Deze week werd de elfde aflevering van Tech45 opgenomen. De volgende aflevering belooft “anders” te worden en zal opgenomen worden tijdens Barcamp Antwerpen op 6 maart 2010. Maar eerst aflevering 11:
[audio:http://www.podtrac.com/pts/redirect.mp3/www.libsyn.com/media/tech45/tech45-011.mp3]
Gaat u ook al eens winkelen in de Delhaize? Dan kent u vast de self-scanning winkelmethode. Bij de ingang indentificeer je jezelf met je klantenkaart aan de scannerswand en krijg je (automatisch) een handscanner toegewezen. Vervolgens kan de pret beginnen: elk item dat je koopt, moet gescand worden. Zodra je veel aankoopt, is het mijn ervaring dat er altijd wel één stuk bij zit waarbij je de medeling krijgt: aanbieden aan de kassa aub. Dat item moet dan aan de kassa toch door de kassierster nog ingegeven worden en mag dus niet vergeten worden.
Eenmaal klaar met de aankopen, ga je met de kar richting kassa. Daar beslist dan het computersysteem op basis van je klantenkaart of je gewoon mag afrekenen of alle items op de band moeten gezet worden ter controle. Aan dat controleren leek in het begin maar geen einde te komen trouwens. Pas na enkele keren proefdraaien, kreeg ik dan toch eindelijk het vertrouwen van meneer Delhaize. Read more
Verhuizen is het moment om alle abonnementen en diensten te herbekijken. Wel of niet TV-kijken bijvoorbeeld.
Zoals ik hier al wel eens schreef, heb ik er initieel niet bewust voor gekozen om geen kabel-TV te kijken. De kabelmaatschappij heeft mij alleen op de goeie weg gezet en mijn koppigheid deed de rest. Bij de aanvang van mijn huurperiode in het appartement had ik namelijk nog geen TV gekocht, maar werd ik na 6 maanden wel voor de volgende keuze gezet: toch het TV-abonnement betalen, waarvan ik dus geen gebruik had gemaakt of de kabel laten afsluiten, in de wetenschap dat ik dan wel aansluitingskosten zou moeten betalen de dag dat ik wel kabel wou. “No way” dacht ik, en de kabelman is nooit meer terug moeten komen.
Met de verhuis hebben we ons terug over het TV-vraagstuk gebogen. We kwamen samen tot de conclusie dat we ook helemaal geen behoefte meer hebben aan kabel-TV, maar dat we wel sommige informatie- en sportprogramma’s missen. En dus werd Vancouver 2010 ons nieuwe objectief.
Voor wat we willen, voldoet DVB-T. Daar had ik in 2006 al eens met geëxperimenteerd, maar toen was er nog geen goed signaal in Gent beschikbaar. In 2008 was dat signaal wel al in orde, maar toen crashte mijn portable hevig bij de installatie van een DVB-T set (het kwam zelfs nooit meet goed met het machien).
Derde keer goede keer. Vorige week kwamen we thuis met 2 TechniSat producten: de DIGIT MF4-T decoder (ca 100€) en de Digiflex TT 2 antenne (ca 25€). We sloten het toestel (via een SCART kabel naar de TV) aan, plaatsen de kleine antenne naast de TV en stelden 5 minuten later al vast dat ontvangst en beeld perfect waren.
Dus voor iedereen die in het Gentse woont (kijk hier voor de rest van Vlaanderen) en genoeg heeft aan de openbare omroep: doe uzelf een plezier en koop een degelijke DVB-T set. TV-kijken hoeft echt niet duurder te zijn dan een éénmalige aankoop van 125€.
Deze week werd de tiende aflevering van Tech45 opgenomen. Wegens “met de opleiding op stage” was ik er niet bij, maar u heeft hem wel nog van mij tegoed. Bij deze:
[audio:http://www.podtrac.com/pts/redirect.mp3/www.libsyn.com/media/tech45/tech45-010.mp3]Zondag kwam ook het laatst ontbrekende decorstuk thuis, met name onze vierpoot. We hadden hem een weekje naar zijn vast logeeradres gedaan om hem de verhuisstress te besparen.
Ons katbeest is de voorbije maanden jammer genoeg een zorgkat geworden. Na meerdere bezoeken bij de dierenarts in de buurt, besloten we na een tijdje naar een meer gespecialiseerde arts te gaan. Die meneer sloeg bijna onmiddellijk de nagel op de kop: “ik denk dat uw kat suikerziekte heeft”. Enkele bloedtesten later, bleek dat vermoeden geheel terecht.
De behandeling van kattensuiker is vrij gelijkaardig aan die van de mens. Twee keer per dag geven we hem nu een spuitje. We letten er ook op dat zijn voedselopname min of meer gelijk is en dan hij geen hypoglykemie krijgt (tekort aan suiker in de bloedbaan).
Als ik dat aan mijn grootvader zaliger had verteld, zou hij mij ongetwijfeld vierkant uitgelachen hebben. In zijn beleving moest een kat alleen muizen vangen en daarmee over en uit. Ik had eerst ook mijn twijfels bij een dergelijke behandeling voor katten, maar uiteindelijk neemt een spuitje geven niet veel meer tijd in beslag dan een blik eten openen.
Ondanks de behandeling ziet het er toch niet zo goed uit, want hij lijkt insuline-resistent te zijn. Vanochtend was er nog een hoop stoutigheid te bespeuren, dus het einde zal nu ook niet voor morgen zijn, maar ik vrees dat hij toch niet lang meer zal meegaan. In elk geval, eens de achteruitgang definitief is ingezet, zullen we het einde niet rekken. Maar tot die tijd gaan we er goed voor zorgen. Na 12 jaar trouwe dienst heeft hij dat wel verdiend.