Smaken importeren

Smaken. Proeven. Een zintuigenfeest. Bezoek een andere plaats. Denk eraan terug. Heb je beelden in je hoofd of geluiden in je oor?  Ik heb smaken in gedachten. Bij de Verenigde Staten denk ik aan een Subway sandwich, een bagel met cream cheese, Buffalo chicken wings, margarita’s, Tex-Mex en BBQ sauce. Op een dag, in een ver verleden, maakte ik vol au vent voor mijn Californisch gastgezin. "So healthy", was het oordeel. "Dikke kippensoep", zei mijn Hollandse fijnproever vorige week. Helemaal verkeerd ging het toen ik voor de Land-lady tiramisu (tira-mi-su of Italiaans voor trek-mij-erover) maakte. "Great for breakfast", was deze keer het verdict. Was ik een Italiaanse geweest, mijn haar was ter plaatse uitgevallen.

Nog een mooie herinnering is Mexico. Zowat alles was er heerlijk. Fajitas, taco’s, tortilla’s, guacamole, groene en bruine mole en natuurlijk de tequila añado. En in de bioscoop palomitas con limon (zoute popcorn met limoen). Ik had het zinnetje goed geoefend, maar toch viel ik aan de kassa door de mand. Het lag niet aan mijn uitspraak zei een local, maar wel aan je blond haar en blauwe ogen. Daar valt niets tegen te beginnen.

Vandaag zijn de “papas arrugadas con salsa mojo” mijn nieuw doelwit. Een Canarische specialiteit van plaatselijke aardappelen gekookt in zeewater, vergezeld door een rood sausje gemaakt op basis van oa. pepers, look en olie. Zeewater in Gent is niet direct voor de hand liggend. Ik zie mij ook nog niet met mijn kookpot naar de haven rijden, er een koord aanhangen, en wat water vissen. Maar een dezer dagen staat het op mijn tafel. En het is vast veel indrukwekkender om papas arrugadas aan te kondigen dan pelle patatten.