Samenwerken en de pizza-metafoor

Deze post gaat over samenwerken aan een wiki-opdracht, de moeilijkheden die daarbij opduiken en pizza.

Ik volg momenteel een vak aan de universiteit als student. Voor dat vak moeten we 3 opdrachten uitvoeren in groepsverband. Om precies te zijn: onder het vlagje samenwerkend leren dien ik samen met 7 andere studenten een wiki te maken over een bepaald onderwerp.

Vorige week zei de prof dat sommige wiki’s niet helemaal de gewenste richting uitgaan. Hij gaf daarbij volgende metafoor: “Ik heb jullie een pizza gegeven die jullie samen moeten opeten. Maar wat merken we? Jullie snijden de pizza in punten, eten elk jullie deel op en vertellen dan aan elkaar hoe lekker de pizza was. Maar dat is niet hoe het moet. We willen dat jullie samen van de pizza eten en van alles proeven.” Maw: het groepswerk wordt verdeeld onder het aantal deelnemers en ieder doet zijn deel, terwijl het de bedoeling is dat iedereen aan elk deel meewerkt.

De voorbije dagen heb ik mij zitten afvragen waarom we als groep de pizza verdelen en hem niet samen opeten. Als we samen een pizza willen eten, dan kunnen we bijvoorbeeld één punt afsnijden en dit in de groep doorgeven, nadien snijden we een tweede punt enzoverder. We zouden ook de volledige pizza kunnen doorgeven en willekeurig happen, maar zeg nu zelf, dat eet toch niet smakelijk? “En waarom eten we die pizza niet samen op?”, vroeg ik hier thuis. Mijn Eva had volgend antwoord: “omdat jullie vies zijn van elkaar”. Vertaald: we kennen elkaar onvoldoende om goed samen te werken. In een wiki moet je bijdragen van een ander durven schrappen, aanvullen en bekritiseren. En dat is niet evident. Zo blijkt.

Wat de metafoor betreft, ik denk niet dat er van die pizza gegeten moet worden, maar wel dat we hem samen moeten bakken.

De pizza die we moeten maken, is groot. Het zou te veel tijd kosten om hem volledig samen te beleggen. Daarom is het wenselijk dat we ieder voor één pizzapunt de basis leggen. Als dat volbracht is, dan zou elk groepslid de pizza kunnen overlopen met een ingrediëntenmandje bij de hand en bijkruiden of afschrapen waar nodig: wat extra peper hier, een tomaatje minder ginds. Als iedereen dan zijn ronde gedaan heeft, kan de pizza de oven in.

Ons groepswerk gaat van bovenstaand denkwerk niet beter worden. Maar u en ik weten nu wel wat er met die pizza moet gebeuren.