• GTD: de 7 habits van Stephen Covey

    Afgelopen week stond er in De Vacature een interview met Dr. Stephen Covey, auteur van de bestseller ‘The 7 habits of highly effective people‘ (vertaald als ‘de 7 eigenschappen voor succes in je leven’). Aanleiding was een Masterclass die Covey had geven in de Zuiderkroon te Antwerpen op 12 oktober. Dat deed er mij aan denken dat ik nooit iets over het boek geschreven heb op dit blog.

    Want ik heb zijn boek gelezen. En dat is direct ook een zwaar understatement. Als ik gelovig was geweest, zou ik het vast mijn bijbel genoemd hebben. Het is ook het enige boek dat ik ooit aan 2 mensen cadeau gedaan heb.

    De inhoud dan. De 7 habits heeft als doel de kwaliteit van ons leven te verbeteren en dit zowel op persoonlijk als op professioneel vlak. Dit kan via volgende 7 principes (later werd er ook nog een 8e principe geformuleerd):

    1. Wees proactief. Besef dat je altijd iets kunt doen aan je omstandigheden en zie hoe je je leven kunt gaan sturen.
    2. Begin met het einde voor ogen. Begin met een goede omschrijving van je doel, voor je ernaar kunt streven.
    3. Belangrijke zaken eerst. Maak onderscheid tussen wat belangrijk is voor het behalen van je doel en wat niet.
    4. Denk win-win. Als je je doel hebt gesteld, probeer dan met een ander samen te werken om jullie beider doelen te bereiken.
    5. Eerst begrijpen, dan begrepen worden. Met anderen communiceren begint met luisteren en begrijpen – dat opent de dialoog.
    6. Synergie. Samenwerken levert altijd meer op dan wanneer je de afzonderlijke bijdragen zou optellen; dit is het principe van ‘creatieve samenwerking’.
    7. Houd de zaag scherp. Voortdurende vernieuwing, bijsturing en herijking van de doelen. (bron)

    In de Vacture las ik ook volgende interessante  quote die het ontstaan van het boek kadert: “Als achtergrond las ik honderden boeken en artikels over zelfontplooiing en populaire psychologie die in Amerika verschenen waren sinds 1776. Er viel me een opmerkelijke tendens op: in de eerste 150 jaar geven ze een principiële levenshouding aan als basis voor succes. Integriteit, nederigheid, trouw, rechtvaardigheid en ijver scoren hoog. Na de Eerste Wereldoorlog verschuift de nadruk naar een pragmatische levenshouding. Karaktervastheid verdwijnt en de boeken worden vrij oppervlakkig. Ze verwijzen voortdurend naar het belang van status.

    De meerwaarde van het boek zat wat mij betreft vooral in het stapsgewijze (leer)traject dat het voorstelt en de holistische aanpak. M.a.w. alles is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik heb het boek zelf niet in één keer uitgelezen, maar er zeker een jaar over gedaan. Als je de inhoud serieus neemt kan je pas aan een volgende stap (principe) beginnen, zodra je de vorige met succes genomen hebt.

    Het enige wat met stoorde aan het boek was de religieuze inslag hier en daar. Achteraf kon ik dat beter situeren toen bleek dat hij een zwaar praktiserende  mormoon is. Het echtpaar Covey heeft 9 kinderen en 51 kleinkinderen, totaal irrelevante cijfers, maar ik geef ze bij deze toch even mee.

    Het boek verscheen in 1989 en er werden al 40.000 miljoen exemplaren van verkocht. En hoewel iedereen, ongeacht de functie die hij/zij uitoefent, de 7 habits zou kunnen lezen, werd het vooral door het bedrijfsleven geadopteerd.

    Van alle GTD-boeken is Covey mijn absolute favoriet. Maar de voorwaarde om iets te hebben aan het boek is natuurlijk dat je ervoor openstaat. Eén van de gelukkigen die van mij een exemplaar gekregen hebben zei alvast: “ik val gelijk altijd in slaap zodra ik er in begin”. U weze gewaarschuwd.

    Het boek: The 7 habits of highly effective people, Dr. Stephen Covey, ISBN 9780743269513, 1989.

  • GTD: De 4-uren werkweek, aanzet tot een nieuwe lifestyle

    De 4-uren werkweek van Timothy Ferriss is het laatste boek uit de GTD-cyclus dat ik gelezen heb (next is de nieuwe David Allen). Het werd in 34 talen vertaald en is een regelrechte bestseller.

    Vier uur werken per week. Hoe doe je dat?

    De auteur Timothy Ferriss (check zijn blog) beschrijft zichzelf als een geslaagd voorbeeld. Kort gezegd: hij heeft het beheer van zijn bedrijf volledig ge-outsourced, werkt nog 4 uur per week en doet voor de rest van zijn tijd alleen nog wat hij wil. Het boek beschrijft ook hoe wij aan zo een 4-uren werkweek kunnen geraken, er is zowel een pad voor bedienden als voor zelfstandigen uitgestippeld.

    Hoe kan zo een pad voor wie zijn eigen baas is of wil zijn, eruit zien? Uit zijn voorbeelden heb ik volgend scenario (ik houd het beperkt) onthouden. Kies voor een niche product, vooral geen service, in een markt die je kent. Zet een testsite op, investeer een beetje in marketing, doe alsof het product te koop is en analyseer de resultaten. Wanneer er voldoende kopers opgedaagd zijn, zet je pas effectief een verkoopskanaal op, bij voorkeur een kant-en-klare webshop. Zodra je een beetje omzet begint te maken, begin je te automatiseren: van het moment dat de klant op bestellen klikt tot het versturen van de bestelling, maar ook de klantenservice, je persoonlijke secretaresse en de facturatie.

    Ferriss zijn recept voor een 4-uren werkweek klinkt best interessant en ik zou het gerust zelf willen uitproberen. Alleen voldoet de Belgische markt absoluut niet aan enkele voorwaarden die meegegeven worden: een zeer grote afzetmarkt met lage verzendkosten (we zijn een zakdoek groot), het inschakelen van mensen uit lage loonlanden die voor geen geld jouw helpdesk spelen of je telefoontjes afhandelen (Nederlands is niet echt een wereldtaal), allerhande infrastructuur tegen bodemprijzen etc.

    Een vriend van mij wist te vertellen dat Ferriss het zelf andersom heeft gedaan: hij had een goedlopend bedrijf en is dan beginnen automatiseren, hij is m.a.w. dus zelf niet begonnen vanaf scratch. Een wereld van verschil als je het mij vraagt.

    De GTD-factor in de 4-uren werkweek

    Het recept voor een 4-uren werkweek is maar één aspect van het boek. Eerlijk gezegd, ik vind het niet eens het belangrijkste of het interessantste wat Ferriss te vertellen heeft. Al was het maar omdat er te veel waarheid zit in het volgende citaat uit het boek: “Man is so made that he can only find relaxation from one kind of labor by taking up another (Anatole France, author of The Crime of Sylvestre Bonnard)”. Read more

  • GTD: soms verlaagt Facebook de productiviteit niet

    De laatste dagen lijkt iedereen wel een mening te hebben over het wel of niet gebruiken van Facebook op het werk. In de krant vinden we dan artikels met koppen als “Surfen naar Facebook en YouTube kan de productiviteit verhogen” (De Standaard, 03/04/2009), andere media zijn minder nauwkeurig en stellen maar gelijk dat privésurfen zelfs goed is voor je baas.

    Als ik zo een kop lees, dan heb ik daar onmiddellijk mijn grote twijfels bij. Ik geloof simpelweg niet dat er een directe relatie is tussen privésurfen, en dan meer specifiek Facebook, en een verhoogde productiviteit, ik zet mijn geld eerder op het tegenovergestelde.

    Wat lezen we in het bewuste artikel van De Standaard: “Werknemers die tijdens de werkuren regelmatig even langslopen op hun Facebookpagina of online aankopen doen, presteren vaak beter dan collega’s die dat niet doen. Dat blijkt uit een studie van onderzoekers aan de universiteit van Melbourne, zo meldt de Britse krant The Independent.”

    Ik citeer nog 2 paragrafen uit het artikel: “‘Mensen die voor het plezier surfen op het werk – een fenomeen dat wordt aangeduid met de term ‘Workplace Internet Leisure Browsing’ of WILB – en dat voor maximaal 20 procent van hun totale werktijd, zijn ongeveer 9 procent productiever dan mensen die dat niet doen’, aldus dr. Coker.”
    “‘Mensen moeten even afleiding zoeken voor ze zich opnieuw geconcentreerd op hun werk kunnen storten. Korte pauzes zoals een snelle surfbeurt op het internet zorgen er voor dat de hersenen even kunnen rusten en leiden daarna tot een grotere concentratie, en bijgevolg tot een hogere productiviteit’, legt dr. Coker uit.”

    Ik heb 2 grote bedenkingen bij dit onderzoek en de resultaten. Ten eerste de autoriteit van het onderzoek, ten tweede de conclusies. Read more

  • GTD: selectief nieuws consumeren

    Vorige week las ik een herkenbare post en een goeie tip op lifehacking.nl: lees alleen nog goed nieuws.

    Tot een paar jaar geleden las ik elke dag zeker de krant, luisterde ik meermaals naar het radionieuws en pikte een paar tv-journaals mee. Mijn gevoel was toen dat de teneur van de berichtgeving veel te negatief was en dat het vaak in mijn kleren bleef hangen. Door een paar praktische veranderingen in mijn leven (een tv-loos bestaan, internet als hoofdmedium, andere job…), consumeer ik nu vooral selectiever nieuwsberichten.

    Zelf zou ik de tip “alleen goed nieuws” omvormen naar “selectiever nieuws”. In tijden van economische crisis wil ik daar wel over geïnformeerd blijven, maar het is vooral de dagelijkse individuele miserie op micro-niveau die ik liever aan mijzelf voorbij laat gaan.

    Selectief betekent voor mij niet naar het tv-journaal kijken. Wat dan wel? Op de eerste plaats staat tijdens de week de homepage van De Standaard consulteren. In het weekend probeer ik diezelfde krant op papier te kopen. Daarnaast halen wij wekelijks een hoop tijdschriften (Knack, Humo, Dag Allemaal, Goedele, Vacature…) in huis, die ik opnieuw selectief lees. Online zijn voor de rest Twitter en Google Reader (RSS-lezer) een interessante bron, maar aangezien mijn online tijd sterk verminderd is, komen ze ook pas op de 3e plaats.

    Ben ik dan minder goed geïnformeerd over de actualiteit dan vroeger? Op dagelijks niveau zeker. Ik durf pas 2 dagen na de feiten ontdekken dat er een vliegtuig een noodlanding op de Hudson rivier heeft gemaakt. Op langere termijn waarschijnlijk ook een beetje.

    Selectiever nieuws consumeren zal mij geen tijdsbesparing opgeleverd hebben, maar ik ben wel beter geïnformeerd over specifiekere onderwerpen die mij interesseren. En niet te onderschatten: ik ben de portie dagelijkse miserie nog steeds liever kwijt dan rijk. Slecht nieuws mag dan beter verkopen, je wordt er volgens mij niet gelukkiger door.

  • GTD: the last lecture

    Ik had ‘the last lecture‘ van Randy Pausch al een tijdje geleden gezien, maar ik kwam het net weer tegen bij Bruno. Randy, een professor in de computerwetenschappen, werd gevraagd om een zogenaamde ‘last lecture’ te geven. Tijdens zo een uitéénzetting wordt er van een academicus verwacht om zich in te beelden dat hij/zij nog één laatste keer mag doceren. Voor Randy kreeg de ‘last lecture’ helaas een andere invulling. Hij gaf de presentatie in juni 2007, wetende dat hij terminaal ziek was. Randy overleed aan pancreas kanker in juli 2008.

    De presentatie heeft als titel “Really achieving your childhood dreams”. Pure ‘lifehacking’. Een tijdloos document.

    Presentatie  (10 min). De volledige opname.