Staakt u ook mevrouw?
De vraag van vandaag in de wandelgangen was ongetwijfeld: “staakt u morgen ook mevrouw?”. Op dit moment (donderdag laat) zitten in mijn mailbox ook al 8 mailtjes van studenten die morgen niet aanwezig kunnen zijn (treinstaking, busstaking…).
Eerst over die “mevrouw”. Ik begin de eerste les van het academiejaar altijd met mezelf voor te stellen. “Mijn naam is Cindy D* S*, en ik ben uw lector mediakunde. Je mag zelf kiezen hoe je mij aanspreekt. Ik noem mijzelf nooit “madame”, dus jullie hoeven mij ook niet op die manier aan te spreken.”
In de mailbox vind ik 5 X “mevrouw”, 1 X “geachte”, 1 X “beste” en 1 X “Cindy”. Conclusie: ik ben dus toch “madame” (en ik heb erg beleefde studenten).
Soit. Het ging over de staking. Waarvoor staken we in het onderwijs (ik doe even een copy-paste uit een vakbondsmail):
- Voor alle personeelsleden eisen wij welvaartsvaste pensioenen en uitkeringen en voldoende financiële middelen voor de sociale zekerheid
- Brugpensioen voor oudere werknemers = jobs voor jongeren
- Tegen besparingen in het onderwijs
Ik ben vakbondslid. Bij het ACOD op precies te zijn. Bij die vakbond ben ik al een paar jaar (eerst bij de bedienden vakbond ABVV). Op een bepaalde dag zat ik midden in een collectief ontslag in een bedrijf waar niet eens verkiezingen waren georganiseerd in het verleden. De vakbond werd erbij gehaald en er kwamen verkiezingen zonder echte kandidaten. Een beetje tot mijn eigen verbazing werd ik even later verkozen tot vakbondsafgevaardige en verantwoordelijk voor de begeleiding van een collectief ontslag. Een leerrijke, arbeidsintensieve periode, en verhoudingsgewijs weinig appreciatie. Alleen maar om u te zeggen dat ik zelf al veel vakbondswerk achter de rug heb en dus niet uit mijn nek klets.
Op naar de staking van morgen dan maar. Ik voel mij niet aangesproken door die staking. Natuurlijk wens ik iedereen een goed pensioen toe en een financieel werkbaar onderwijs. Maar kunnen we niet eerst de nieuwe CAO afwachten en dan staken?
Dat ik morgen geen les kan geven, is vooral voor mezelf vervelend. Ik heb maar een tiental les-momenten per jaar (mijn studenten hebben veel stage), en elke les die wegvalt, is er één te veel. Maar buiten mezelf en een paar studenten, zal de maatschappij er geen hinder door ondervinden.
Het openbaar vervoer daartegen legt een volledig land lam. En daar heb ik weinig begrip voor. Studenten geraken niet op school, werknemers niet op hun werk, klanten niet in de winkel. Je wil niet weten hoeveel ons dat gaat kosten.
Ik wil geen staking, ik wil een deftig beleid. Vandaag heb ik het gevoel dat vakbond en regering elkaar in de weg zitten. En daarom staak ik niet mee. Morgen geef ik gewoon les. Als was het aan drie man en een paardenkop. Alleen als ze een barricade zetten, keer ik terug.
Overmacht. Of solidariteit. Kiest u zelf maar.
mijn inzines is hier geen sprake van overmacht of solidariteit maar sprake van onmacht tegen een troep losgeslagen rooie anarchisten die met hun guerilla-acties de gewone burger in de straat in zijn bewegingsvrijheid willen belemmeren. Ik staak niet, ik wil niet staken en heb amper begrip voor de argumenten van de stakers!
brugpensioen=meer jobs voor jongeren= hahaha laat me niet lachen…een dogma dat de realiteit vorobij schiet; oudere werknemers worden niet vervangen.
en zefls al zouden ze worden vergangen, er zijn denk ik andere structuele maatregelen mogelijk om de jongerenwerkloosheid op te vangen ipv van ouderen vroeger naar huis te sturen, wnat doel is: (en van die stelling ga ik uit: de pensieoensystemen veligstellen)
zoals ik op mijn blog heb gezet, principeel tegen brugpensieoen en andere vervroegde uittredingsmogemijkheden, maar met zoals elk principe uitzonderingen voor lange loopbanen (meer dan 38, wie heeft er heden tendage zon loopbaan??? dan verdien je wel op rust te mogen gaan)
voor bepaalde categorieën van werknemers (gevaarlijk en ongezond werk,…)
vervroegde pensionering wegens arbeidsongeschikheid of ziets..iemand met een slechte gezondheid die amper 50 jaar is bv…
soit…
staken tot daar aan toe, alles platleggen o de mensen te pesten die niet akkoord zijn met hu nmeing is je reinste intimidatie zoals de stalinisten gewend zijn te doen in de jaren 1917 en dergelijke…lol
ik ben dus rood van woede…
sincerely yours
the lord
Eb hoe bent u zo verbitterd geraakt, meneer Bourgeois?