Google, ik wil zelf mijn contacts kiezen
Ik gebruik een aantal Google services, waaronder Google Reader (de bloglezer), Gmail (mail programma) en Google Talk (chat). Vorige week dook er plots in Google Reader een extra folder op waar ik niet om gevraagd heb: de “Friends shared items”.
In mensentaal: de “shared (of gedeelde)” items zijn blogposts in je bloglezer die je kan markeren als “shared”. Je doet dat als je wil dat anderen deze blogposts ook lezen. Tot vorige week was de url van die shared items wel publiek, maar je moest hem specifiek aan iemand doorgeven of bijvoorbeeld publiceren op je blog. Sinds vorige week duiken shared items echter automatisch op in Google Reader en daar gaat deze post over.
In mijn shared items staan momenteel Lamazone en Speedy Shrimp (ook bekend als Meneertje Confituur of Jeroen van Antwerpen Blogt en de bwards).
Naast de shared items (van bijvoorbeeld lamazone) staat er: ”You have been automatically subscribed to items shared by lamazone, because lamazone is your friend.” Nu is de schrijfster van lamazone inderdaad ook in real life een vriendje van mij, maar alle big brother theorieën buiten beschouwing gelaten, wil ik toch graag weten waarom Google net die 2 personen aan mijn feedreader toevoegt.
Als we bij “manage friends” kijken, krijg ik uitleg over hoe ik vrienden kan toevoegen of verwijderen in Google Reader. Toevoegen kan vanuit Gmail Chat en Google Talk, om te verwijderen moet ik naar mijn contacts in Gmail.
In Google contacts zitten tot mijn verbazing (9o in totaal) alle mensen die ik ooit een mail gestuurd heb vanuit Gmail, maar nog erger is dat deze ook allemaal in Google Chat zitten. Voorlopig heb ik in de chat echter nog nooit personen zien opduiken die ik daar niet zelf aan toegvoegd heb (die 90 zittern er dus in, maar ze lijken niet actief te zijn). Google Reader laat mij weten dat er 17 personen zijn (dit blijken uit die lijst van 90 alle personen te zijn die ik ooit op Google Talk heb toegevoegd) die automatisch mijn shared items zullen zien van zodra ze zelf Google Reader beginnen te gebruiken.
Met andere woorden: omdat iemand in mijn chatlijst staat, moet ik het maar goed vinden dat die automatisch mijn shared items te zien krijgt, en omgekeerd krijg ik ook hun shared items te zien. Ik heb de optie om die 17 personen hun shared items te verbergen, maar als ik niet wil dat ze die van mij zien, dan moet ik die personen verwijderen uit mijn Gmail contacts. En zo heeft Google voor mij beslist, dat de mensen waarnaar ik mail en waarmee ik chat, dezelfde zijn als diegenen waarmee ik informatie deel.
Het is begrijpelijk dat Google zijn services aan elkaar wil verbinden. De manier waarop vind ik wel een verkeerde evolutie. Mijn shared items zijn niet geheim, maar ik was eerlijk gezegd niet van plan om ze te delen met iedereen die in mijn chat zit. Ik wil nog altijd zelf kunnen kiezen, per applicatie, wie mijn contacts zijn. Als ik een lijst aangeboden krijg met contacts waaruit ik kan kiezen, dan is dat fijn en gemakkelijk. Mij contacts door de strot duwen is erover.
Al je eieren in dezelfde mand leggen is voor niks goed. Ik zou daar ook digitaal wat zorgvuldiger moeten in zijn worden.
Update: net gelezen op de NY Times blog dat het Google Reader team de boodschap begrepen heeft. Of zoiets.
Zelf vind ik dat juist handig, dat alles redelijk automatisch gaat en je vanzelf elkaar ontdekt … ook met shared items lijkt me dat wel handig. Als’t je niet interesseert, negeer het dan? En als je niet wil dat iemand je shared items ziet, dan druk je best niet op een knop met als titel “Share…”
Much ado about nothing, als je het mij vraagt. De enigen die hierdoor echt geplaagd zijn zijn die die de share… feature gebruikten voor het delen van links met een beperkt aantal mensen. Die blijken wel heel mondig te zijn, want heel het internet staat op zijn kop hieromtrent. De tijd dat google alleen goed kon doen is duidelijk voorbij.
Nu, gezien de storm die deze feature heeft veroorzaakt denk ik dat google wel snel met een “oplossing” zal komen, want er is wel degelijk een probleem: het probleem dat google zijn imago moet hoog houden en privacy daarbij een heel belangrijk gegeven is.
Hier is inderdaad al wat “inkt” over gevloeid. De “beste feed reader” werd plots het “slechtse social network”. Persoonlijk zit ik er niet mee, maar net als jij snap ik wel dat sommige mensen de theorie erachter afkeuren. Het klopt ook natuurlijk: Google moet zo’n feature niet zomaar ineens uitrollen.
Aan de andere kant snap ik ook de privacy freaks niet helemaal. Welk deel van “shared items” snapten ze niet? Dit is het internet. En hoe sommigen pleiten voor Granular Privacy Control (GPC) zoals bij Facebook vind ik ook te ver gaan. Op FB heb ik zelfs m’n telefoonnummer staan voor vrienden – die daar dan ook meteen alleen mensen zijn die ik gewoonweg “vertrouw” (een Scoble), die ik persoonlijk ken, of die ik tenminste al lange tijd lees en “ken” van andere netwerken of via mail. Daar hoort GPC uiteraard thuis.
We zullen nog wel meer met dit soort dingen geconfronteerd worden. Sommige services pakken wel vaker uit met van die “zonder boe of bah” veranderingen – onlangs nog bij Natuba, dat van een life stream ook ineens social is gegaan. En wij, we zullen maar weer zien zeker?
@Kristof en Nils: het klopt dat Google eigenlijk geen fout heeft begaan. Maar toch heb ik net zoals vele anderen het gevoel dat ze beter met de shared items van een opt-in vertrokken waren ipv een opt-out (niet eerst automatisch iedereen van een feature voorzien die niet publiek staat, en dan zonder aankondiging de knop omdraaien).
Trackbacks for this post