Snotolf

Vandaag een Snotolf gezien. Inderdaad een Snotolf. Ik had natuurlijk SnotWolf in mijn duik logboek geschreven. Laten we het een combinatie noemen tussen mijn fantasie en mijn eerste stapjes in de biologie.

Het was weerkundig gezien geen fijne dag vandaag. Pas tegen de avond begon de zon de mist eindelijk te verdrijven. Half april en buiten bleef de temperatuur hangen bij 10 C. Niet echt een ideale dag om de eerste duik van het jaar aan te vangen in buitenwater.

Net na de middag, toegeven het was met loden schoenen, vertrokken we richting Den Osse (Zeeland, Grevelingen). De eindbestemming was duikplaats “Nieuwe Kerkweg”.

Op het programma stond het meevolgen met cursist en instructeur van een 4e duik uit de Padi Open Water cursus. Dat past helemaal in mijn huidige traject naar Divemaster (voor de niet-duikers: assistent van de instructeur).

In koud water duiken heeft zo zijn gevolgen: buiten het minimum materiaal (een 7mm pak + schoenen + vinnen + duikbril + duikvest+ automaat + fles + 11 kg lood) komen daar nog is een 7 mm shorty met kap en handschoenen bovenop. Gelukkig verdwijnen alle ongemakken eens je onderwater bent. Mijn duikhorloge gaf een watertemperatuur aan van 10C, maar toch had ik het op geen enkel moment koud. Het werd een duikje van éénenveertig minuten. In het logboek schreven we: de cursist was geslaagd en ik zag een Snotwolf.

Benieuwd naar het visje? Kijk dan op de prachtige fotosite van Johnny Jensen naar een superexemplaar of hier voor meerdere foto’s.

Naar de les biologie nemen we deze informatie mee: ” in Engeland wordt hij “lumpsucker” genoemd. Wanneer je dit gaat vertalen, kom je op “klontzuiger” uit. Inderdaad, hij ziet er klontig uit en zuigt zich ook aan klonten vast. Een andere Engelse benaming is “seahen”, wat eveneens vrij treffend is: de mannelijke snotolf heeft als gewoonte om als een “zeekip” op de eieren te zitten. De Duitsers maken het écht bont: ze noemen het dier “Seehase”. Natuurlijk! Omdat-ie van die lange oren heeft!”

Wolf, sucker, haan, zeekip en haas. Wat zou de vis zelf over dat lijstje denken?

U zegt?
  1. VH says:

    Een snotolf? Veel over gehoord, nooit gezien, na tientallen (wat zeg ik, 100-en?) duiken in de Oosterschelde. Een legendarisch beest, net zoals de Manta’s in de Rode Zee, die altijd de ploeg voor of na mij passeerden.

    Koud? Eergisteren gevrijdoken (vrijgedoken?) in de Oost-Chinese Zee nabij Palawan. In zwembroek uiteraard. Op 600 duiken nooit een oor-incident gehad, bij een stomme snorkelduik tot hoogstens 7-8m een trommelvliesdinges, enfin je weet wel. De macho uithangen en te laat geklaard, Valsalva was niet in de buurt. Enfin, volgens de laatste berichten schijnt het maar een klein scheurtje te zijn.

    De Japanse wrakken in Coron laat ik voorlopig maar links liggen, de ferry tussen Noord-Palawan en Coron vaart niet uit wegens te weinig klanten. Vandaag toch een vlucht gevonden uit de “hoofdstad” van Palawan (half de tijd geen water noch electriciteit), maar wel maar op 26 april. Tja.

    In de omgeving (Honda Bay) op een stom verlaten eilandje tijdens wat stom gesnorkel wel een school baracuda’s, trompetvissen en reuzegrote papegaaivissen gezien. Je weet het maar nooit…

  2. Smetty says:

    Ik wist wel dat ik op VH kon rekenen voor wat warm water verhalen. 🙂 Toch oppassen met de oren hé.

    Ja die snotolf. Die zat daar blijkbaar al een tijdje op dezelfde plaats. Ik had ook mijn biologieboek niet mee om te kijken of het wel een echt Snotolf was. Hij had in elk geval geen lange oren. 😉

Leave a reply.