Ik houd niet van over-toeristische restaurants. Ook in Gent niet. Een restaurantkaart in 20 talen is vaak een slecht teken. Hier, in Playa del Ingles, bieden veel eethuizen een keuken aan die ik éénheidsworst zou noemen: hamburger, pizza, pasta, sandwich. In elk geval, alles behalve de Canarische keuken. Wat eten de kanaries dan wel? Simpele dingen die je onder de noemer tapas zou kunnen brengen, hoewel tapas geen Canarische uitvinding zijn. Ik heb er al een blog over geschreven: pappas arrugadas. Aardappelen gekookt in zout water met een mojo saus. Daarnaast erg veel konijn (zonder pruimen) en veel vis.
In een bergdorpje vroeg ik om de kaart, maar we moesten in de keuken in de potten gaan kijken. Konijn en kip in een sausje, inktvis salade en Spaanse omelet. We hebben nergens lekkerder gegeten dan uit die meneer zijn potten. Ook erg lekker is de verse vis. Gisteren zaten we op een verloren restaurantje naast een vismijn. De buit was nog maar pas van de boot gehaald of ze liepen rechtstreeks met de vis het restaurant binnen. Gegrilde tonijn met pappas arrugadas. Gezond en lekker.
De lokale drank bij uitstek hier is rum, dat al verbouwd werd lang voor het werd uitgevoerd naar het Caribische gebied. (Het verschil zit hem in het oogsten, Caribische riet wordt verbrand wat een aangebrand smaakje oplevert, Canarisch riet wordt gesneden omdat brandstichten verboden is) Verder vinden we 2 biertjes van de tap. Dorada uit Tenerife en Tropical uit Gran Canaria zelf. Veel Britse, Ierse en Hollandse cafés, en een opvallende afwezigheid van Interbrew. In de supermarkt hebben we onszelf getrakteerd op een blonde Grimbergen (erg matig abdijbier), en gisteren was het tijd voor een Duvelke. Belgas muchas potentias 😉
Foto: Pappas arrugadas en verse tonijn aanvoer in Puerto de Mogan.
