GTD: De 4-uren werkweek, aanzet tot een nieuwe lifestyle

De 4-uren werkweek van Timothy Ferriss is het laatste boek uit de GTD-cyclus dat ik gelezen heb (next is de nieuwe David Allen). Het werd in 34 talen vertaald en is een regelrechte bestseller.

Vier uur werken per week. Hoe doe je dat?

De auteur Timothy Ferriss (check zijn blog) beschrijft zichzelf als een geslaagd voorbeeld. Kort gezegd: hij heeft het beheer van zijn bedrijf volledig ge-outsourced, werkt nog 4 uur per week en doet voor de rest van zijn tijd alleen nog wat hij wil. Het boek beschrijft ook hoe wij aan zo een 4-uren werkweek kunnen geraken, er is zowel een pad voor bedienden als voor zelfstandigen uitgestippeld.

Hoe kan zo een pad voor wie zijn eigen baas is of wil zijn, eruit zien? Uit zijn voorbeelden heb ik volgend scenario (ik houd het beperkt) onthouden. Kies voor een niche product, vooral geen service, in een markt die je kent. Zet een testsite op, investeer een beetje in marketing, doe alsof het product te koop is en analyseer de resultaten. Wanneer er voldoende kopers opgedaagd zijn, zet je pas effectief een verkoopskanaal op, bij voorkeur een kant-en-klare webshop. Zodra je een beetje omzet begint te maken, begin je te automatiseren: van het moment dat de klant op bestellen klikt tot het versturen van de bestelling, maar ook de klantenservice, je persoonlijke secretaresse en de facturatie.

Ferriss zijn recept voor een 4-uren werkweek klinkt best interessant en ik zou het gerust zelf willen uitproberen. Alleen voldoet de Belgische markt absoluut niet aan enkele voorwaarden die meegegeven worden: een zeer grote afzetmarkt met lage verzendkosten (we zijn een zakdoek groot), het inschakelen van mensen uit lage loonlanden die voor geen geld jouw helpdesk spelen of je telefoontjes afhandelen (Nederlands is niet echt een wereldtaal), allerhande infrastructuur tegen bodemprijzen etc.

Een vriend van mij wist te vertellen dat Ferriss het zelf andersom heeft gedaan: hij had een goedlopend bedrijf en is dan beginnen automatiseren, hij is m.a.w. dus zelf niet begonnen vanaf scratch. Een wereld van verschil als je het mij vraagt.

De GTD-factor in de 4-uren werkweek

Het recept voor een 4-uren werkweek is maar één aspect van het boek. Eerlijk gezegd, ik vind het niet eens het belangrijkste of het interessantste wat Ferriss te vertellen heeft. Al was het maar omdat er te veel waarheid zit in het volgende citaat uit het boek: “Man is so made that he can only find relaxation from one kind of labor by taking up another (Anatole France, author of The Crime of Sylvestre Bonnard)”.

Wat ik wel interessant vond aan het boek zijn de ankerpunten die Ferriss beschrijft waarop zijn lifestyle gebaseerd is. Een lifestyle die ik steeds meer zie opduiken bij de mensen van mijn generatie.

• Retirement is a worst-case-scenario insurance. Ferriss merkt terecht op dat met pensioen gaan geen doel op zich meer kan zijn voor onze generatie. Want dat zou betekenen dat we tijdens onze beste jaren in een job blijven zitten die we niet graag doen, alsook dat we ervanuit gaan dat onze koopkracht en gezondheid vanaf onze pensionering nog sterk zullen zijn. En daar wringt het schoentje nu al. We zijn een generatie die werkt voor het pensioen van onze ouders, maar tegelijk realiseren we ons ook dat onze eigen toekomst niet die van het brugpensioen zal zijn (misschien zelfs geen pensioen). Met een beetje geluk zijn we tegen ons 65e of later nog in goede gezondheid, maar ik zie helaas te veel andere voorbeelden.
• Mini-retirements. “Als ik met pensioen ga, dan ga ik… (vul een wensdroom in)”. Dat is geen uitspraak die u mij zal horen verkondigen. Daarom volg ik Ferriss ook in zijn pleidooi om er regelmatig (hoe vaak dat is, moet ieder voor zichzelf uitmaken) tussenuit te knijpen. Dit kan allerhande vormen hebben: ontslag nemen uit een job en niet onmiddellijk terug aan het werk gaan, een sabatmoment inplannen (2 weken vakantie nemen telt niet mee), veel verlof nemen, je werkplaats naar het buitenland verhuizen etc.
• Less is Not Laziness. Het verwijst naar de vaststelling dat in onze cultuur een goede werkkracht gelijkgesteld wordt met iemand die veel uren klopt, ongeacht de persoonlijke productiviteit.
• The timing is never right. Lees: er is voor alles wel een excuus.
• Ask for forgiveness, not permission. Dit vind ik persoonlijk een waarheid als een koe. Als je ergens wil komen, moet je vooral geen advies aan anderen vragen. “People, whether parents, partners, or bosses, deny things on an emotional basis that they can learn to accept after the fact. If the potential damage is moderate or in any way reversible, don’t give people the chance to say no. Most people are fast to stop you before you get started but hesitant to get in the way if you’re moving. Get good at being a troublemaker and saying sorry when you really screw up.”
• Emphasize strengths, don’t fix weaknesses.
• Money alone is not the solution. Geld is belangrijk, maar ‘ik zou dit of dat doen als ik meer geld had’ is alleen maar een excuus om iets uit te stellen of om iets niet aan te pakken.
• Relative income is more important than absolute income.
• Distress is bad, eustress is good. “Distress refers to harmful stimuli that make you weaker, less confident, and less able. Eustress, refers to stress that is healthful and the stimulus for growth”.

Conclusie
De 4-uren werkweek in de praktijk

“While entrepreneurs have the most trouble with automation, since they fear giving up control, employees get stuck on liberation because they fear taking control” (Tim Ferriss).

Ik denk eerlijk gezegd niet dat er veel mensen zullen streven naar een 4-uren werkweek. Eerder omdat ze dat niet willen, dan omdat ze dat om praktische redenen niet zouden kunnen. Maar er zit wel een GTD-boodschap in het boek die iedereen van onze generatie aanbelangt: zoek naar een job die je graag doet en probeer zoveel mogelijk van je dromen te realiseren terwijl het kan. Doe het nu, en wacht niet tot morgen.

Het boek: The 4-hour work week, Timothy Ferriss, ISBN 9780091923723, 2007.