandse skischool was de snowboardleraar op vakantie (wat een timing voor een kerstvakantie bij Der Brabander), en dus gingen we maar voor een Duitse school. De madam aan de kassa had ons een Engels sprekend exemplaar beloofd, maar ik heb de jongen op geen 3 woorden Engels kunnen betrappen. Twee uur les en een paar uur oefenen later, kon ik mijn eerste meters met het board schuiven, maar niet zonder veel blauwe plekken en veel “auws”.

    Opgeven is voor een mietjes en dus reden we naar de andere kant van de berg waar snowboardleraar Frank ons in een mix van 3 talen verder leerde hoe het moest. Twee uur les en een paar uur oefenen later, ging ik mijn eerste piste naar beneden.

    Helaas zou het bij die 2 dagen blijven. Mijn knie, die ondertussen even blauw ziet als mijn badmatjes, liet dat echt niet toe na een pijnlijke val. Mijn skibroek had het ondertussen ook begeven op een minder interessante plaats (en toen was ik plots weer blij dat ik de kruisjessteek op school geleerd had).

    Dus nu is de vraag (tegen de paasvakantie): to snowboard or not to snowboard.

    Read more

  • Happy 2008

    Gelukkig Nieuwjaar iedereen.

    Dat het een spetterend jaar mag worden!

    Kus. Kus. Kus.