Een verborgen citétje in Gent

Gisteren een archeologisch stukje Gent ontdekt. Mijn dive buddy Steve had mij uitgenodigd op hun citéfuif "Woar es’t fiestvarken noartoe?". Het doel van de fuif: "Om wa geld bijien te scharten: vlakaf 1ne kluit".

De in de volksmond gekende citétjes, ook beluiken of poortjes genoemd, ontstonden in Gent begin de 19e eeuw met de introductie van de katoenspinnerijen en de katoendrukkerijen. Zij werden hoofdzakelijk gebouwd in de eigendommen van vroegere rijke families die in verschillende crisissen waren ten onder gegaan. Verspreid over de hele binnenstad waren er rond het begin van de negentiende eeuw honderden beluiken in Gent. Achter een poortje in een gewone straat ging vaak een heel complex van piepkleine huisjes schuil, waar de bewoners het moesten stellen met een absoluut minimum aan comfort en hygiëne. (Bron: de geschiedkundig erg interessant site gent-door-de-jaren
en ‘Beluiken, poortjes en cités’ van Roger Moreau) .

Aangekomen in de straat was er niets te bespeuren. Tot je een onopvallend poortje opent en 200 jaar terug keert in de tijd. Steve wist niet exact hoeveel huisjes er waren, maar hij hield het bij een dertiental. We mochten ook is bij hem binnen kijken. Het huisje had in totaal drie plaatsen: beneden een kleine ruimte zonder keuken, met een trap naar boven kom je in de woonplaats en nog een verdieping hoger een zoldertje dat als slaapkamer dienst deed. De meeste mensen hun living is groter dan al deze ruimten samen. Het sanitair voor de volledige cité bestaat uit drie toiletten en een zelfgemaakte douche, allemaal buiten. Bij de bewoners vinden we onder andere een paar leerkrachten en enkele studenten. Wie hier woont kiest bewust voor een leven met weinig comfort, maar krijgt er wel het leven in een gemeenschap bij.

Met de fuif willen de bewoners dit jaar een verwarmingsinstallatie voor de douche kopen. Want zoals de traditie het blijkbaar wil, is de eigenaar gierig en houdt hij zich alleen bezig met het innen van huurgeld. Om de privacy van de bewoners te respecteren vermeld ik de locatie niet, maar ook omdat ze vreemde vogels aantrekken. Onlangs werden ze getroffen door een barbecue diefstal. Gelukkig had iemand gezien waar de dief woonde. In dezelfde straat nog wel. Toen ze de barbecue terug eisten, ontdekten ze in de man zijn woning niet alleen een andere barbecue uit hun tuin, maar ook een volledige barbecue collectie. En zo is het verhaal van de barbecues een kleine voetnoot in de lange cité geschiedenis, en de cit&eacute een voetnoot in de geschiedenis van Gent…

U zegt?
  1. Paul says:

    Prachtig artikeltje. Moet zeggen dat ik je blog al een tijdje volg en al veel genoegen heb beleefd aan je avonturen. (en uiteraard txs voor de verwijzing naar mijn site).

    Paul
    (gent-door-de-jaren)

  2. Smetty says:

    Dank u. Het plezier is wederzijds. 🙂

Leave a reply.