Archive for July, 2004

  • 30-07-2004

    Ondertussen in Gent…

    …zijn de Gentse feesten voorbij. Als kersvers inwoner van de Artevelde stad mis ik de belangrijkste gebeurtenis van het jaar. Geen Duvel-droomschip of straattheater, maar ook geen katers en hoofdpijn. Volgend jaar beter. Wie nog wil genieten van een paar mooie sfeerfoto’s kan terecht op de website van de stad Gent of de fotoblog The Parallax View.

    Een maand het land uit. Een rustig leven en weinig last van administratie. Helaas… de laatste dagen mijn tent weer opgeslagen in de wachtkamer van onze sociale zekerheid. Ik was vertrokken met formulier C-zoveel en D-nog een beetje meer, en info over E-weet-ik-nog-wat. Mijn planning is ondertussen veranderd en de formulieren die doen dat ook. Het viel al bij al nog mee, ik was is voor de verandering NIET in overtreding, maar heb wel een fout gemaakt. Ik had in juni een formulier moeten invullen, dat toen totaal niet ter sprake kwam wegens een andere planning, maar helaas was het nu wel nodig en juni bleek al een maand voorbij te zijn. Het is echt geen toeval dat het surrealisme in dit land heel erg levendig is geweest.

    Blijft er nog het mysterie van de onvindbare bacterie. Ik kan het nog steeds voelen, maar het is door geen enkel onderzoeksresultaat te duiden. "De geneeskunde kan niet alles verklaren" aldus de verenigde huisartsen. "Uitbetaling zal nog twee maanden duren want ze zijn op verlof daar in Spanje" aldus de mutualiteit. En ik ben de kleindochter van Rene Magritte en heb persoonlijk nog de hond van Salvator Dali gekend.

    No Comments / Gent, Nederlands /

  • 28-07-2004

    Post Canaria

    Ik heb het nog nooit zo warm gehad als vorig weekend. Overdag liep de temperatuur op tot meer dan veertig graden, en ook de nacht bracht geen verkoeling met zijn dertig graden. Op zondag kwam daar ook nog is de Sirocco wind bij. Dat is een warme, droge en vuile wind afkomstig van de Sahara woestijn. Het voelt alsof je een grote haardroger in de warme stand tegen je gericht houdt. Mensen die zuur ruiken kende ik alleen uit de literatuur, nu was ik zelf de hoofdrolspeler. "Dit is de hel" zei de macho receptionist hevig zwetend, en ik kon hem alleen maar gelijk geven.

    Maandag met enige zenuwen aangemeld bij de incheck balie. Ik had een tas teveel bij en 16 kg overgewicht. Dit vormde echter geen enkel probleem. Een paar maanden eerder hadden we op Schiphol vroeg in de ochtend voor 5 kg te veel nog onderbroeken en kousen staan wegen. Het excuus duikmateriaal kon daar geen verandering in brengen. Maar bij een terugvlucht gelden die regeltjes blijkbaar niet. Ik zal in de toekomst bij het boeken van een vlucht meer aandacht besteden aan de aanvraag om extra gewicht voor ons duikmateriaal. Mijn lief heeft al aangekondigd dat hij mij in het vervolg gaat helpen met inpakken. Misschien had ik toch wat teveel bij…
    Read more

    1 Comment / Holiday, Nederlands /

  • 28-07-2004

    Adios

    Gisteren helaas onze laatste duik moeten annuleren. Had ik te veel zeewater gehapt? Of ergens een bacterie opgeslurpt? In elk geval heb ik een infectie in mijn buik opgelopen. Na twee bezoeken aan de dokter weet ik nog steeds niet wat en waar, maar ik geloof mijn eigen intuïtie, zonder in detail te treden, dat het de darmen zijn. Resultaat: penicilline en pijnstillers op het menu. Ik had al in februari gezien dat er hier een Vlaamse dokter woonde, en ik moet toegeven dat het erg handig is om in je eigen taal behandeld te worden. Het was een jonge dertiger met een filosofische inslag. En een commerciële geest.

    Hij heeft een boek geschreven over reisziektes en we zagen zowaar mensen het kabinet uitwandelen met dat boek in hun handen. Hij zat ook erg duidelijk op de Aloe Vera kar (dat is een wat dor uitziende plant die overvloedig groeit op het eiland). Het is terug te vinden in zeep, shampoo, huidcrèmes en 101 andere potjes. De voornaamste voordelen zouden de pijnstillende, ontsteking- en koortswerende en het zuiverende effect zijn. Ik kreeg een liter van het spul mee naar huis en het werd gewoon bij mijn factuur (van 400 euro, slik) gezet. We zijn het goedje nu broederlijk samen aan het consumeren. Na 3 dagen zal onze liter op zijn en zouden we helemaal ontgift moeten zijn. Dat wordt nog eens extra ondersteund natuurlijk door mijn tijdelijk alcohol verbod. (En laat nu net vandaag de temperatuur gestegen zijn met een paar graden, zodat ik al die koude biertje naar mij zie lachen).

    Vandaag hebben we nog een autootje gehuurd om ons duikmateriaal op te halen dat nog bij het duikcentrum lag waarmee we gisteren zouden duiken. Gezien de enorme temperatuursstijging en mijn flitsende gezondheid hebben we voor airco gekozen. We hadden niet echt veel zin om nog is langs de kust of het binnenland te rijden, en dus zijn we maar gaan winkelen in de IKEA. Mijn eigen appartement is een halve showroom van dit bedrijf, dus niks nieuw onder zon. We hebben er van de heerlijke airco genoten en lekkere Zweedse taart gegeten.

    Dit wordt dus de laatste blog vanuit Gran Canaria, gepost in ons internetcafè, dat je gerust de plaatselijke speeltuin van de buurt kinderen zou kunnen noemen. Morgen gaan we pakken. Ik heb lang getwijfeld over bagage per post opsturen, maar ze hebben mij overtuigd dat het beleid veel lakser is als je het land verlaat. Ik merk het maandag wel, de dag van de lege portemonnees op de Gentse feesten, waarbij ik hoop dat het voor mij symbolisch mag blijven.

    No Comments / Holiday, Nederlands /

  • 22-07-2004

    Foute plaatsen om te eten

    We zijn in het foutste restaurant van Playa del Ingles gaan eten: H. Rock (Avda. De Tenerife). Het doet denken aan een kloon van de bekende Hard Rock Café keten. Helaas was dit niet meer dan een erg flauw afkooksel ervan.

    Ze hadden nochtans een veelbelovende kaart. Er zijn een aantal typische Amerikaanse klassiekers die je traditioneel in deze keten cafés kan bestellen: Buffalo chicken wings (nooit betere gehad dan die in Buffalo/NY zelf), BBQ ribs, Caesar salad, hamburgers enz… De chicken wings leken rechtstreeks van het paneermeel in het frituur te zijn gevlogen. Gelukkig had de ober ons verkeerd begrepen en liet hij ons de BBQ ribs delen zodat we niet ieder een portie hoefden op te vreten.

    Net zoals in een paar andere foute tenten begint er tegen 22u30 een live show. We dachten aan Kylie Minogue te ontsnappen aangezien het nog maar 20u30 was. Helaas stond er country muziek op het voorprogramma. Een of ander Brits echtpaar had besloten op de Canarische eilanden te gaan kwelen. Adios en tot nooit meer.

    Nog foute tenten zijn de Hollandse trekplaatsen. In Grand Chaparal zit "broodje Amsterdam" en "broodje Maastricht". Bij Yumbo zit onder meer de snackbar "Mc Macho" en "bij Jan en Betty". Bij die laatsten dronken we iets met een paar duikschool collega’s. Buiten staan volgende borden "elke dag live Le tour du France" (4 Franse woorden en al een fout) en "alle senseo smaken verkrijgbaar". Toen ik de ober vroeg of hij ook een deftig biertje had buiten Heineken kreeg ik vooral een zuur gezicht terug. "Deftig bier zeggen wij niet" zegt mijn eigen Hollander dan.

    De enige plaats die ik wel leuk vind is de "Holland Corner" (Iguazu ap.). Niet toevallig net naast het hoofdkantoor van de duikschool (bijpraten na het werk) en voor mijn lief top wegens het Grolsch bier. Daar heb ik Hollanders de boom ingejaagd met het eten van een broodje kroket (wij zouden zeggen ne pistolé met een vleeskroket). Lekker met ketchup dacht ik, tot afgrijzen van de aanwezige oranje lui. "Kroket eet je met mosterd" was het verhaal. Die van Oranje hebben nog wat werk aan mij…

    1 Comment / Holiday, Nederlands /

  • 22-07-2004

    Ramp toeristen onder water

    No Comments / Diving, Holiday, Nederlands /
← Older Entries