Daarnet was ik het verslag van een vergadering aan het doorlezen. Het viel mij op dat wij blijkbaar af een toe een “bad” krijgen (taalbad bv.). En “ondergedompeld” worden. Ik voeg daar spontaan aan toe dat we ook af en toe “verzuipen”. Vergeet ik nog water-woorden?
Het is al sinds april geleden dat ik de Tech45 (zoals u weet, de beste Belgisch -Nederlandse technologiepodcast op dit moment) nog eens vermeld heb. Ten onrechte eigenlijk, want ondertussen is er één en ander veranderd. Zo nemen we sinds onze zomerbreak wekelijks op ipv tweewekelijks. Daarnaast is er ook de mogelijkheid voor de luisteraars om de opname live te volgen en mee te chatten. Dat heeft enkele vaste live-luisteraars opgeleverd en de podcast inhoudelijk verrijkt. Als ik zelf niet in het panel zat, zou ik ook eerder live luisteren dan de podcast te downloaden. Ik kom er zowiezo al niet meer aan toe om naar podcasts te luisteren en ik vind die live-omgeving wel iets extra hebben.
De laatste 2 afleveringen waren zeer goed. Twee weken geleden namen we de 2e Barcamp special op. Ik deed zelf een interview met Pedro de Bruycker, (@thebandb) conculega, doctoraatsstudent en producent van ongelooflijk interessante lectuur rond de jeugd van tegenwoordig. Frederik Denkens (@fdenkens) en Saskia Scheltjens (@saschel) kwamen dan weer uitleggen wat coworking is en gaven toelichting bij hun plannen en/of ideeën daarrond.
En last but not least hadden we afgelopen week in aflevering 26 met Adam Curry een echte supterstar te gast. Door zijn ervaring als tv-presentator, MTV-dj, podfather en nu ook Apple application producer (of hoe noem je dat?) heeft hij naar mijn mening een interessante visie over de evolutie van de media. Grappig was ook dat er tijdens de live uitzending fanboys mee kwamen luisteren die helemaal hyper werden af en toe. De interesse in deze aflevering is trouwens zo groot, dat ook de aftershow-opname online komt.
Wie, wat, waar? Tech45, elke dinsdag live om 22u of te downloaden en te beluisteren via de Tech45-website.
Ik heb de voorbije weken mijn netwerk gespamt. Via mail, Edublogs.be, Facebook, Twitter en LinkedIn.
De reden hiervoor was het feit dat ik graag wou spreken op de Surf Onderwijsdagen 2010 in Utrecht. Als kleine onderwijsgarnaal word ik daar niet gevraagd, maar via een publieksstemming was het wel mogelijk om binnen te geraken. Toevallig had mijn collega Jean-Marie dezelfde doelstelling en konden we samen actie voeren.
Gisteren werd het resultaat bekend gemaakt. Bijna 900 mensen brachten hun stem uit, waarvan ik er 182 mocht ontvangen en daarmee gelijk eerste eindigde (* bloos *). Collega Jean-Marie werd tweede. Waarschijnlijk beschikken ze daar nu bij Surf over bijna het volledige adressenbestand van onze collega’s op Hogent en UGent. Hehe.
Om eerlijk te zijn gebruik ik de conferentie als wortel (als in “the carrot or a stick“) voor mezelf. Ik wil tegen eind oktober een analyse binnen mijn onderzoek afgewerkt hebben en de resultaten kunnen publiceren.
Dat ik een fijn netwerk heb, wist ik wel, maar dat men zo massaal zou reageren, daar werd ik toch een beetje stil van. Bedankt iedereen. Meer info en verdere verslaggeving van de conferentie kan u de komende weken op Edublogs.be terugvinden.
Vandaag gezien op Facebook.
Een vriendin post foto’s van haar kat met daarbij 2 datums.
Mijn eerste reactie: och arme, kat dood, vriendin ongelukkig (iets verder lezen bevestigt dat).
Onder de update staan echter 6 likes.
En de volgende reacties: “zoooooooo lief” en “een mooie lieve deugniet”.
Pas de 3e commentaar toont enig teken van medeleven.
De Like-button.
Niet geschikt voor alles wat meer dan 2 hersencellen vraagt.
Afgelopen zomer, in Chicago, kwam er een fles Francis Ford Coppola Director’s Cut – Dry Creek Valley Zinfandel (2007) op tafel. Een mental note werd gemaakt.
De wijn bleef zo hardnekkig hangen eigenlijk, dat ver elke fles die ik afgelopen zomer gekocht heb, een Zinfandel uit Californië was. Maar helaas zal ik een collega gelijk moet geven: “er zit veel brol in de Zinfandel-productie”. Het werd dan ook snel duidelijk: als ik nog eens een lekkere Zinfandel wou drinken, was het eerder aangeraden om de wijn van Coppola te zoeken.
Tot mijn grote vreugde was dat geeneens zo moeilijk. In het Gentse zijn deze wijnen te verkrijgen bij wijnhandel Rouseu in Sint-Martens-Latem. Bijna alle wijnen van Coppola zijn er te verkrijgen, en dus besloot ik om er een paar uit te kiezen en te kopen (kwestie van niet met de volledige collectie thuis te komen).
Zoals u waarschijnlijk al begrepen had uit de omschrijving van de wijn, plakt er de naam op van een celebrity (er zijn er nog), in dit geval Hollywood regisseur Coppola. Bekt en verkoopt vast lekker, maar mij gaat het nog altijd om wat er in de fles zit. Al moet het toch ook gezegd dat de website én de etiketten op de fles van Coppola ,een voorbeeld zijn van hoe het ook kan.
Maar soit, de wijn dus. Een aantal proefglaasjes (met uitspuwen, was met de auto) bij Rouseau bevestigden mijn herinnering: de wijnen van Coppola hebben veel body en veel tannines. In de neus dan ook voornamelijk veel zwarte bessen, tabak, pruimen en peper. De enige uitzonderingen hierop bleken hun wijnen te zijn waarvan de wijngaarden boven San Francisco liggen. En hoewel wij eigenlijk recent een beetje ons goesting hadden van zware wijnen, heb ik toch 5 flessen ter degustatie (dwz niet ter bewaring :-)) gekocht.
Wanneer drinken? Bij gegrild vlees en gekruide gerechten of ter degustatie.
Wat kost dat? Tussen de 15 en de 20 euro per fles, voor het Rubicon Estate gamma mag u op een veelvoud rekenen. Ik hoop die laatste eens op een proeverij te proberen.