Whiskey

Vandaag een totaal andere dag. Tijdens de ochtend stond een snorkeltour met een paar Britten op het programma. Zelden zoveel mensen gezien die zich zo ongemakkelijk voelden in het water. Op een bepaald moment gaat een man er als de bliksem vandoor. Ik geef aan een collega aan dat ik hem wel terug haal. Enkele tientallen meters verder heb ik hem bij de vinnen kunnen pakken. Die man bleek totaal in paniek. Eventjes met hem gepraat, rustig laten worden en dan naar de kant gebracht. Dat was dan mijn eerste rescue.

Misschien hoort het niet, maar ik voelde me best trots. Vandaag dus niet in de rol van schaapsherder maar van Sint Bernard. (zonder whisky rond mijn nek, hoewel die man dat goed had kunnen gebruiken). Ze hebben me al verwittigd dat dit vaker gaat gebeuren, meer nog dan bij het duiken. In de namiddag waren er twee kandidaten voor mijn snorkeltour, meer bepaald een jong Hollands stelletje. En tot mijn eigen verbazing kreeg ik van de eigenaar dit keer de twee onderwaterscooters wel mee. Toen was het wel even vakantie. Beetje over de golven zoeven. Zalig.

Met de bustrip liep het mis. We waren een half uur te laat, wat de chauffeurs altijd erg pissig maakt. Dus ikke mijn eerste discussie in het Spaans. Moest hem dan nog overtuigen om extra volk mee te nemen ook. Stopt hij plots aan het kantoor terwijl er nog klanten in de bus zaten. Ik moest eraf en hij zou de klanten wel verder afzetten. Dat bespaarde hem een ritje terug naar het kantoor. Had er wel begrip voor, maar als ik vlot Spaans had gepraat, zou ik met veel plezier is zo een Spaanse scène willen gemaakt hebben met veel tamtam en handgezwaai erbij.