Wijn
Ik had het in één van mijn vorige posts nog over de rubrieken in de Weekend Knack, en vergat daarbij te vertellen dat ik ook de wijnbesprekingen lees.
Daarnet viel mijn oog op volgende onschrijving: “…intens donkerrobijn, met oliedikke tranen. Rijp boeket waarin rode en blauwe pruimen, pure chocolade en mokka. Daarna heel vlezig en fluwelig, met vooral cassis en zwarte kers in de hoofdrol…” (Beschrijving Rouge de Bachen, Vin De Pays des Terroirs, Weekend Knack nr. 40).
Ik kan de smaak van blauwe pruimen oproepen, maar vraag mij nu af of rode pruimen misschien iets minder rijp zijn dan blauwe. Na pruimen pure chocolade oproepen en mokka, doet mij dan weer aan koffie denken.
De witte wijn klonk nog beter: “… parfum van mango, abrikoos en een streepje acaciahoning. Aangenaam exotisch in de mond, hoewel beendroog van structuur, met gekonfijte ananas, pompelmoes en abrikoos. Toch voldoende frisse zuren die het mollige opvangen…” (Beschrijving Finca Las Moras, Viognier 2004).
Dit lijkt me nog moeilijker. Zowel mango, abricoos, acaciahoning, gekonfijte ananas, pompelmoes en abrikoos in één palet smaken? Waarschijnlijk zou ik het al in een fruitsalade niet meer herkennen. Dus laat staan in witte wijn.
Het lijkt mij wel ongelooflijk cool om dat allemaal in wijn te kunnen smaken. Als ik groot ben, ga ik zeker is een wijncursus volgen. Ondertussen specialiseer ik mij verder in mijn “robusto” smaak: veel eik, rood fruit met bij voorkeur veel rode bes, fluweel op de tong en een sterke afdronk. Sinds ik dat communiceer naar de ober van dienst, mag ik duidelijk meer proeven dan mijn mannelijk gezelschap (hahaha).
Volgende keer noem ik mijn fruitsalade op als ik nog is een witte wijn nodig heb. Maar het moet wel droog zijn. Beendroog zelfs.