Schooltrein

Het aantal tweewielers in het straatbeeld lijkt deze week wel verhonderdvoudigd. Op straat en op de stoep staan in de buurt van onze school weer honderden fietsen netjes, en minder netjes, op een rij gestald. De mailbox wordt weer gevuld door praktische vragen van studenten. In mijn agenda staan er bijna geen lege vakken meer en ik begin automatisch weer te denken: “dat zal ik dit weekend moeten doen”. En dan weet je dat de schooltrein weer in volle vaart is vertrokken.

Met mijn andere been zit ik op een trein die met verschillende snelheden een paar jaar verder zal suizen richting doctoraat; of ik zou een verkeerde afslag moeten nemen. Om toegang te krijgen tot die trein, moet ik wel terug aan de studie. Volgende week heb ik mijn eerste les, maar ik zal al verstek moeten geven. Nu is het eigenlijk zo dat men van mij ook niet verwacht dat ik die lessen bijwoon (praktisch niet haalbaar), maar ik ga toch proberen om er een paar mee te pikken. Ik zou er niet alleen inhoudelijk iets uit moeten leren, het is tegelijk ook een praktijkvoorbeeld voor mijn eigen onderzoek. De taken en het examen zal ik wel zoals de andere studenten doorlopen.

Kun je nu geloven dat ik daar al over gedroomd heb? Terug zelf examens moeten afleggen…

En hoe zit dat ook alweer? Met de trein rijden is altijd een beetje… Reizen? Avontuur? Lijden?

* Smetty klapt het venster dicht en suist weer verder *