De tweede stap
De laatste weken stonden al ik het teken van duiken, duiken en duiken. En we gaan door met een cursus rescue diving. Vrijdagavond theorieles gekregen, zaterdagochtend daarop verder gebouwd, zaterdagnamiddag praktijkles in het zwembad en zondag praktijk in de Blaaremeersen. Ik heb me geen seconde verveeld en als het aan mij lag, was ik veel langer in het water blijven liggen. Ik volg de cursus samen met een Engelse vijftiger, die al zeven jaar in Gent woont, maar geen woord Nederlands spreekt. Een grappig figuur, zowel onder als boven water. We moeten samen onze oefeningen doen, maar ik moet hem constant in de gaten houden.
Deze namiddag waren we aan het zoeken naar een bewusteloze duiker op ongeveer 5 meter diepte. Ik zou de navigatie doen, hij de zwemslagen tellen, en samen moesten we naar het slachtoffer speuren. Als we weer is op 9 meter zaten, wist ik dat hij vergeten was om te tellen, en dat het weer tijd was om te keren. Bij een ander zoekpatroon waarin hij cirkels zwom aan een touw dat ik vasthield, bleef hij op een bepaald moment erg lang hangen op dezelfde plaats. Ik kreeg geen teken dus ik besloot het touw te volgen tot bij hem. En daar stond hij me grijnzend en fier op te wachten met het object dat we moesten zoeken.
Read more