Hugh MacLeod (Gaping Void) en Robert Scoble organiseren op 7 juni een Geek dinner in Londen.
Het is leuk om een geek dinner bij te wonen.
En een geek dinner in Londen is nog leuker.
Maar het is wel erg geek als Londen gewoon “mooi meegenomen” is.
Ahum, ik beken (110 -111).
Onlangs vroeg Peter wanneer er nog is een geek dinner georganiseerd wordt in België. Misschien is een Geek dinner in Brussel? Mensen die mee willen organiseren (leave a comment or drop me a mail).
De kans is groot dat ik na deze post rotte tomaten in mijn richting mag ontvangen, maar soit.
De marketing en communicatiewereld is nog steeds een mannenbastion. Toch moet ik altijd erg lachen als ik diezelfde stoere mannen in een marketing val zie lopen.
Een mooi voorbeeld van zo een marketingtrap beleeft vandaag zijn premiere: Star Wars EPISODE 3.
Wat lazen we gisteren in HLN (of de New York Post):
“De release van de nieuwste Star Wars-film in de Verenigde Staten kan de bedrijven 496 miljoen euro kosten aan absenteisme. Dat schat het adviesbureau Challenger, Gray and Christmas. Werknemers gaan massaal ziek melden voor een bezoekje aan de bioscoop.”
496 miljoen euro? Ongelooflijk… Er staat nergens expliciet dat we het hier over mannen hebben, maar als ik lees wel dit in The Guardian:
…”technology firms were likely to be hit harder than most because of the high proportion of geeks among staff, who were likely to be Star Wars aficionados… It’s probably not a coincidence that the cities having the most box office success throughout the release of the last film were those with large concentrations of workers in high-tech industries”…
En wie werkt er traditioneel in de high-tech… Mannen, juist ja. Hetzelfde scenario zag je bij films als The Matrix en Lord of the rings. Ik vind dat allemaal mooie sprookjes (ja, die opmerking heeft mij al ruzies gekost). Maar ik heb vooral bewondering voor de marketeers daarachter. Ze komen met de verzamel box, en even nadien met de verzamel box EXTRA. Tot mijn grote verbazing kopen mijn mannelijke vrienden gewoon alles van dit gamma. Jaja, net dat extra-tje meer willen we hebben hoor… He?
Nog een voorbeeld deze week was de voorstelling van de nieuwe PlayStation 3 (of hier). Het lief, was samen met een vriend, de persconferentie live aan het volgen om 1u snachts. Ik kreeg een paar specs doorgemaild… Mooi ja, maar wanneer komt het spul uit? Wel, dat is niet meer voor dit jaar… Dat is in 2006. En toen schoot ik in de lachkramp. Twee high-tech venten die tot 1u op blijven om naar de specs te luisteren… voor 2006.
Misschien snap ik het niet. Een vriend van mij zegt bij mijn interesse voor Connie Palmen, Heleen Van Royen en Sex and the city dat je daarvoor een baarmoeder moet hebben om het te begrijpen.
Vul zelf maar aan wat je voor Star Wars, The Matrix, Lord of the rings en Playstation 3 nodig hebt.
Tomaten welkom (vooral in mijn vriezervak).
Wat Luc in de comments zegt op mijn vorige post, zie ik nu net bevestigd in een artikel op De Standaard Online (Weer vloedgolf Duitstalige spam, 16/05/2005):
“Last van Duitstalige extreem rechtse spam? U bent waarschijnlijk niet de enige. Net als vorig jaar zitten duizenden Belgische, Nederlandse, Duitse, … mailboxen weer tjokvol met spam. De schuldige : het Sober-virus.”
“Op verschillende nieuwsgroepen klagen internetters steen en been over de grote hoeveelheden Duitstalige spam die ze binnenkrijgen. De berichten bevatten in de meeste gevallen korte Duitse teksten en links naar webadressen (‘Lese selbst’, ‘Weiter auf’). De inhoud van de e-mails is steeds extreemrechts.”
“Deskundigen raden gebruikers aan om mail programma’s te voorzien van een (gratis) spamfilter. Webmail-services zoals Gmail, Hotmail en Yahoo hebben een ingebouwde spam-filter. Om het virus van uw pc te verwijderen, doet u best beroep op een anti-virusprogramma.”
Allez, ik ben blijkbaar niet de enige die last heeft van spammers. Dat het extreem rechtse praat was, had ik niet begrepen. Het feit dat ik geen letter Duits begrijp zal daar wel iets met te maken hebben.
Ik gebruik Mozilla Thunderbird (met spamfilter) als mailclient en avast! als anti-virus. Als de spammers mijn emailadres gepikt hebben op iemand anders zijn pc, dan kan ik er nog niets aan doen natuurlijk.
Voor de zekerheid een upgrade gedaan van mijn browser (Mozilla Firefox) en de anti-virus laten draaien.
Laat dus allemaal die anti-virus maar is swingen vanavond.
Er was op mijn blog(s) al:
comment spam (de Spam Karma Plugin houdt dit voor 99% tegen)
referrer spam (mijn referrer pagina is al een tijdje onleersbaar door al die troep)
Maar nu is iemand mijn emailadres aan het misbruiken…
In mijn mailbox zaten een 60-tal “undelivered mail” berichten van de Belgische afdeling van Price Waterhouse Coopers, die van mij volgende mailtje kregen toegestuurd:
Lese selbst:
http://brandenburg.rz.fhtw-berlin.de/poetschke.html
Daarnet kreeg ik terug “undelivered mail”, dit keer van de Katholiek Universiteit Leuven.
Mijn mail-misbruiker heeft een dure smaak wat publiek betreft. Als hij maar van de Hogeschool Gent afblijft. De inhoud had erger kunnen zijn: een link naar een toeristische website over Brandenburg.
Geen kat die gelooft dat ik daar naar zou linken. Maar toch zou ik aan de spammer willen zeggen: “LUL, blijf is met uw pollen van mijn emailadres”. Voila, dat lucht op.
Einde mei neem ik mijn eerste examens af. De studenten zijn in den blok, de docenten bereiden de examens voor (mijnen eerste keer op deze school en op een hogeschool).
Ik had een rustige periode in mijn agenda ingepland, maar dat viel deze week dik tegen. Laten we zeggen dat het duidelijk niet de “smetty” week was en ik weer helemaal geconfronteerd werd met het feit dat ik een beginnend lesgever ben die de geldende regels nog moet leren.
1) Bij alles wat ik deed was de deadline niet vandaag maar blijkbaar gisteren.
2) Ik viel uit de lucht bij dingen die ik blijkbaar had moeten weten.
Een concreet voorbeeld. Informatie bereikt je via verschillende manieren. Er is niet alleen mail, de gewone post en de elektronische leeromgeving, maar ook nog het ouderwets bakje in de leraarskamer waar ze belangrijke info instoppen. En gezien den blok en de voorbije feestdagen was ik dus niet in mijn bakske gaan kijken (der heeft verdomme een gans jaar niks in gezeten). Daar zat nu toevallig wel een belangrijk document in: het evaluatieformulier voor dit jaar. Oeps ja.
En dan zijn er nog 2 voornemens na deze week:
1) Ik mag in de toekomst niet meer wollig schrijven op een evaluatieformulier. Wollig schrijven zet mensen op het verkeerde been.
2) Ik moet leren rekening houden met het perenboom-principe: spreek nooit iemand rechtstreeks aan, maar zet de hele perenboom (collega’s, diensthoofden, directie etc) in copy.
Er zijn veel geschreven en (misschien nog meer) ongeschreven regels waar mensen samenwerken.
En jammer genoeg ligt daar meestal geen handboek bij.