Elke stad of streek heeft een gekend streekproduct. En als het er niet is, dan bedenkt een slimme handelaar er wel één.

In Marseille hebben ze pastis en bouillabaisse. Maar ook de ‘navettes’ staan in elke reisgids (en de Marseillanen zijn er ook dol op, meestal een goed teken). Het zijn droge koekjes in de vorm van een bootje gebakken én traditioneel gemaakt met oranjebloesem extract.

Over de oorsprong van het koekje bestaan er verschillende verklaringen. Zo zou de vorm van het koekje kunnen verwijzen naar de katholieke legende waarbij de 3 heilige Maria’s in de Provence aan wal gebracht zijn in een bootje (lees hier verder als uw Bijbelkennis onvoldoende is). In een andere versie verwijst men naar de festiviteiten rond Maria-Lichtmis bij de Saint-Victor abdij ter gelegenheid waarvan deze koekjes al meer dan 200 jaar verkocht worden.

In de schaduw van die abdij ligt al sinds 1781 de bakkerij ‘Le Four des Navettes‘. Het is een kleine bakkerij waar ze nog steeds de koekjes bakken in de originele houtoven. De navettes worden verkocht per dozijn en kosten 9€. De houdbaarheid is vrij lang als je ze in een blik bewaart.

Maar zijn ze ook lekker? Wel, wij kochten een pak navettes en zijn er niet wild van. Het is een droge en vrij harde koek met weinig smaak. Maar het is vooral de nasmaak die eerder vies is. Ooit al eens toevallig in een bloem gebeten op restaurant? Wel zo smaakt het. Ze liggen in onze keukenkast en die ruikt nu héél sterk naar oranjebloesem.

Nu we er op letten valt het ons op hoe vaak oranjebloesem hier op de menukaarten vermeld staat. De smaak valt dan wel beter mee dan die van de navettes.

De koekjes worden ook gepromoot in het kader van Marseille Provence 2013. We kregen het recept ergens mee en ik ga ze zeker zelf eens proberen bakken. Maar dan zonder oranjebloesem.

Gelukkig specialiseert de gemiddelde bakker zich hier in verse macarons. En die zijn echt… verrukkelijk.

Vintage in Frankrijk

Voor velen is Frankrijk het vakantieland nummer 1. In de zomer vertrekken veel mensen met de caravan, vouwwagen, tent of hebben ze ter plaatse iets geregeld qua onderdak. Omdat de zomers in België naderhand toch altijd een onvoldoende krijgen voor het vakantieweer, zoeken veel mensen logischerwijs de zon op. Naast de gebruikelijke manieren om op vakantie te gaan, zijn er nu ook alternatieven om de vakantie anders te ervaren. Veel mensen zien de tocht er heen als een lange, saaie weg over de welbekende Route de Soleil, ‘het zwarte beest’ van menig vakantieganger: zwarte zaterdag (die nochtans elk jaar al ruim van tevoren bekend is). Om de reisweg toch meer op de vakantie te betrekken, zijn er nu ook andere manieren om te reizen.

Van ouderwets naar modern

Aangezien lang in de auto zitten op weg naar een vakantiebestemming voor menig persoon niet aangenaam is, kan het ook op een hele andere manier. De voorpret van een vakantie begint al door in te lezen wat de bestemming moet gaan worden. Vervolgens kan men kijken hoe de reis er uit dient te gaan uitzien. Voor mensen die echter niet weken na elkaar op dezelfde camping willen staan of gewoonweg wat mobieler willen zijn op locatie, kan men de auto ook laten staan en er voor te kiezen om vanuit België te vertrekken met een oldtimer. Het idee is eenvoudig: thuis een oldtimer aanschaffen om vervolgens bepakt en gezakt richting vakantieland te rijden. Natuurlijk kan je met de oldtimer ook in Vlaanderen rondtoeren…  mits het weer het toe laat tenminste.

Na le chat fou, bleven wij met defecte loodgieterij in het appartement zitten. Een interventie afdwingen bleek nog niet zo eenvoudig. Eerst en vooral was het niet duidelijk waar het probleem zat (bovenbuur, onderbuur, bij ons…). Het hielp ook niet dat de eigenaar in Afrika zit en het voor de buren niet duidelijk was wie er nu actie moest ondernemen. En we zitten hier ook in het Zuiden natuurlijk, waar over een probleem eerst lang én uitgebreid getaterd moet worden alvorens het aangepakt kan worden. Gelukkig nam de madame van de syndic, die verantwoordelijk is voor het appartementsgebouw, na een week het initiatief in handen.

We spreken wel Frans, maar loodgieterij zit niet in onze basiswoordenschat. Dus zochten we op Franstalige fora naar het probleem. Het geluid dat de buizen maakten werd soms omschreven als dat van een toeterende olifant, een onrustige ram of een Zwitserse hoorn. Omdat die omschrijvingen alleen maar meer vraagtekens opleverden, namen we het geluid op. Konden we gelijk laten horen hoe de olifant klonk. Dat leverde ook grappige vragen op. De vorige huurders waren 4 Indische studenten en die hadden geen melding gemaakt van een olifant naast hun bed. Waarom wij dan wel? Omdat wij in Gent geen olifanten hebben zeker :-s

Deze week kwam dan de loodgieter langs voor de reparatie. Na amper 10 minuten stond hij weeral buiten. En zoals mijn Eva het zo mooi formuleerde: “le bruit dans les tuyaux a disparu comme neige au soleil”.

Vandaag de trein genomen richting Carry-le-Rouet waar elk jaar in februari een oursinade wordt gehouden. Een oursinade is een event waarop je zee-egels (oursin is een zee-egel in het NL) kan eten. Zee-egels ken ik eigenlijk als ambetante zeedieren wiens stekels enorm pijn doen als je er per ongeluk in trapt. Maar hier zijn ze een ware delicatesse. Ze zijn zo geliefd, dat ze ondertussen zelfs als bedreigde soort worden aanzien. Maar op de oursinade worden ze gegeten en dat deden wij vandaag ook bij de aperitief.

Verder helemaal Provence is natuurlijk ook de lokale markt met streekproducten. Bijvoorbeeld heerlijke makarons te koop per kg (en ze zijn lekker).

Op de markt koop je wat brood, een flesje wijn en escargots. Daarna zoek je een plaatsje op één van de vele rijen banken waar iedereen gezellig bij elkaar zit.Helemaal gebruikelijk in Marseille is ook het verbroederen met wie er naast je zit. En dus krijg je even later van de vriendelijke mensen naast je ook nog eens een stukje zelfgemaakt citroencake.