Naald verloren
Die ochtend bij de tandarts:
Tandarts: “slecht nieuws… blabla… ontzenuwen van die tand is noodzakelijk”
* een uur later *
Tandarts: “oei, ai…” * lichte paniek *
* 5 minuten gaan voorbij met verder sleuren en koteren *
Tandarts: “Mijn naald is afgebroken in je tand en ik kan er niet meer aan. Er zit niets anders op dan het er te laten zitten. Maar dat kan geen kwaad, als is het natuurlijk beter dat het er niet zit”.
Note to self: als het ooit gaat ontsteken, dan moet je naar een specialist in wortelkanaalbehandelingen, waarschijnlijk een endodontoloog.
Echt gerust ben ik daar nu gelijk niet in. Brrr. Zijn er nog mensen met afgebroken naalden in de zaal?
Ja hoor.
Die naaldpunt veroorzaakt geen erge ontsteking, bij mij.
Ik slik geen pijnstillers en kan toch slapen.
En vooral: geen zeeën pus, zoals toen die wortel echt ontstoken was.
Ik laat je weten hoe het bij de endodontoloog ging,
als ik moed heb verzameld.
@Elke: we kunnen misschien een club oprichten. Die van de afgebroken naalden. Ga je de naaldpunt er laten uithalen dan?
Tand is enkele weken geleden ontzenuwd. De naald brak niet af. het gevoel in de tand nam niet af. Geen deel van de naald bleven steken maar mijn zenuw…
@Pieterjan: aauwww
Blijkbaar komt dit wel vaker voor. Mij is precies hetzelfde overkomen. Na de plaatsing van een kroon had ik voortdurend last van ontstekingen.
Mijn tandarts (toen nog in Antwerpen) stelde vast dat er stukje van 2mm afgebroken gereedschap in mijn wortelkanaal zat. Hij stuurde me naar een endodontoloog om het te laten verwijderen.
Na 2 lange sessies van samen bijna 400 euro bij de endodontoloog kon men het stukje nog altijd niet verwijderen. Men zei me toen dat men een heelkundige ingreep zou overwegen, waarbij het stukje langs de onderkant van het kaaksbeen zou worden verwijderd. Dat zag ik niet echt zitten en dus heb ik het maar zo gelaten.
Uiteindelijk heb ik de zaak door mijn Brusselse tandarts laten bekijken (ik ben in 2001 verhuisd van Antwerpen naar Brussel) en die zei me heel eerlijk dat er eigenlijk nog weinig aan te doen was en dat het resterende gedeelte van de tand (de wortels dus) geëxtraheerd moest worden om het probleem definitief op te lossen. Dat heb ik dus laten doen. De ingreep duurde bijna 45 min. omdat er natuurlijk bijna geen “grip” meer op de tand was om hem te trekken. Alles is er in stukken en brokken uitgekomen. Maar mijn Brusselse tandarts had wel gelijk: sindsdien geen ontstekingen meer.
Ik apprecieer de eerlijke reactie van mijn Brusselse tandarts heel erg. Hij had me evengoed nog allerlei behandelingen kunnen aanraden die het probleem wellicht ook niet hadden opgelost. Soms moet men dus niet koste wat het wil proberen om een tand die niet meer te redden valt toch nog te behouden.
Trackbacks for this post