Twee weken geleden gingen we van start met de eerste officiële aflevering van de Tech 45 podcast. Ondertussen staat aflevering 2 van de @tech45cast online. Iemand al geluisterd? Review geschreven? Tips? Comments?
[audio:http://www.podtrac.com/pts/redirect.mp3/www.libsyn.com/media/tech45/tech45-002.mp3]Een paar maanden geleden vroegen @maartenhendrikx en @stefaanlesage mij om deel uit te maken van het Vlaamse deel van een nieuwe podcastcrew. Uit Nederland sloten @Jojanneke en @marcofrissen aan. Gisteren namen we dan de eerste officiële Tech45 podcast op. Tech45 gaat, surprise, 45 minuten over internet, technologie en gadgets en zal om de 2 weken verschijnen.
Gisteren hadden we het ondermeer over Google Wave en de vaste waarden Mac, Iphone, Mac, Iphone en Twitter. Hope you like it.
[audio:http://www.podtrac.com/pts/redirect.mp3/www.libsyn.com/media/tech45/tech45-001.mp3]@MarcoFrissen bezorgde mij en de rest van mijn nieuw podcast clubje een Google Wave account. Als u niet weet wat Google Wave is, onderstaande video legt de tool, zoals we het vandaag kunnen gebruiken, goed uit.
Zelf houd ik het er voorlopig bij dat Google Wave een mix is van IM (chat) met Twitter, maar dan veel multimedialer. Ik zie het niet als de tool die Twitter, Gmail of Facebook gaat vervangen, maar eerder als een uitbreiding op Google Docs (online documenten, presentaties en rekenbladen).
Een eerste nuttige toepassing is zeker de groepsdiscussie en dat hebben we gisteren met de Tech45 crew kunnen testen. Wat mij betreft kan Google Wave hiervoor in elk geval al de Gmail conversaties vervangen.
Het is nog erg beta allemaal en ik ben ervan overtuigd dat Google er nog veel gaat aan veranderen. Maar ik zie er best wel mogelijkheden in om er conversaties in te hebben die ik vandaag via de chat, twitter, facebook, mail of google docs zou houden.
Zeker interessant om de evolutie ervan in het oog te houden, maar nu ook niet wereldschokkend en al de hype van vandaag waard.
Misschien bent u al het gedoe rond sociale netwerksites stilaan beu. Want Facebook haalt tegenwoordig, net zoals Twitter of Netlog, elke dag wel het nieuws. Wat mij vooral interesseert in al die nieuwtjes is de betekenis die de betreffende sites stilaan innemen binnen ons dagelijks leven en de verandering die ze teweeg brengen of duiden.
Het meest interessante feit de afgelopen weken vond ik de bekendmaking van een beslissing van de Raad voor examenbetwistingen. Het was groot nieuws dat een conversatie op Facebook als bewijs voor examenfraude werd aanvaard (De Standaard, 25/08/09). Een dag later kregen we ook een interview met één van de studentes onder de titel “ze hebben ons verklikt” (De Standaard, 26/08/09, en ook bij Janien). Uit dat laatste artikel: “Annelien en haar medestudente liepen tegen de lamp omdat ze op Facebook hun spiekmethode overlegden en pochten hoe ze hadden samengewerkt.”
Als onderwijsmens en media lector vond ik het een bijzonder verhaal. Ik was eerlijk gezegd wel benieuwd naar het officiële besluit van De Raad voor betwistingen. Die besluiten komen met enige vertraging online, maar sinds gisteren is het bewuste Facebook besluit online.
Uit het besluit blijkt duidelijk dat het spieken werd vastgesteld op 3 verschillende momenten door examentoezichters, maar dat er geen tastbare bewijzen gevonden werden (in een digitaal tijdperk niet zo gek uiteindelijk). Tijdens een gesprek met het departementshoofd werd het spieken toegegeven en ook schriftelijk ondertekend door de studenten. Pas bij het definitieve verslag trokken de studenten hun staart in en verklaarden ze dat de bekentenis onder druk getekend werd. Vanaf dan hebben ze alle mogelijke procedures gebruikt die er waren. Er volgden binnen de school nog enkele gesprekken met studenten en toezichters. Een belangrijk rol is ook weggelegd voor medestudenten die het dossier duidelijk versterken ten nadele van hun medestudenten: de school ontvangt e-mails, anonieme brieven én een Facebook-conversatie (zie onderaan). Read more
Ik heb een handgemaakte sjacoche gekregen van de Chinese collega. En dat vind ik bijzonder sympathiek.
Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat ik even schrok van de kleur. Het deed mij ook spontaan denken aan deze meneer:
Al snel ontspon er zich een dicussie op Twitter over het verschil tussen purper en paars. Na kleurenadvies van Gudrun en lamazone, houd ik het zelf bij lila. Dat het een schoon kleur is, werd wel duidelijk toen een collega haar lichtblauw exemplaar wou ruilen voor de mijne. Natuurlijk gaan we daar niet op in. Na enig gegoogle, heb ik trouwens geleerd dat violet-paars-purper en lila doorheen de geschiedenis staan voor: koninklijk, priesterlijk, macht en nobelen.
De Chinese collega heeft zelf een bruin exemplaar en gebruikt het effectief als sjacoche. Ik heb eventjes getest of ik de mijne daar ook voor kan gebruiken, maar ik krijg er net mijn portefeuille niet in. Jammer. Maar niet getreurd, ik ben al lang op zoek naar een mooie pennenzak en ik denk ik dat ik hem nu gevonden heb. In elk geval, en dat meen ik, ik ben er erg blij mee en het is zeer lief van haar om ons telkens iets mee te brengen uit China.
Morgen neem ik mijn sjacoche al mee naar de deliberatie. En als ik hem dan uit mijn rugzak haal, zing ik zonder aarzelen “bag, bag, bag, bag, woehoe”.