Links
Afgelopen week heb ik voor het eerst links gereden. Misschien heeft u dat al vaker gedaan, en vond u het vanzelfsprekend. Maar ik was er niet echt gerust in toen ik vorige week de auto van de Eurotunneltrein reed.
Al bij al viel het mee en er is naar weten nergens een spookrijder gesignaleerd met Belgische nummerplaat. Al heb ik wel vaker dan normaal aan mijn wederhelft om bevestiging gevraagd bij manoeuvers. En het leek ook of mijn hersenen trager werkten. Halve processorkracht.
Wat mij opviel was dat ik ook bewuster naar wegmarkeringen keek. Naar de pijltjes in het bijzonder. En die kwamen eigenlijk wel goed van pas. Het was mij nooit eerder opgevallen dat er zoveel pijltjes en borden langs de weg stonden.
Aan de andere kant van de Eurotunnel, een paar dagen later, ging het rechts rijden weer als vanzelf. De pijltjes werden weer overbodig, wachtend op een linksrijder, die blij is dat ze er zijn.