Archive for May, 2009

  • Fietsnet.be

    Wie in Vlaanderen wil fietsen, mag best nog eens zeuren over de gevaarlijke of slechte wegen, maar niet over het aantal beschikbare fietsroutes. Op fietsroute.org vindt u bijvoorbeeld meer dan 1000 fietsroutes, voor mountainbike routes kijken wij meestal op mountainbike.be.

    Fietsknooppunten Een ander leuk initiatief zijn de fietsnetwerken of knooppunten gerealiseerd door de toeristische diensten. Dat zijn routes waarbij je fietst van het ene genummerde bordje naar het andere. In het verleden hadden wij al voor een paar fietsnetwerken kaarten met knooppunten gekocht, maar die blijven natuurlijk beperkt tot het grondgebied van de betrokken streek. Ondertussen is er al een tijdje Fietsnet.be, een routeplanner dat het hele netwerk van Vlaamse fietsroutes op één online kaart wil verenigen.

    Afgelopen weekend heb ik eens een route uitgezocht via de planner.  Het werd een lus van 76 km rond de Gentse haven via Destelbergen, Lochristi, Wachtebeke, Zelzate, Evergem, Mariakerke en terug naar Gent. Het plannen gaat zéér eenvoudig: je kiest een startpunt en van daaruit kan je zoveel knooppunten aan elkaar breien als je wil. Langs de rechterkant krijg je ook nog een overzicht van de gekozen knooppunten, de streekbenaming waaronder ze vallen (leiestreek, scheldeland) en het aantal kilometers.  Ik vond het ook erg handig dat dat lijstje, weliswaar een beetje basic qua layout, uitgeprint kon worden. De echt hippe kids exporteren de route natuurlijk en importeren deze in de GPS. Read more

  • Van Fanta tot toiletpapier

    Gisteren lag er een beschadigd en reeds geopend pakje voor de deur. Onze attente buurvrouw had het eerder die dag zien liggen en voor de zekerheid uit de traphal meegenomen naar boven (afspraak sinds de pakjesdieven). Toen ik het pakje zag, wist ik al hoe laat het was. Ik had op Twitter al tweets over de inhoud opgepikt.

    Het bezorgen van blogpakketten aan bloggers begon in februari 2006 met een blik Fanta. Sindsdien heb ik zelf vanalles zien passeren, soms zat er iets leuks in, soms was het gewoon te banaal om erover te schrijven (verzameling voorbeelden binnen deze categorie). We zijn ondertussen 2009. Veel marketeers (vaak zelf bloggers) hebben een persoonlijke relatie opgebouwd met bloggers, en daarnaast zijn er ook nog de bureaus zoals Adhese of Talking Heads. Je zou dan toch mogen verwachten dat een beetje marketeer de evolutie van een zinloos blogpakket naar een relatie met een blogger(s) heeft meegemaakt of opgepikt?

    Niet dus. Want de inhoud van het pakje gisteren is wat mij betreft het dieptepunt van alle blogteasers ooit: een rol toiletpapier. Bedacht en verzonden door het creative bureau One Million Dollars.

    Ogilvy heeft met de Fanta case in 2006 veel wind gevangen. Maar hé, ze waren de eersten om iets te proberen en toen was het nog voor iedereen zoeken hoe je het best met bloggers kon omgaan. Maar een rolleke toiletpapier sturen naar bloggers, in 2009, om een promotiesite voor een wagen onder de aandacht te brengen? Dat is zuiver amateurisme.

    Voor de auteurs van marketingcursussen onder u (ik weet dat er hier een paar meelezen): misschien is de toiletpapier-case een voorbeeldje dat past in de categorie “schaamrood”?

    Update: zelfde verhaal hier en hier

  • Made to stick

    In november vorig jaar was ik aanwezig op het World Creativity Forum in Antwerpen. Eén van de beste sprekers vond ik toen Dan Heath, die samen met zijn broer Chip een succesvol boek heeft geschreven: made to stick.

    In het boek onderzoeken de gebroeders Heath waarom sommige ideeën blijven hangen en andere niet. Op zich een gegeven dat veel professionals uit verschillende domeinen kan interesseren.

    Het boek is opgebouwd rond volgend acroniem: SUCCESs, meer bepaald simple, unexpected, concrete, credible, emotional en stories. Als definitie van sticky vinden we volgende omschrijving: “understandable, memorable, and effective in changing thought or behavior” (p. 253).

    Er zijn 6 vuistregels voor ‘sticky ideas’ (zeer kort samengevat):

    • Simple: verpak je boodschap in een allesomvattend statement, bij voorkeur beperkt tot één compacte zin.
    • Unexpectedness: wek de interesse en de nieuwsgierigheid op van je doelpubliek. Eens je dat hebt, leg je hen kleine, maar haalbare en motiverende vraagstukken of uitdagingen voor, die ze net niet kunnen oplossen of begrijpen. Bijvoorbeeld als leerkracht economie zou je het game Rollercoaster Tycoon kunnen gebruiken om je leerlingen te laten kennismaken met bedrijfsvoering, in dit geval een pretpark open houden.
    • Concreteness: om een idee te begrijpen en te onthouden moet het éénduidig en concreet zijn en bevat het bij voorkeur gedetailleerde zintuiglijk waarneembare informatie (blijft hangen in ons geheugen) en/of ervaringsgerichte informatie (een idee moet concreet zijn, niet abstract)
    • Credibility: afhankelijk van de situatie (nemen we de Mexicaanse griep) kunnen we zowel in een bron met autoriteit (denk aan de virologen de afgelopen week) als één zonder (getuigenis op Facebook van één zieke) geloven. De geloofwaardigheid van een idee stijgt door het gebruiken van gedetailleerde, overtuigende informatie en/of door ondersteunde cijfers of statistieken.
    • Emotions: emoties zorgen voor betrokkenheid, wat mensen bereid maakt om te handelen (bijvoorbeeld geld storten voor een goed doel)
    • Stories: een krachtig verhaal houdt informatie in over hoe we moeten handelen en inspireert ons om in actie te treden. Een voorbeeld daarvan zijn mentale simulaties, die mensen voorbereiden op bepaalde acties. Bijvoorbeeld brandweermannen die elkaar over interventies vertellen en daaruit leren. Read more
  • Lotus Root

    Last minute besloten we een tafeltje te boeken bij Lotus Root, het ‘California inspired cuisine’ resto van Jan Verhelst (keuken) en Caroline Buensalido (wijn en zaal) te Eke-Nazareth. De gerechten die je hier mag verwachten zijn een mix van Californische en Aziatische invloeden, ook wel fusion genaamd.

    Ons bezoek begon in majeur, maar eindigde in mineur. Laten we met het eerste beginnen.

    Het restaurant heeft een L-vormige eetzaal. De inrichting vond ik eerder klassiek aandoen met zijn robuuste houten meubels en met de paarse en beige hoofdkleuren. We werden verwelkomd door een vriendelijke ober die even later het vijfgangenmenu voorstelde: makreel, krab, tonijn, Iberico varken en dessert. Het was ook mogelijk om een 3- of een 4-gangen versie te nemen. We kozen voor het 4-gangen menu aan €55. Nadien restte ons nog de keuze tussen wereldwijnen of Californische wijnen. Aangezien die laatste €30 extra kosten en ik weinig toegevoegde waarde zie in het feit dat ze uit Californië komen, gingen we voor de wereldwijnen aan €20. Het viel ons op dat aan veel tafels beide opties werden genomen om “van alles te kunnen proeven”.

    We namen een aperitief van het huis en kregen een lekkere Italiaanse spumante van Chardonnay en Pinot Noir (€9). Nadien volgden enkele hapjes: oester met soja, gember en chili, een gefrituurd stukje kip en een eitje van de chef. Jammer genoeg was mijn eitje al bijna op, toen het mandje brood op tafel werd gezegd. Read more