TW Classic 2009

De voorbije 2 jaren waren we na een lange afwezigheid terug op het festival van Werchter te vinden. Dit jaar waren we aan het twijfelen over het programma. En we zijn zo lang blijven twijfelen tot er geen tickets meer beschikbaar waren. Ze waren dan ook extreem snel uitverkocht dit jaar. En omdat we toch een festival wouden, moesten en zouden doen, werd het dit jaar Werchter Classic.

Het festival begon met Motor, het vaste voorprogramma van Depeche Mode dat op de affiche moest staan. Aangezien we daar totaal geen interesse voor hadden, kwamen we netjes op tijd aan voor Tom Helsen. Helsen klinkt altijd leuk, maar voor hem ga je in principe niet naar een dergelijk festival. Nadien kwam Duffy, een Welshe zangeres met al behoorlijk wat hits op haar palmares. Ik vond het niet slecht, maar ze deed me vooral aan de jonge Dolly Parton denken. Qua lokatie denk ik daar dan een Amerikaans café in de Wild West bij, met enkele line-dancende bejaarden op de achtergrond, geen festivalweide in elk geval.

Het eerste hoogtepunt van de dag kwam van Keane, een Engelse band die ook al meedraait sinds 1995. Daarna kwam Moby, die voor mij gerust terug de hoofdact had mogen zijn. Moby is gewoon zalig, zelfs op klaarlichte dag. We hoorden zijn klassiekers, maar ergens tussendoor zat er zowaar ook een echt vet rocknummer bij. Die vent kan gewoon alles. Hij is ook thuis in ons land liet hij weten, al sinds  zijn eerste dj-set te Brussel in 1992.

Na Moby kwam Depeche Mode. Ik had eerlijk gezegd de indruk dat de hardcore fans er gek op waren, maar dat het de rest van de wei niet zoveel kon schelen. Bij Depeche Mode had ik hetzelfde gevoel als bij REM vorig jaar: of je nu naar een cd van ze luistert of hen live on stage ziet, veel verschil maakt dat niet. Maar de fans zullen het vast oneens met mij zijn. Nadien kwam nog Basement Jaxx, maar wij verkozen met de zieke onder ons naar huis te gaan.

De affiche van Werchter Classic was, zoals ik verwacht had, wat mager, en dat verklaart waarschijnlijk ook waarom er ‘maar’ 40.000 man kwam opdagen. Voor de rest meer van hetzelfde: parkeerplaats voor de schandige prijs van €15 en waterige pintjes aan €2,5. Het meest in het oog springende was de stand (zie foto hierboven) en de actie van Het Nieuwsblad. Die hebben een festival-tetten-actie opgezet, met tetten-kussens, tetten-hoedjes (dwazer kan het niet worden mensen) en tetten-tenten. Hoe dwaas ook, de wei lustte er pap van.

Ik had een fijne dag met de vrienden en heb nu misschien toch spijt dat ik geen enkele dag naar Werchter ga. We zullen de festivalagenda voor deze zomer nog eens goed bekijken en misschien slagen we er toch in om er deze zomer nog ééntje bij te doen.