Archive for October, 2009

  • GTD: de 7 habits van Stephen Covey

    Afgelopen week stond er in De Vacature een interview met Dr. Stephen Covey, auteur van de bestseller ‘The 7 habits of highly effective people‘ (vertaald als ‘de 7 eigenschappen voor succes in je leven’). Aanleiding was een Masterclass die Covey had geven in de Zuiderkroon te Antwerpen op 12 oktober. Dat deed er mij aan denken dat ik nooit iets over het boek geschreven heb op dit blog.

    Want ik heb zijn boek gelezen. En dat is direct ook een zwaar understatement. Als ik gelovig was geweest, zou ik het vast mijn bijbel genoemd hebben. Het is ook het enige boek dat ik ooit aan 2 mensen cadeau gedaan heb.

    De inhoud dan. De 7 habits heeft als doel de kwaliteit van ons leven te verbeteren en dit zowel op persoonlijk als op professioneel vlak. Dit kan via volgende 7 principes (later werd er ook nog een 8e principe geformuleerd):

    1. Wees proactief. Besef dat je altijd iets kunt doen aan je omstandigheden en zie hoe je je leven kunt gaan sturen.
    2. Begin met het einde voor ogen. Begin met een goede omschrijving van je doel, voor je ernaar kunt streven.
    3. Belangrijke zaken eerst. Maak onderscheid tussen wat belangrijk is voor het behalen van je doel en wat niet.
    4. Denk win-win. Als je je doel hebt gesteld, probeer dan met een ander samen te werken om jullie beider doelen te bereiken.
    5. Eerst begrijpen, dan begrepen worden. Met anderen communiceren begint met luisteren en begrijpen – dat opent de dialoog.
    6. Synergie. Samenwerken levert altijd meer op dan wanneer je de afzonderlijke bijdragen zou optellen; dit is het principe van ‘creatieve samenwerking’.
    7. Houd de zaag scherp. Voortdurende vernieuwing, bijsturing en herijking van de doelen. (bron)

    In de Vacture las ik ook volgende interessante  quote die het ontstaan van het boek kadert: “Als achtergrond las ik honderden boeken en artikels over zelfontplooiing en populaire psychologie die in Amerika verschenen waren sinds 1776. Er viel me een opmerkelijke tendens op: in de eerste 150 jaar geven ze een principiële levenshouding aan als basis voor succes. Integriteit, nederigheid, trouw, rechtvaardigheid en ijver scoren hoog. Na de Eerste Wereldoorlog verschuift de nadruk naar een pragmatische levenshouding. Karaktervastheid verdwijnt en de boeken worden vrij oppervlakkig. Ze verwijzen voortdurend naar het belang van status.

    De meerwaarde van het boek zat wat mij betreft vooral in het stapsgewijze (leer)traject dat het voorstelt en de holistische aanpak. M.a.w. alles is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik heb het boek zelf niet in één keer uitgelezen, maar er zeker een jaar over gedaan. Als je de inhoud serieus neemt kan je pas aan een volgende stap (principe) beginnen, zodra je de vorige met succes genomen hebt.

    Het enige wat met stoorde aan het boek was de religieuze inslag hier en daar. Achteraf kon ik dat beter situeren toen bleek dat hij een zwaar praktiserende  mormoon is. Het echtpaar Covey heeft 9 kinderen en 51 kleinkinderen, totaal irrelevante cijfers, maar ik geef ze bij deze toch even mee.

    Het boek verscheen in 1989 en er werden al 40.000 miljoen exemplaren van verkocht. En hoewel iedereen, ongeacht de functie die hij/zij uitoefent, de 7 habits zou kunnen lezen, werd het vooral door het bedrijfsleven geadopteerd.

    Van alle GTD-boeken is Covey mijn absolute favoriet. Maar de voorwaarde om iets te hebben aan het boek is natuurlijk dat je ervoor openstaat. Eén van de gelukkigen die van mij een exemplaar gekregen hebben zei alvast: “ik val gelijk altijd in slaap zodra ik er in begin”. U weze gewaarschuwd.

    Het boek: The 7 habits of highly effective people, Dr. Stephen Covey, ISBN 9780743269513, 1989.

  • Tech45 – aflevering 2

    Twee weken geleden gingen we van start met de eerste officiële aflevering van de Tech 45 podcast. Ondertussen staat aflevering 2 van de @tech45cast online. Iemand al geluisterd? Review geschreven? Tips? Comments?

    [audio:http://www.podtrac.com/pts/redirect.mp3/www.libsyn.com/media/tech45/tech45-002.mp3]
  • Schrijfverslaving

    Tijd is schaars. En dus maak ik, zoals iedereen, elke dag keuzes. Keuzes over waar en waarover ik ga schrijven bijvoorbeeld. Niet dat ik echt veel te kiezen heb eigenlijk. Want doctoreren, daar komt veel schrijfwerk bij kijken. En zo komt het dat ik steeds minder blog en probeer om zoveel mogelijk in functie van mijn doctoraat te schrijven. Maar dat voornemen is ook relatief, want momenteel schrijf ik toch nog op 3 weblogs, zij het aan een laag tempo.

    Zo heb ik een tijdje geleden een Engelse blog opgezet. In eerste instantie en op korte termijn omdat bloggen bij de taken hoort van een cursus die ik volg (en die meetelt voor mijn doctoral schools programma), anderzijds en op lange termijn omdat ik een blog wou bij mijn doctoraat. De cursus die ik volg gaat helaas een beetje aan mij voorbij (misschien dat ik later daarover nog eens iets schrijf). Het resultaat is te merken op mijn nieuwe blog: er valt daar nog niet veel te beleven.

    Daarnaast heb ik afgelopen zomer Edublogs.be in een nieuw kleedje gestoken en dat heeft de blog geen windeieren gelegd. Ik zou zelfs over een 2e adem durven spreken.

    En dan is er nog deze blog. Mijn Soapbox. Er komt vast een dag dat ik er afscheid van zal nemen, maar momenteel heb ik er nog te veel lol aan om hier te schrijven.

    Vandaag ben ik naar een studiedag geweest waarover ik op Edublogs.be geschreven heb. Aangezien het ook over het onderwerp van mijn doctoraat gaat, heb ik er ook een Engelstalig postje over gedaan. En toen dacht ik, ochgot mijn Soapbox, nu staat daar nog niks op.

    En zo werd een 3e postje geschreven. Een schrijfverslaving? Het klinkt bijna neurotisch.

  • Goodbye Muinkparkwijk

    Uit de nieuwsbrief van het Comité Muinkparkwijk (mijn wijk in Gent), oktober 2009:

    ‘Tegen verzuring’ en ‘voor een verdraagzame maatschappij’: het zal u niet ontgaan zijn dat de media er de mond vol van hebben. Wanneer de woondensiteit in onze wijk toeneemt, zijn dit geen loze kreten. We zijn ons ervan bewust dat onze verdraagzaamheid in de toekomst meer dan ooit op de proef gesteld zal worden.
    Want dat onze wijk steeds dichter bevolkt wordt, gaan we de komende jaren aan den lijve ondervinden: in een straal van een kilometer rond het Muinkpark worden er momenteel meer dan 200 woningen bijgebouwd. Het aantal studenten dat onderdak zoekt in de schaduw van de boekentoren groeit. Daarbovenop komen dagelijks 4000 hoge- schoolstudenten en docenten naar de nieuwe campus Kantienberg en binnenkort ook naar het Crombeeninstituut.
    Het wijkcomité heeft zich de laatste jaren moeten heroriënteren. Het gevecht tegen Kinepolis, dat ooit de bestaansre- den van ons comité was, is wat vervaagd, maar de diverse nieuwe actoren die zich in onze wijk komen nestelen dwingen ons om de vinger aan de pols te houden.

    Toen ik zes of zeven jaar geleden voor het eerst de nieuwsbrief in de bus kreeg, vond ik de schrijvers eerder ‘verzuurd’. De Kinepolis bezorgde vast overlast voor de omliggende straten, maar al bij al viel dat nog mee. Maar nu zeven jaar later heb ik medelijden met de mensen uit mijn buurt. Het aantal bewoners gaat hier nog spectaculair stijgen de komende maanden en jaren en het is nu al zo volzet. Daarnaast maken de nieuwe verkeersstromen, met de komst van de Arteveldehogeschool en de nieuwe Sint-Pietersplein parking, deze buurt en ringweg tot een levensgevaarlijk gebied. Het laatste beetje zuurstof is hier echt bijna op.

    Mede daardoor ben ik blij dat wij weldra deze buurt zullen verlaten en inwisselen voor een doodlopende straat in Mariakerke. Want na 2 jaar zoeken hebben we eindelijk het huis van onze dromen gevonden. Goodbye Muinkparkwijk, Mariakerke here we come.

  • Keyfinder

    De mannen van iGadgets.be vroegen onlangs of ik soms mijn sleutels verlies. Yes, I do. En dus vonden we in de bus een keyfinder (sleutelvinder).

    Keyfinder

    De sleutelvinder bestaat uit een plastic kaartje (creditcard formaat) en een sleutelhanger. Hoe werkt het? Je sleutels hang je aan de sleutelhanger en het kaartje stop je bij voorkeur ergens waar je het niet kwijt raakt. Wanneer je je sleutels niet kan vinden, neem je het kaartje en schuif je een grendeltje weg dat de ontvanger activeert. Deze meldt zich dan via een lichtsignaal en een zeer duidelijk waarneembaar geluidsignaal. Het zou tot op 40 meter werken, maar verder dan het appartement heb ik het nog niet getest. In elk geval, het werkt als een zonnetje en tenzij je doof bent, zal je het geluid zeker horen.

    Aangezien ik iemand ken die dagelijks zijn sleutels verliest, heb ik besloten de keyfinder weg te schenken. De sleutelhanger gaat naar meneer, het kaartje naar mevrouw. En ze zullen er beiden tevreden met zijn.

    Disclaimer: de keyfinder werd mij opgestuurd door igadgets.be