Jipieeeee. Bart heeft de eerste versie van het artikel over het blogdinner voor De Standaard op de wiki gezet.
Bloggers mogen meeschrijven aan de krant. Een leuk experiment.
Het onderwerp van het artikel is het blog dinner, uw ervaringen en uw meningen daarover. Wat u daarbuiten denkt en voelt zal voor een ander artikel zijn (zie ook de vorige post).
En nu allen daarheen en schrijven maar.
Als organisatoren van het blog dinner van afgelopen maandag betreuren wij dat er nu een politieke discours ontstaan is rond een duidelijk niet-politiek event.
Het topic van de avond was weblogs, maar zeker geen politiek.
De aanwezigheid van Tanguy Veys heeft inderdaad bij een aantal mensen vooraf al ongerustheid veroorzaakt. Als organisatie hebben wij daarom beslist dat aanwezigheden vooraf gemeld moesten worden en dat het publiceren van foto’s alleen kon na toestemming van de betrokkene. Iedereen heeft zijn wensen en voorkeuren kunnen meedelen ivm met portretrecht en alle aanwezigen hebben dit ook via email ontvangen.
Op de avond zelf is er geen enkele gebeurtenis/onregelmatigheid geweest die aanleiding gaf tot politieke daden. Tanguy Veys was er aanwezig als blogger en niet als politicus.
Ik heb 32 (zonder mijzelf) bloggers gezien die een fijne avond hadden. De politieke link die er gelegd wordt vandaag lijkt een zuivere persoonlijke opinie van enkele mensen te zijn en heeft in onze ogen op geen enkel punt nog te maken met het blog dinner.
Cindy & Erwin
Gisteren ons 2e dinner georganiseerd. Vorige keer onder het vlagje “geek”, dit keer kozen we voor “blog”, volgende keer wordt het “edu”.
Onder de noemer Blog dinner voelden meer mensen zich aangesproken om deel te nemen. Zelfs een paar mensen zonder blog kwamen uit interesse langs. Het doel van zo een dinner is mensen ontmoeten, communiceren, netwerken… Je bent zelf verantwoordelijk voor wat je eruit haalt.
Dertig mensen hebben de benen onder tafel geschoven voor een fondue, drie personen kwamen nog een glas meedrinken. Alles samen 33 deelnemers. Dat kan ik zonder schaamte een succes noemen.
Net zoals de vorige keer waren er behoorlijk veel mensen waar ik graag wat langer met gepraat had. Vooral een paar van de edubloggers moesten snel door om nog met de trein thuis te geraken. Dat zullen we goed maken op het edublog dinner (waarschijnlijk in september).
Er was vooraf veel buzz rond het portretrecht. Alleen Luc Van Braekel deed de moeite om te vragen wat de reden daarvoor was, de rest kwekte er maar wat op los. Het is nochtans simpel:
Meer info is terug te vinden op de afterparty wiki. Het interessantste vind ik de wiki die we aangemaakt hebben op vraag van De Standaard. Zij willen als experiment alle deelnemers laten meeschrijven aan een artikel. Benieuwd wat dat gaat opleveren.
Zoals gezegd, je maakt ervan wat je zelf wil. Ik vond het plezant en hopelijk u ook.
Via Blogologie (de beste blog over Nederlandstalige bloggers) kwam ik bij een oproep terecht van het marketing- en communicatiebureau Ogilvy.
Zij zoeken bloggers om te brainstormen over Blogging & Marketing. De discussie wordt geleidt door Marco Derksen van Marketingfacts. Wil je er ook bij zijn, surf dan naar de weblog van Ogilvy, en schrijf je in.
Een erg interessant initiatief van Ogilvy.
Gisteren nog is gaan duiken buiten het kader van de opleiding. De duikstek heet Goese Sas: “dat ten Noorden van de monding ligt van het kanaal, dat de stad Goes verbindt met de Oosterschelde”.
Een erg mooie duikplaats, maar waarschijnlijk niet aan te raden op drukke duikdagen. Er is amper plaats voor een 20-tal wagens, terwijl de grote duikplaatsen hier een veelvoud van kunnen herbergen.
Erg ontspannen was ik niet voor de duik. Ik had mij vergist in het tempo van de dag. Dat stond bij mij op “langzaam”(de hitte nietwaar), maar het zou net superdruk worden. Deze week is het op school de deliberatie week (volgende week proclamatie en dan vakantie). Een avondlijke meeting zou er nog voor zorgen dat ik geen tijd meer had om te eten, moest rennen (letterlijk in de school rondgelopen want alle deuren waren al dicht) om buiten te geraken en vervolgens nog naar de duikstek rijden.
Omdat de stroming een belangrijke rol speelt op deze duikplaats moest het omkleden snel gaan. En dat was er gisteren nu is te veel aan. Druk lijdt tot stress, en ik vergat achtereenvolgens mijn lood, mijn duikbril en mijn duiklamp. De eerste 2 bedacht ik gelukkig voor ik in het water zat, de laatste zou voor een volgende duik zijn.
De duikbuddy stelde voor om een buddy-line aan te doen. Dat is een lijn die in onze wateren gebruikt wordt om elkaar niet te verliezen. Voor sommige duikers is dit een basisonderdeel van hun duikuitrusting, maar zelf gebruik ik dit liever niet. Het nadeel is dat je onvoorwaardelijk aan elkaar vast zit, ook als het mis gaat. Ik vind dat nuttig in les situaties waar het gevaar groot is om een student kwijt te geraken (bv een stromingsduik met slecht zicht), als je elkaar voor 100% kent en vertrouwd of in een noodsituatie. Geen van deze waren bij deze duik van toepassing, dus ik wou geen koord rond mijn poot.
Dat is iets dat ik in het vervolg boven water ga uitspreken. Net zoals ik mij met koord onveilig voel, kan dit voor de andere partij zonder koord het geval zijn. Zie daar een Smetty leer-moment.
De duik (zonder koord) duurde maar 25 minuten, maar dat was voldoende om de stress van de dag af te werpen. Volgende keer wil ik hier met mijn eigen Vikingske gaan duiken. Die heeft geen touwen nodig om bij mij te blijven (symbolisch ook nog mooi hehe).