Badminton, over en out
Vorig academiejaar heb ik ongeveer 1 keer per week met de collega’s badminton gespeeld. Leuk dat dat was.
Op de laatste speeldag voor de vakantie heb ik alleen gespeeld (ipv dubbel) met onze Chinese expert, en blijkbaar was dat te veel gevraagd voor mijn schouders. Ik heb ondertussen een lelijke peesontsteking van een dikke 6 weken oud. Voor zware ontstekingsremmers heb ik de dokter vriendelijk bedankt (slechte ervaringen mee), maar hij stond er wel op dat ik voor een lange termijn naar de kiné zou gaan. En de revalidatie zal waarschijnlijk langer dan een half jaar duren. Pffft.
Anderzijds, het enige wat ik niet mag doen, is mijn rechterarm omhoog steken. Geen badminton, natuurlijk, maar ook niet op bord schrijven bedenk ik zo, en geen huishoudelijke taken meer. Of mocht dat toch wel…?
Ik kan nog fietsen en mag nog rustig zwemmen, dus ik ga niet te veel klagen. Maar ik ga ons wekelijks uurtje wel missen.
* jammer *