Wenkbrauw
Mijn kapsalon is daar waar Kevin coiffeert. Helaas verandert Kevin net iets te graag van werkgever. We zijn er 2 keer in geslaagd om Kevin terug te vinden, maar dit keer zijn we het spoor bijster. Opnieuw kapperloos stapte ik eerder deze week dan maar een willekeurig Gents kapsalon binnen.
Voor het raam zat de hond des huizes: een klein, mager ding met lange poten. Een beetje gelijk een insect bijna. Het zat op zijn poep, 3 poten op de grond rustend. De andere poot hield hij omhoog, het bovenste deel lichtjes schuin naar buiten draaiend. Aan de wastafel opereerde een juffrouw die haar eerste dag stage kwam doen. Ik was al vluchtroutes aan het zoeken voor het geval die madame mij met een schaar zou benaderen. Gelukkig was ze nog niet zo ver in haar opleiding gevorderd.
Ik vertelde de praatgrage kapper dat ik pasfoto’s ging laten nemen voor mijn nieuwe identiteitskaart, maar dat had ik beter niet gedaan. “Zou ik uw wenkbrauwen dan niet wat gelijk mogen zetten” vroeg hij, “dat gaat veel mooier uitkomen op de foto”. Een marteltuig werd aangesleept, mijn ogen moesten dicht gedurende de werken.
Het resultaat is vreselijk. Hoewel er in de Van Dale staat dat een wenkbrauw een ‘boog van haren langs de bovenrand van de oogkassen’ is, vond ik alleen 2 fijne streepjes boven mijn ogen terug. Ik heb er geen probleem mee dat er veel oude madammekes bij die kapper komen, maar daarom moet hij mij hun wenkbrauwkapsel nog niet zetten. Bij het afrekenen voegde hij er nog fijntjes aan toe: “normaal is dat 8 euro extra, maar voor deze keer is het gratis”.
De vriendin kwam niet meer bij van het lachen, een collega had er vreselijk veel lol om en ik zie iedereen ook bedenkelijk naar die streepkes kijken. Kijk, ik ben mismeesterd en ik kan er niet aan doen. Misschien moet ik zeggen dat ik mee doe aan amateurtoneel of dat het voor een fotoshooting was. Ik hoop echt dat wenkbrauwen snel groeien.
Als u mij tegenkomt, gelieve niet te lachen. Als u Kevin tegenkomt in een Gents kapsalon, laat het mij dan zeker weten. Kevin zou zoiets nooit gedaan hebben.
Ik stel voor dat je een vermomming draagt:
http://www.sourcingmap.com/funny-glasses-with-moving-eyebrows-and-mustache-for-party-and-joke-p-18284.html
Wat een ramp.
Mijn raad: kweek wenkbrauwen met attitude.
Mijn wenkbrauwen zijn van het stoere ras Breznjev.
Ze grommen vanzelf als iemand ze te dicht nadert met hars of pincet.
En die trouweloze Kevin moet aan een blog: “Where in the world is Kevin this week?”
*Trekt wenkbrauw op* -Ik lach dus niet, hé. Moet me wel wreed inhouden.-
Serieus, toen ik in Berlijn woonde was er een kapper om de hoek die aan schaamhaarcoiffure deed, een “Intimbehaarung-friseur”, ook wel “Intimfrisur” ofte “Schamhaar-Styling”.
Je kon er voor Valentijn je haar laten knippen in vorm (hartje) en laten wassen en kleuren (rood). Lachen!
Leuk is anders maar ik moet er toch een beetje (fel) mee lachen. Grappig geschreven! En jammer genoeg zijn goeie kappers (die je nemen voor wie je bent, wat voor wenkbrauwen je ook hebt 😉 moeilijk te vinden. Ik kan er van mee spreken. Voor de zomer wou ik een paar blonde ‘mechkes’. In de plaats daarvan kreeg ik katanjebruine lokken. Maar van mijn wenkbrauwen zijn ze toen gelukkig afgebleven.
Manman, wat is dat toch met die kappers… vorige week op Merelbeke ook een willekeurig kapsalon binnengestapt en volledig mismeesterd. Bediend door een stagaire, die nog op de koop toe in haar eigen vingers knipte. En het grappige van al is dat ik nog 14 dagen “garantie” kreeg op mijn coiffure… Niet goed? We doen het dan nog eens opnieuw… Ik ga nu door het leven met een “Bert en Ernie-look” waarbij ik de rol van Bert toegedeeld kreeg… 🙁
@lamazone, @elke, @huug, @dorien: dank voor het begrip en de relatief ingehouden lachjes.
@Peter: de Bert-rol lijkt mij zwaar om dragen, innige deelneming. Mijn kapper had eerder een Clark-Gable-snor-in-wenkbrauw-vorm voor ogen denk ik.