Sidder, bibber en traantjes
Sinds dit academiejaar ben ik ook vaklector (voordien gaf ik alleen algemene vakken). Nieuw voor mij dit jaar zijn de stagebezoeken (mijn studenten beoordelen op het lesgeven in hun stageschool). Het leek mij dan ook aangewezen om eens mee te lopen met collega’s om te kijken hoe zij hun oordeel vormen. Twee collega’s gingen in op mijn vraag om eens samen op stap te gaan, en vandaag was ik met een madame op stap met 35 jaar ervaring.
Ze is eigenlijk een beetje rock & roll, heeft ervaring en kennis zat en de studenten spreken alleen maar met bewondering of haar. Het is een strenge, maar ze is ook heel rechtvaardig. En alle oudstudenten (hier in de rol van mentor voor de huidige studenten) die we vandaag van haar tegenkwamen, waren duidelijk erg blij om haar te zien.
We hebben 3 studenten bezocht en die begonnen allemaal echt te beven toen ze ons zagen. Zenuwachtig zijn ze altijd bij een stagebezoek, maar 2 lectoren tegelijk verdubbelt precies ook het effect. Vorige week had ik ook al een bezoek gedaan met een andere collega en ook dat had hetzelfde effect (maar toen moesten we eerst nog uitleggen dat wij de lectoren waren en niet de stagairs).
Dus als u wil weten hoe het momenteel op mijn werk gaat, dan zou ik zeggen: het is het moment van sidder en bibber (stagebezoek) en ook van traantjes (examens). Nooit gedacht dat ik een beroep had dat zoveel emoties zou losweken. Ik ben een emo-werker.