Aftellen
Vandaag, ergens te velde in het lager onderwijs, tijdens een stagebezoek.
Studente: “ik tel tot 5 en dan moet iedereen weer op zijn plaats zitten”.
“5!”
”4!”
”3!”
”2!”
* studente aarzelt, bijna niemand zit al op zijn plaats *
“1,5!”
”1!”
* iedereen is op zijn stoel geraakt, de les gaat verder *
Zo simpel, maar ik vond het een fantastisch moment.
Voor de klas stond iemand die klaar is om aan het echte werk te beginnen.
Ik herken vooral iemand met ervaring uit een jeugdvereniging.
Is het gebruik van een simpele stungun dan niet veel effectiever?
@Nick: bovenstaande is ook maar een fragment uit een veel groter geheel he. Maar je hebt zeker gelijk dat je veel vaardigheden aanleert bij een jeugdvereniging. Jeugdwerking en onderwijs liggen dan ook dicht bij elkaar.
@maizenaman:
Ik weet alvast hoe ik maizenamannen (als dat al in het meervoud bestaat) zou aanpakken. “Ik tel tot 5 en wie dan niet klaar is, krijgt vanavond geen Pale Ale”. 🙂
@smetty, Ivm het wegnemen van een positieve iets is een zeer goede stimulans. Daar heb ik al een paar posts over geschreven:
http://paircoaching.wordpress.com/2008/02/19/5-conditions-for-effective-punishments/
http://paircoaching.wordpress.com/2008/02/18/positive-and-negative-ratificationpunishment/
Ik vond het een gode truuk die nu gewerkt heeft maar waarvan ik bang ben dat hij op lange termijn een negatief effect kan hebben.
http://paircoaching.wordpress.com/2008/02/14/shaping-by-means-of-successive-approach/
“ik tel tot 5″… en ze begint al met 5? Hopelijk geeft die geen rekenles 🙂