Archive for March, 2010

  • Werewolf partygame

    Een maand geleden las ik in de UK version van Wired een artikel over een rollenspel dat hip schijnt te zijn op techconferenties. Maar ik kon afgelopen week vaststellen dat ook wetenschappers er dol op zijn.

    Volgens een Nederlandstalig artikel op Wikipedia gaat het om een oorspronkelijk Duits kaartspel, dat op zich weer een variant was op andere spelen. De Engelse pagina noemt het dan weer een party game met de mafia in de hoofdrol (en met weerwolven als mogelijke variant).

    Praktisch gaat het spel als volgt in zijn werk: het wordt gespeeld in twee kampen, de goeien (niet-geïnformeerde meerderheid) en de slechten (geïnformeerde minderheid). Een spelleider deelt kaarten uit waarbij je een rol toegewezen krijgt dat geheim is voor de andere spelers, alleen de weerwolven komen elkaars identiteit bij de aanvang van het spel te weten. Meest belangrijke rollen zijn natuurlijk de weerwolven (de slechten) en de dorpelingen (de goeien), maar daarnaast zijn er nog talrijke andere zoals de heks, de jager, cupido, de burgemeester etc. De spelleider laat de weerwolven tijdens de nacht iemand doden, overdag praat de volledige groep hierover en stemt vervolgens een verdachte weg. Doel van het spel is natuurlijk de leden van de andere groep uit te schakelen, voordat zij dit met jouw groep doen. Het spel moet je dus verlaten na een “beet van de weerwolven” of na stemming.

    Ik speelde het spel afgelopen week mee, maar werd al vrij snel uitgeschakeld wegens te “verdacht”. Het enige verdachte was eigenlijk dat ik water aan het drinken was, maar dat lag dan weer aan de frigo waar het Weizenbier helaas al uitgeput was en het plaatselijk bier mij niet bepaald smaakte.

    Het viel in elk geval op dat het spel verslavend werkte, want een groepje speelde het spel elke avond meerdere keren en tot laat in de nacht. Het verbaast mij ook niet dat spel populair is op conferenties, bij studentenkringen en dergelijke, want het enige wat je nodig hebt is een groepje mensen voor een avond spelplezier.

    Jammer dat ik het spel een paar weken gelden nog niet kende, toen ik met ons school mee was op 3-daagse. Maar ik krijg vast nog eens de gelegenheid om het spelen en dan zet ik zeker een Duvel voor mijn neus. Ben ik alvast zeker dat niemand dat verdacht gaat noemen.

  • In het klooster

    Afgelopen week zat ik ergens in Beieren in een klooster. Mijn leven te beteren. Dat spreekt.

    Serieus dan. Het was mijn tweede buitenlandse reis in het kader van mijn Ph.D. De eerste stond volledig in het teken van een cursus volgen, afgelopen week was het een combinatie van workshops en keynotes volgen, presentaties geven en presentaties van andere Ph.D.-studenten bijwonen en er feedback op geven. Een interessante combinatie die een getuigschrift opleverde dat er “100 uur” hard gewerkt werd (en ze meenden het serieus want een paar mensen moeten komende week extra taken doen om het diploma alsnog te krijgen).

    Zelf heb ik natuurlijk de credits keihard nodig voor de Doctoral Schools, maar eigenlijk deed ik het daar niet voor. Mijn doel was naar buiten komen met mijn doctoraat en er eens uren over kunnen babbelen en dat heb ik een volledige week kunnen doen. Want wat moet een mens anders in een klooster doen?

    Ook mijn volgende trip staat al vast. Dan ga ik met de grote mensen mee naar mijn eerste conferentie. En waarschijnlijk zal de volgende stap zelf op een conferentie spreken zijn.

    Het was een zinvolle week in het klooster, maar ik was toch stiekem ook aan het aftellen om weer naar huis te mogen. Straks ga ik nog als een huismus klinken…

  • ‘t Truffeltje

    Het begon allemaal veelbelovend in 1-ster Michelin restaurant ‘t Truffeltje in Dendermonde. We kwamen aan om 19u en stelden tegen 19u30 vast dat ongeveer alle tafeltjes bezet waren. Niet slecht voor een woensdagavond.

    Er was een jarige in ons gezelschap die besloten had te trakteren. We namen onze plaatsen in en overhandigden een kortingsbon van 60 euro aan de gastvrouw. Je zou verwachten dat er vervolgens een menu komt, maar dat was niet het geval. Nu was er telefonisch bij de reservatie al melding gemaakt van het “korte menu”, maar dat werd niet eens gecheckt. Er werd gewoon meegedeeld: als voorgerecht is er vis, als hoofdgerecht vlees. Punt.

    Voor het aperitief bestelden we champagne, maar kregen een aperitief maison. Het werd rechtgezet, maar het illustreert alvast de teneur van mijn verhaal.

    Als voorafje kwam er een vissoepje met geklopt ei en een zalmpraline.

    Onze frustratie begon pas echt bij het voorgerecht. De vis werd opgediend, helaas niets bijzonder, met alweer opgeklopt ei. Een witte wijn werd in ons glas geschonken, zonder boe of ba. Pas bij de 2e ronde kon ik vragen wat we gekregen hadden, “een Franse muscat” luidde het korte antwoord. De wijn had zoveel zuren, dat hij ofwel extreem goedkoop was, ofwel was er toch echt sprake van een fout.

    Het hoofdgerecht was dan weer héél erg lekker. Maar de wijn die erbij kwam, sloeg alles. Het ging om een Portugese wijn uit de Dao-streek. In de nasmaak zat er bijvoorbeeld een vervelende snoepjessmaak die ik pas weg kreeg met 3 tassen koffie.

    Maar wat mij nog het meest heeft gestoord was het feit dat alleen wij die bewuste witte en rode wijn kregen. En dan vraag ik mij af. Waarom? Omdat we een bon bij hadden van 60 euro? Aanvaard dan geen bonnen zou ik zeggen. De andere tafels die ook een bon bij hadden en een kort menu namen, kregen namelijk wél andere wijn. Uiteindelijk hebben wij wel 150 euro voor aangepaste wijnen gegeven en dan verwacht ik toch iets meer dan regelrechte brol.

    Ook de service was beneden alle peil. We hadden niet alleen het raden naar de wijn, ook de gerechten werden amper gemompeld, wat in het beste geval door één persoon aan ons tafel werd opgevangen.

    Ik heb ook in het gastenboek gezet dat de wijn en de service geen 1-ster waard waren. Als het aan mij had gelegen, dan was er ook geen fooi geweest. En als ik u een advies mag geven: er zijn nog tientallen Michelin restaurants, laat Dendermonde dus vooral links liggen. De kans is vrij groot dat u beter bediend gaat worden in uw vertrouwde resto om de hoek.

  • Naald verloren (II)

    Het beloofde niet veel goeds 2 maanden geleden toen de tandarts een naald (het is eigenlijk een vijltje) afbrak bij het ontzenuwen van mijn tand. Alleen had ik niet gedacht dat ik er zo snel een vervolg zou over schrijven.

    Gisteren viel de bewuste tand namelijk gewoon in elkaar zoals je dat ook wel eens tegenkomt bij een gebroken glas of bloempot: scherven en brokken zonder aanwijsbare reden.

    Aangezien de eigen tandarts niet overtuigend was geweest de vorige keer, heb ik dit keer op aanraden van mijn madame een meer gespecialiseerde bezocht. Ik was eerlijk gezegd niet gerust in de zaak en blij dat ik deze namiddag al langs mocht gaan.

    Hoewel de tand voorlopig gered werd, heb ik nu eindelijk ook voor het eerst duidelijke informatie gekregen over de situatie. Het eerste wat mij nu verteld werd, is het feit dat een ontzenuwde tand broos wordt en de kans tot breken erg hoog. Ten tweede duurt het minstens 6 maanden voor er een uitspraak gedaan kan worden over de impact van de verloren naald. Zij adviseert op dat moment het nemen van een foto ter controle, omdat men dan voor het eerst kan zien of de tand de naald aanvaard heeft. Indien niet, rest er trouwens alleen de chirurgische verwijdering van de tand, de wortels en hopelijk ook de naald.

    Met een beetje geluk blijft het bij dit ene voorval, en volstaat een verhoogde waakzaamheid voor die tand. Want zoals ook uit de reactie van Patrick blijkt, is het wel noodzakelijk dat je correct en volledig geïnformeerd bent. In elk geval heb ik bij deze de switch naar een nieuwe tandartspraktijk gemaakt.

  • Tech45 – aflevering 12

    De speciale Barcamp aflevering was nog niet gepubliceerd, of de volgende werd al opgenomen.

    Aflevering 12 van de Tech45 babbelcrew:

    [audio:http://www.podtrac.com/pts/redirect.mp3/www.libsyn.com/media/tech45/tech45-012.mp3]