Bedankt voor die…
Gisteren op de “plechtige” proclamatie kreeg ik totaal onverwacht een bos bloemen van een paar studenten (net afgestudeerd). Ik was een beetje onder de indruk want het is helemaal niet evident dat ze zoiets doen. “Ik heb op 25 jaar nog niets gekregen” zei een collega een beetje beteuterd.
Omdat ik zo sympathiek was geweest. Hum hum. En dat ik wel heel streng ben, maar ook rechtvaardig. Het was is elk geval een mooie appreciatie die ontzettend deugd doet. Dank u kindertjes.
Waauw. Of neen, miauw. Vanochtend lag de vaas al omver en had de kat van mijn lief al van de bloemen gegeten. Gelukkig was hij er ziek van. Zo van mijn bloemen eten verdorie.
Proficiat! Ze zijn vast en zeker verdiend.
Trackbacks for this post