• Administratieve bobbels

    Ik heb iets met administratie. Problemen vooral. Die beginnen op het moment dat je niet meer braaf in loondienst bent. Ik heb al ervaring met het zelfstandig statuut, met zelf ontslag nemen, en vorig jaar door het combineren van het onderwijs statuut met een bediende statuut. En het lijkt of ik weer iets nieuws gevonden heb, door te gaan werken in een ander land van de Europese Unie.

    Het is een vicieuze cirkel. Als je niet in loondienst werkt (bijvoorbeeld in mijn geval omdat het schooljaar gewoon afgelopen is), moet je ingeschreven zijn als werkloze, als je dat niet doet, verlies je alle rechten op uitkering en bent je ook niet meer verzekerd bij de mutualiteit. Ik werk nu in Spanje en zou graag bij terugkomst in België mijn zelfde rechten terug krijgen. Dat kan alleen door mij nu officieel in te schrijven als werknemer in Spanje en bij terugkomst een paar E-formulieren (dat gaat nog wat worden) mee te brengen voor mutualiteit en RVA. Alleen, vanaf mijn inschrijving in Spanje verlies ik tijdelijk alle rechten bij de Belgische mutualiteit. Dus heb ik maar een extra reisverzekering afgesloten, bovenop mijn duikverzekering, ben ik extra verzekerd door de duikschool hier en normaal ook de Spaanse ziekteverzekering. Zou het genoeg zijn?

    Klein probleempje hier. Een contract tekenen betekent je inschrijven op het politiekantoor. En daar ben ik zowat de laatste 24 uur met bezig geweest. Formulier halen, invullen (eerst vertaler zoeken) en de juiste kopies nemen. Bleek ik vanochtend mijn origineel papier vergeten te zijn in de kopiemachine, en werd de kopie van mijn pasport onvoldoende bevonden. Probeer dat allemaal maar is aan ééntalige Spaanse bedienden uit te leggen. Na 20 minuten éénrichtings gekwaak van een paar bedienden kreeg ik eindelijk een nieuw papier mee dat ik opnieuw kon invullen en kopiëren. Ze waren wel zo vriendelijk om mij een half uur later voorrang te geven op de andere wachtenden. Of zou het door dat bord "hulpeloos schaap" rond mijn nek geweest zijn?

  • Marsmannetjes hoeven geen administratie

    Het was weer zo een vreemde werkweek. Maandag bij een fysieke test helemaal de mist in gegaan. Normaal geven de assistenten van de fysio veel te zwakke oefeningen. Er is niks leuker dan met een stalen gezicht hun oefening een paar keer te verzwaren. (jaja, beetje macha, ik weet het) Dat was deze week niet het geval. Alleen een paar gefronste wenkbrauwen waren mijn deel.

    Dinsdagnamiddag viel ik bijna van mijn stoel. Ik bleek zonder contract aan het werken te zijn. Het verantwoordelijke bureau stopte ermee. Zonder boe of ba. Op de vakbond waren ze kort maar duidelijk: volledig onwettig. Ik wist dat ik in een circus werkte, maar ik ben liever niet het konijn waarmee getoverd wordt.

    Meestal slecht nieuws als je naar de vakbond of de mutualiteit moet. Voor mij betekent dat weer een formulier dat ik te laat ingevuld heb. Of helemaal niet. Of met vertraging. Eigenlijk zou je bij elke scheet die je laat naar beiden moeten bellen. En ja hoor, deze week weer gehoord dat ik een foutje gemaakt heb de laatste weken. Waarom moet alles zo ingewikkeld zijn? Er zit niks anders op dan je bij de hand te laten nemen en te laten leiden. Misschien ligt daar mijn probleem.

    Vandaag zag ik mijn rechtstreeks collega, oververmoeid, en besefte dat ik naar mijn spiegelbeeld keek. Nog 2 weken tot de Paas, het gaat moeilijk worden. Maar lesgeven en voorbereiden zijn noodzakelijk verbonden. Ik geef momenteel een moeilijk stuk theorie aan mijn vijfdes. Dat vraagt heel wat voorbereiding. En toch overstelpten ze me vandaag met de meest fantastische vragen. We hadden het over de radio-uitzending van Orson Welles uit 1938 waarbij hij de luisteraars liet geloven dat er marsmannetjes op aarde geland waren. De eerste vraag volgde snel: waren er marsmannetjes geland mevrouw? Daar kon ik nog op antwoorden. En even later: Wie heeft ze dan verwittigd dat het niet waar was?  En nog beter: Zijn er toen meer zelfmoorden gepleegd? Ze waren duidelijk weg met het verhaal, maar niet de kant op die voorzien was door de juf.

  • GTD: internet overleven

    Ik kan leven zonder internet. Zeker weten. Maar dan zou ik van werk moeten veranderen en waarschijnlijk ook ergens anders gaan wonen. In mijn huidig leven zie ik mij niet leven zonder internet.

    Ik ben een intensieve gebruiker. Op school, thuis, op mijn portable, mijn Mac Mini en mijn GSM. Toch zijn er mensen die internet proberen te overleven. Daar gaat deze post over, naar aanleiding van een boek dat ik las van Cor Molenaar: Internet overleven, van flowerpower tot Second Life (ISBN:978-90-430-1537-0).

    Het boek analyseert wat er de laatste 2 a 3 generaties in onze maatschappij gebeurd is, met een focus op een selectie van veranderingen en de impact ervan op ons én op onze huidige maatschappij.

    Telefoon Cuba

    Verklaringsgronden waarop Molenaar zijn visie baseert:

    Read more

  • Eindejaar

    Het is kerstvakantie. Dat betekent twee weken niet werken voor onderwijsmensjes als ik. Het is ook het einde van het jaar, en dat betekent eindejaarslijstjes. Ik dacht er eigenlijk geen te maken dit jaar, maar ik kreeg een eindejaarsstokske toegegooid van Lama. Ik ga van de gelegenheid gebruik maken om het stokske wat aan te vullen. Dit was 2007:

    Bands en/of artiesten die je dit jaar hebt leren kennen:

    Het album van het jaar was voor mij zonder twijfel “Life in Cartoon Motion” van Mika (YouTube). Hoewel ze in 2007 geen album uitgebracht hebben, zou ik bij de bands de Gotan Project (YouTube) willen aanstippen. Ze hebben 3 keer opgetreden in ons land dit jaar en toch heb ik ze niet 1 keer gezien. Volgend jaar beter.

    Uit eigen land kreeg ik de Fixkes (YouTube) cadeau en herontdekte ik Urbanus via het album Urbanus Vobiscum (YouTube).

    Dingen die je hebt meegemaakt, gehoord,… en die je altijd zullen bijblijven:

    Als ik 2 hoogtepunten uit mijn jaar moet kiezen, dan kom ik voor 2007 bij mijn vakanties uit. Het jaar kon niet beter beginnen dan met een verblijf in Cuba. De zomermaanden brachten mij dan weer naar Canada, een land waarvan ik niet verwacht had dat het mij zo zou aanspreken en ontroeren.

    Read more

  • Smetty Sadofsky: 3e leven, 2e wereld

    Ik heb gisteren mijn 3e avatar (grafische representatie, in dit geval van mezelf) aangemaakt in de virtuele wereld van Second Life. Mijn eerste avatar was een gedeelde, mijn tweede heb ik bijna niet kunnen gebruiken omdat mijn videokaart niet ondersteund werd. Op school is Second Life dan weer geblokkeerd. Dat ik er niet meer op kon, heeft mij eerlijk gezegd altijd gefrustreerd. Zoals u weet is er ondertussen een nieuwe computer in da house (mac mini), en tot mijn grote vreugde draait Second Life daarop als een zonnetje.

    De huidige avatar heb ik moeten aanmaken omdat ik het wachtwoord van de 2e vergeten was (ik ben een ramp) en ik niet door de extra veiligheidscheck geraakte (een vraag over mezelf, maar het systeem vond het antwoord onvoldoende). Maar goed, gisteren werd geboren: Smetty Sadofsky.

    Als avatar kon ik voor mijn uiterlijk kiezen uit een 5-tal opties. Ik was aan het twijfelen tussen man of vrouw, maar mijn keuze viel uiteindelijk op deze optie:

    SL new avatar

    Read more