Als ik nu eens een einde voor mijn Soapbox bedacht

Ik veranderde al eens van mening als ik over het voortbestaan van deze weblog nadacht.

Het was een onderwijscollega die naar de privé trok vorig jaar, die mij deed nadenken. “Als je wil evolueren” zei hij, “dan moet je soms een punt zetten achter projecten”. En dat is blijven hangen.

Het was januari 2004 toen ik voor het eerst met mijn soapbox naar buiten kwam. Ondertussen ben ik er 1042 keer op gaan staan om iets te vertellen. Ik heb mij nooit aan een bepaald thema gehouden en schreef zowel recensies, cursiefjes, verslagen als reclameboodschappen. De rode draad was simpelweg de gebeurtenissen in mijn leven.

Ik heb veel geschreven vind ik de afgelopen jaren en dit op meerdere weblogs. Een vaardigheid die ik zonder het medium bloggen zeker niet zo intensief beoefend had. De laatste 4 maanden heb ik dan weer beroepsmatig niets anders gedaan dan schrijven. Aan mijn eerste wetenschappelijk artikel (ik begin volgende week aan versie 12), conferentievoorstellen en cursussen voor school. Het ziet er ook naar uit dat ik de komende 3 academiejaren zo een 70% van mijn tijd aan het schrijven zal zijn. Ik voel mij dan ook meer schrijver (maar niet in de verheven betekenis van het woord) dan iets anders op dit moment.

Aan het einde van mijn doctoraatsmandaat zal ik een tijdje schrijven aan de finale versie mijn “doctoraat”. Vroeger was dat een boek, nu eerder het aan elkaar breien tot één geheel van een 4-tal studies die bij voorkeur al gepubliceerd zijn (liefst via een artikel, maar ook op conferenties ed.). Ik ga erg trots zijn als ik de papieren versie van mijn doctoraat in mijn kast kan zetten, daar ben ik nu al zeker van. Maar nu bedacht ik vannacht dat daar eigenlijk nog een werk naast zou mogen staan: een bundeling van voor mij relevante blogposts. Mijn doctoraat en mijn eigen bloemlezing, dat zou ik een mooie samenvatting vinden van een decennium schrijven.

Mijn voornemen is dus een document maken dat ik voor mezelf en een paar dierbaren zal laten printen bij Lulu of zo. Daarom ga ik de komende maanden een paar lijnen uit deze blog selecteren en daar blogposts rond verzamelen. En waarschijnlijk ook nog hier en daar een slotstuk bij schrijven. Het resultaat zal natuurlijk ook hier online te volgen zijn.

Ik sluit niet uit dat ik hier later doorstart met een andere blog, maar evengoed zoek ik mij eens een andere hobby. Mijn doel voor de komende maanden is enkele projecten afsluiten, niet direct aan nieuwe beginnen. Vandaag ben ik vooral blij dat ik een beslissing heb genomen, maar ook over de manier waarop ik dat ga doen. Want ik vind het een waardig einde dat past bij dit project en bij het afsluiten van een periode.

U zegt?
  1. Spijtig te moeten lezen dat we hier …. niet meer zullen kunnen lezen 🙁
    Maar ik begrijp natuurlijk best de motivatie.
    En de manier waarop is mooi: een boek bij Lulu.
    vergeet geen cuvée Lulu van Domaine La Bohème, Patrick Bouju erbij te drinken hé ;-))))
    Het ga je goed met het verzamelen van de artikels, hou ons op de hoogte!

  2. Anne says:

    Je schrijf waar ik ook mee rondloop. Concrete plannen om tegen mei een doorstart of een mooi einde te breien aan onze groepsblog. 8 jaar is een mooi getal he.

  3. Jan Seurinck says:

    Hoe? Stoppen. Pieter. Clopin. Anne misschien. Jij? Waar moet dat heen met de blogosfeer in de lage Belgenlanden?

  4. Smetty says:

    @Hans: een cuvéé Lulu? Dat is een goeie tip. Zal ik zeker doen. 🙂
    @Anne: Acht jaar is inderdaad een mooi moment om te stoppen of het roer om te gooien. Ik geloof ook echt dat je soms eens een punt moet zetten achter iets. Zeker als je ruimte wil voor nieuwe initiatieven. Alvast benieuwd naar wat jij gaat doen.
    @Jan: misschien leidt het tot iets nieuws, misschien ook niet. Maar het is duidelijk wel een trend aan het worden…

  5. tante annie says:

    jamaar hee! zit gij dan wel op facebook toch?

  6. Smetty says:

    @tante Ik zit op Facebook, maar ben niet van plan om daar veel te vertellen. Ik moet er niet aan denken dat ik een resto recensie schrijf en Facebook dat, natuurlijk ongevraagd, gaat verkopen met mijn naam eronder. Brrr.

  7. janien says:

    Wat is dat toch dat ons bloggers ‘kwelt’, of liever ‘voortstuwt’? Zat ook ik al een hele tijd met de lentekriebels om iets nieuws te beginnen … die unteacher in mij wil de teacher definitief weg. Nochtans heb ik altijd ‘gestreden’ tegen de verpampering van de leerling, tegen het eigen beter weten tegenover al die kennis&vaardigheden van de ado’s in mijn klassen, tegen betuttelende vingertjes, en mijn ‘oude’ Sausage Machine wilde daarvoor evidence geven.

    Nu, ik ben maar snel verhuisd, heb vlugvlug een nieuw WP.com-thema gekozen, maar hoor van een webdeskundige dat ik de ‘oude’ blog maar moet ‘meenemen’ naar de zgn. ‘nieuwe’. Nu, de naam heb ik behouden, mijn kinderen vonden mijn ‘nieuwe’ voorstellen maar niks, maar of ik nog (lang) doorga? We zullen zien, ik blog zo nu en dan voort …

    Veel geluk, Cindy, met je plannen. Ik hoop in elk geval dat je zult blijven bloggen: ik lees je gewoon graag, ik hou van die mix van wijn en je ‘dagelijkse kost’, van schrijven over onderwijs en onderzoek en veel meer. Zo real als life zelf.

Trackbacks for this post

  1. Smetty's Soapbox » Blog Archive » De selectie

Leave a reply.