GTD – Bloggen als medium: veel ruis, veel signaal.

Maar toch trok het laatste discussiepunt uit bloggersland mijn aandacht. Het betreft een artikel uit De Standaard (Veel ruis, weinig signaal. Waarom Vlaamse bloggers nog steeds achterop hinken.) waar redacteur Hoefkens stelt dat: “…wie de meestbezochte blogs van Vlaanderen doorploetert, kan niet anders dan de wenkbrauwen fronsen. Illustratief is dat op de Clickx-verkiezing twee sites met kleurrijke namen als de bitches en om ter saaist het virtuele podium vulden. Vorig jaar werd ‘blog van het jaar’ zelfs nog gewonnen door de softpornoblog 2 Girls. Buitenlandse blogs hebben meer aanzien…”.

Doen Belgische bloggers het minder goed?

Ik denk dat de redacteur zijn stelling beter als volgt had geformuleerd: “Vlaamse blogs hebben zich in vergelijking met hun buitenlandse collega’s minder ontwikkeld tot een massamedium”. Nu, als er meer Belgen waren geweest en we ook nog eens allemaal dezelfde taal hadden gesproken, dan was de spoeling automatisch ook al groter geweest. Maar dat neemt niet weg dat er in Vlaanderen inderdaad weinig blogs zijn die een massamedium geworden zijn. Ik denk dat ik daar de redacteur van De Standaard wel zou kunnen volgen.

Is de massa belangrijk?

Ik spendeer steeds minder tijd (bij gebrek aan tijd vooral) aan het lezen van blogs, en daarom heb ik de laatste weken veel blogs geschrapt in mijn reader. Alles wat ik niet direct wou lezen, heb ik eruit gezwierd. Het resultaat is nog een lijst van 192 blogs, een getal waar ik waarschijnlijk altijd rond zal blijven hangen.

Van die 192 lees ik er 55 frequent, de rest lees ik 1 keer per maand schuin door. Als ik met een analyserend oog mijn blogs bekijk, dan kom ik tot volgend resultaat:

• De 140 blogs die ik schuin lees, gaan vooral over onderwijs, technologie en marketing. De onderwijs en marketing blogs zijn vooral geschreven door Belgen of Nederlanders waarvan ik de meeste schrijvers persoonlijk ken, alleen voor de technologie categorie lees ik vooral buitenlandse blogs.
• De 55 blogs die ik frequent lees, zijn alleen geschreven door Belgen of Nederlanders. Van die 55 bloggers heb ik er minstens al 45 persoonlijk ontmoet.

De trend die ik in mijn eigen reader dus opmerk is, dat hoe minder tijd ik heb om te lezen, hoe meer ik er voor kies om alleen mensen te lezen die ik persoonlijk ken (in mijn geval vooral Belgen en Nederlanders).

Conclusie:

De meerwaarde van een weblog ligt voor mij niet in het aantal mensen die een blogger bereikt. Wel in de toegevoegde waarde die ik persoonlijk uit een blog haal. Als communicatiewetenschapper zou ik vooral focussen bij een weblog op wat een weblog als medium nu net onderscheidt van de traditionele media. We hebben niet langer meer een situatie waar 1 bron uitzendt naar velen (radio, televisie, krant), maar wel een omgeving waar iedereen uitzendt naar iedereen. En natuurlijk betekent dat dat een medium geen miljoenen ontvangers meer heeft, maar soms maar een paar. Maar laat dat nu net helemaal het idee achter sociale media en web 2.0 zijn.

Er is dus op zich niks mis met de bedenking dat weinig Vlaamse blogs zich tot massamedium ontwikkeld hebben. Dat is gewoon zo. Maar het is wel verkeerd om daar de kwaliteit van de Vlaamse Blogosfeer aan te koppelen. Aantallen stamt uit de tijd van de massamedia, vandaag gaat het over fenomenen zoals de long tail. Kwaliteit lees je dus ook niet meer af op macro niveau, maar wel op micro niveau.

Eeuwenlang heeft het individu niet dezelfde mogelijkheden gehad als de massamedia (hoe beperkt die massa ook was) om te communiceren. Vandaag is dat wel zo. Dat is een echte (r)evolutie. Ik zou daar zoeken naar de impact en de invloed van het medium bloggen, niet in het aantal blogs die zelf een massamedium worden.

Er is dus inderdaad veel ruis, maar er zijn ook veel signalen. Deze laatsten zullen misschien alleen niet zo sterk klinken als we gewend waren bij massamedia, maar doordat er meer signalen zijn klinken ze anders, maar daarom niet minder luid…