Archive for August, 2010

  • Shampoo reclame

    Een knappe madame van een marketingbureau belt verkleed aan, in een wit dokterskostuum en met een veiligheidsbril op. Een tas met mijn naam op, wordt mij overhandigd. Onze buurman van hier rechtover zal vast zijn wenkbrauwen gefronst hebben bij die aanblik. Misschien moet ik hem toch eens vertellen over de gevolgen die bloggen over marketingacties kan hebben.

    De aktetas is van degelijk materiaal en nieuwsgierig doen we hem open. Er zit een doktersjas in met mijn naam op, een veiligheidsbril, handschoenen, een mondmasker, een fototoestel, een pipet, een omslag met postzegel en een plastiek flesje. Binnen de koffer hangen instructies. Ik ben onder de indruk van de kwaliteit van het geleverde materiaal. Mijn vrouw bekijkt de koffer en zegt “daar zitten dingen in die ik kan gebruiken deze week bij het schuren van onze kast”. Een deel van het materiaal heeft dus alvast een tweede bestemming.

    Goed, die spullen worden natuurlijk niet zomaar opgestuurd. Het doel, zoals vermeld binnen de koffer is vrij duidelijk: doe het materiaal aan, en neem een staaltje met de pipet van je eigen shampoo. Doe het staaltje in het plastiek flesje en stuur het terug naar het marketingbureau. Weldra zal er dan “iets” in je bus vallen. De lezers van dit blog wordt gevraagd om hun antiroosshampoo, aangekocht voor 01/08, om te ruilen op volgende locaties tussen 10u-16u: 20/08  Brussel Stefanieplein, 21/08 Antwerpen Astridplein en 28/08 Luik station Guillemins.

    Onder de spullen komt echter nog een blad te voorschijn dat mij in de war brengt. Hier hebben ze het over proefstalen en antiroosshampoos. Daaruit kan ik dus besluiten dat ik reclame aan het maken ben voor antiroosshampoo en dat ik weldra in de bus een fles antiroosshamppo zal ontvangen. Allez vooruit. Mijn haartjes zijn misschien wat fijn, maar met antiroos maak je dat helaas niet volumineuzer.

    Eerlijk gezegd, het materiaal was te mooi om te laten liggen en ik kon een verkleedpartij niet weerstaan. “Dr Smetty” gremelde mijn vrouw, alvorens aan een fotoshoot te beginnen. Maar bij nader inzien ga ik die foto’s hier toch maar niet publiceren. Te aanlokkelijk voor misbruik, vrees ik zo.

    Dat is dan dat. Over deze actie is nagedacht en er is geld aan besteed. Maar of (een gok) Nivea nu meer antiroosshampoo gaat verkopen daardoor, dat betwijfel ik.

  • Ben & Jerry’s

    Om één of andere reden ben ik de laatste weken getik-takt om Ben & Jerry’s ijs te eten. Het moet ergens in Chicago in mijn onderbewuste doorgedrongen zijn, hoewel ik mij ginds alleen heb laten gaan voor de Coffee Frappuccino’s van bij Starbucks. Maar ik kwam wel thuis in de wetenschap dat ik graag een pint (B&J terminologie) Ben & Jerry’s “New York Super Fudge Chunk” wou kopen. Op de Gentse feesten zag ik hier en daar in nachtwinkels of kleinere eetzaken een koelkast met het lekkers staan, maar het was pas een week later in Stockholm dat het er van kwam. Daar is het merk ook echt prominent aanwezig in alle warenhuizen en heeft het 4 scoop shops in het centrum (bij ons heb ik er 2 in Antwerpen gevonden, één aan de zeedijk in Knokke en daarnaast zouden Mechelen en Sint-Niklaas er ook één hebben).

    De juiste pint met New York Super Fudge Chunk smaak was snel gevonden in Stockholm, de eerste portie werd verwachtingsvol geserveerd. Het ijs werd goed bevonden, maar ook niet meer dan dat om eerlijk te zijn. Mijn favoriete smaak blijft nog even Café van Carte d’Or. Ook belangrijk voor menig man of vrouw: de calorie-factor. Ik heb uitgerekend dat onze serving size ‘maar’ 200 calorieën bevat. Op een ‘actieve dag’ valt dat dus best wel mee.

    Ondertussen hebben we ook al een pint Chocolate Macadamia aangebroken, en heb ik mijn oog, ter verdere exploratie, laten vallen op de Coffee, Coffee BuzzBuzzBuzz. Maar die blijken ze alleen in een Ben & Jerry’s Scoop shop te verkopen. Slim.

    Hoewel Ben & Jerry’s in 2000 als bedrijf aan Unilever verkocht werd, blijft het merk sympathiek en met een authentieke smoel. Getuige daarvan de aandacht die besteed wordt aan de gebruikte ingrediënten en het bereidingsproces (bekijk het coole van cow-to-cone filmpje), het contact met de leveranciers, de introductie van de HubbyHubby flavour (ter ondersteuning van gay marriage in de VS) of de filmpjes over mogelijke Ben & Jerry’s smaken in enkele steden (bv. het Stockholmfilmpje).

    Ik heb op de internet fansites gelezen dat Ben & Jerry’s ijs bij ons in de meeste GB-filialen en Carrefour winkels te vinden is. Check. En euh, in Antwerpen hebben ze al 2 scoop shops. Kunnen ze daar bij Unilever als volgende locatie misschien Gent overwegen?

    Update. Ondertussen ook geproefd:Baked Alaska, Strawberry Cheesecake, Coffee, Coffee, BuzzBuzzBuzz and Caramel Chew Chew.

  • Kabouters

    De zomervakantie dient om te relaxen. Natuurlijk. Maar het is ook de ideale gelegenheid om alles wat nog sinds de verhuis is blijven liggen, de garage in ons geval, op te ruimen.

    Zo gebeurde. Er kwamen rekjes en alles wat nog geen plaats had, werd netjes weggeborgen. Om het af te werken, werd er grondig gestofzuigd en gedweild.

    En toch lagen er enkele dagen later plots ondefinieerbare bollekes. Verspreid over de garage. Bij nadere inspectie ontdekten we aan de zijkant van de garage kleine gaten die er niet horen te zijn. Ratten? Of muizen? Het was dan ook snel beslist. Ik zou een afspraak maken met de rattenvanger van de stad Gent.

    Maar in Gent houden ze aan hun feesten. En dan is het personeel op verlof. Dus iets later dan verwacht, kregen wij de rattenvanger op bezoek.

    Ik toonde de mysterieuze bollen (die ik grotendeels uit de stofzuiger had gevist). We hadden op internet alle soorten ontlasting van alle mogelijke knaagdieren bekeken. Maar deze zat er niet bij. Daar waren we zeker van.

    De rattenvanger bekeek de bollen grondig en zei toen: “dat zijn isolatiekorrels mevrouw”. Ha. Weet ik veel. Het huis heb ik niet zelf gezet, en isolatiekorrels maken geen deel uit van mijn dagelijks leven.

    Aangezien niets de verspreiding van die korrels kon verklaren, werden er toch 2 kartonnen doosjes met groen schuim (lokaas) naast de gaten gezet. Die moeten er 2 weken blijven staan. En dan mogen we kijken. Als er tandjes in staan, hebben we muizen op bezoek, en komt de rattenvanger ze verdelgen.

    En anders. Anders hou ik het bij kabouters.